"Μπένζι, ακούς ; Δεν παίζει ο Σπανούλης, ο καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη. Πήγαινε τώρα να παίξεις τον άσο της Μακάμπι”.

Αποστολή Τελ Αβίβ: Γιάννης Λαμπίρης

Ο ταξιτζής που μας πήγαινε “σφαίρα” στη Nokia Arenaγια το παιχνίδι Μακάμπι-Ολυμπιακού σε μια αποστολή...καμικάζι (καθώς υπήρχε ένα ανελέητο κυνήγι του χρόνο λόγω μεγάλης καθυστέρησης στην πτήση και τη γνωστή χρονοβόρα διαδικασία στον έλεγχο διαβατηρίων) μόλις έμαθε το σκοπό της επίσκεψης μας στο Τελ Αβίβ, ενθουσιάστηκε και αμέσως πήρε τον κολλητό του που είναι τρελλός με τη Μακάμπι αλλά και το...στοίχημα.

Η νίκη των Ισραηλινών έδινε χάντικαπ 6 πόντων (έπρεπε να χάσουν δηλαδή με 7 για να είναι διπλό) και ο ταξιτζής ήταν ανένδοτος.

" Δεν υπάρχει παίκτης σαν τον Σπανούλη σε ολόκληρη της Ευρώπη" μας λέει τη στιγμή που προσπαθούμε να του εξηγήσουμε (για να μη χάσει τα λεφτά του) ότι ο Ολυμπιακός έχει και άλλους πολλούς καλούς παίκτες. Μάταιος κόπος καθώς η λατρεία για τον Σπανούλη ήταν τρομερή και όχι μόνο. " Φίλε μου μπορείς να με βάλεις μέσα στο γήπεδο, θέλω να δω το παιχνίδι αλλά και τον Ολυμπιακό καθώς είναι τρομερή ομάδα, όπως και ο Παναθηναϊκός, μακάρι και η Μακάμπι να ξαναγίνει όπως παλιά" κλείνει την κουβέντα μας λέγοντας τον πόνο του ο άνθρωπος.

Κάποτε οι ελληνικές (και οι ξένες) ομάδες επισκέπτονταν αυτό το μυθικό γήπεδο και δεν περνούσε από το μυαλό τους ότι μπορούν να νικήσουν εκεί μέσα. Εφέτος είναι διάτρητη η έδρα σε μια από τις χειρότερες ομάδες της Μακάμπι όλων των εποχών. " Και να πεις ότι δεν έχουν δώσει χρήματα ; Πάνω από 25 εκατομμύρια ευρώ, αλλά αν δεν έχεις τον άνθρωπο να τα διαχειριστεί" μας λέει εντός γηπέδου πλέον ο Πίνι Γκέρσον, που σε ένα μπρέικ από το σχολιασμό του στην ισραηλινή τηλεόραση μετά τον αγώνα και έχοντας τσεκάρει γνωστές φάτσες από μακριά, είναι ως συνήθως απολαυστικός: " Φίλε που είσαι μαλ...α" μας υποδέχεται με την πιο αγαπημένη του λέξη που έμαθε στη χώρα μας και όταν τον ρωτάμε πως είναι, δείχνει τον ουρανό: " Δόξα να έχει ο θεός, όλα μου πάνε δεξιά. Πάμε να φάμε κάτι;" μπαίνει αμέσως στο ψητό αλλά του θυμίζουμε ότι εμείς δεν έχουμε τελειώσει τη δουλειά μας, το αντίθετο. " Γιάννη η πολύ δουλειά τρώει τον αφέντη" μας προλαβαίνει την ίδια ώρα που στέλνει φιλιά στους 20 φίλους του Ολυμπιακού που τον αποθεώνουν ρυθμικά αλλά και σέ ένα Ισραηλινό που φοράει άσπρη περούκα μιμούμενος τον Γκέρσον και κρατάει ένα πανό που γράφει: " Φέρτε τον Πίνι, πίσω" και μάλιστα το φωνάζει κιόλας.

- Κόουτς έχει πάντα πέραση, αλλά για πες μας, πως βλέπεις τον Ολυμπιακό;

" Νομίζω ότι θα φτάσει άνετα στο φάιναλ φορ, δεν ξέρω για πιο ψηλά, αλλά εκεί θα είναι. Παίζει καταπληκτική άμυνα με διαφορά την καλύτερη στην Ευρώπη, έργο Σφαιρόπουλου, τον οποίο ακόμα δεν έχω δει" μας λεει (εκείνη την ώρα ο κόουτς του Ολυμπιακού ήταν στη συνέντευξη Τύπου και όταν βγήκε μετά στο παρκέ για να βρει τον Γκέρσον δεν τον πρόλαβε, καθώς είχε φύγει για φαγητό)! " Δεν ξεχνάω τα όμορφα χρόνια στην Ελλάδα, τον Ολυμπιακό τους αδελφούς Αγγελόπουλους. Είχαμε κάνει μια μεγάλη προσπάθεια και μπορούσαμε να έχουμε πάρει και ένα πρωτάθλημα, αλλα... τέλος πάντων άστα τώρα" σταματάει την κουβέντα ο Γκέρσον και μας χαμογελάει με ένα πονηρό βλέμμα. Για τη Μακάμπι, αντίθετα δεν έχει να πει καλό λόγο αλλά νιώθεις και την πίκρα του: " Πεταμένα λεφτά, τόσα έδωσε ο Μιζράχι και δεν είχε ανθρώπους να κάνουν σωστές επιλογές σε παίκτες και προπονητή. Βλέπεις εδώ ότι εμένα με θέλουν ακόμα ο κόσμος" βγάζει το παράπονό του.

Λίγο μετά οι...άσπονδοι φίλοι του οι Ισραηλινοί δημοσιογράφοι όπου τους μεταφέρουμε τα λεγόμενά τους χαμογελάνε με νόημα: " Πράγματι αυτός ο κύριος που φοράει την περούκα είναι ο μόνος που τον θέλει και δεν είναι τυχαίο γιατί είναι λίγο τρελλός. Κανένας άλλος δεν δίνει πλέον σημασία στον Πίνι, που μόνος του γκρεμίζει ότι φτιάχνει. Είναι ένας προπονητής φούσκα"!

Στα δημοσιογραφικά νωρίτερα, ο κύριος που κάθεται δίπλα, μας θυμίζει κάτι και ο ίδιος μας κοιτάει έντονα. " Για βγάλε 20-25 κιλά, βάλε μου ένα μουστάκι και λίγα μαλλιά και τότε ίσως θυμηθείς" μας λέει και τότε έρχεται η επιφοίτηση. Ο παλαίμαχος Ισραηλινός διαιτητής Τόντ Γουόρνικ που έχει κοουτσάρει μεταξύ άλλων στην καριέρα του: " Τον αξέχαστο ημιτελικό Ελλάδας-Γιουγκοσλαβίας στο Ευρωμπάσκετ του 1987. Τι είχατε κάνει τότε και μετά στον τελικό. Για μένα παραμένει ίσως η μεγαλύτερη έκπληξη όλων των εποχών και ειλικρινά ήταν απόλαυση να βλέπεις τον Γκάλη ακόμα και ως διαιτητής" μας λέει λίγο πριν στείλει τους χαιρετισμούς του στον φίλο του Κώστα Ρήγα ενώ – δεδομένου ότι ασχολείται ως παρατηρητής διαιτησίας στην Ευρωλίγκα – μας ρωτάει αν συνεχίζουν οι καλοί Ελληνες διαιτητές που σφυρίζουν στην κορυφαία διοργάνωση να μην παίζουν στην Ελλάδα και όταν του λέμε ναι, κουνάει το κεφάλι του με νόημα. Κλείνοντας μας θυμίζει τις – πιο πρόσφατες – όμορφες αναμνήσεις του από την Ελλάδα και από το Βόλο όπου είχε βρεθεί στο ευρωπαϊκό εφήβων.

Την ίδια στιγμή συνειδητοποιούμε γιατί τα δημοσιογραφικά της Μακάμπι είναι τα πιο δύσκολα στον κόσμο. Εφάπτονται με μια ανοιχτή σουίτα επισήμων στην οποία συνέχεια φτάνουν λαχταριστές τοπικές λιχουδιές για τους επίτιμους καλεσμένους. Ευτυχώς οι καλοί μας φίλοι, οι Ισραηλινοί συνάδελφοι έκλεισαν τη βραδιά σε ένα από τα πιο παραδοσιακά στέκια με Χούμους και τοπικά εδέσματα το οποίο επισκέπτεται πάντα όταν βρίσκεται στο Τελ Αβίβ η Γλυκερία.

Άλλη γεύση...

Η καλύτερα "Νύχτες μαγικές και ονειρεμένες" που θα τραγουδούσε με την υπέροχη φωνή της η διάσημη ελληνίδα τραγουδίστρια.