Ο ημιτελικός της ΤΣΣΚΑ Μόσχας με τη Ρεάλ Μαδρίτης δεν μας έκανε... πιο σοφούς. Επιβεβαίωσε τις αμφιβολίες για την ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη μετά τους τραυματισμούς που την έπληξαν τον τελευταίο ενάμιση μήνα, αλλά και τις υποψίες για την εικόνα της "Βασίλισσας" από την στιγμή που βρέθηκε σε πλήρη παράταξη (για πρώτη φορά φέτος, όλοι μαζί!).

Η παρτίδα ξεκίνησε με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας να έχει τα άσπρα, αλλά τη Ρεάλ Μαδρίτης να εμφανίζει περισσότερα πιόνια . Κι αυτό αποδείχθηκε καθοριστικό σε βάθος χρόνου, από την στιγμή που η ποσότητα έκρινε έναν ημιτελικό γεμάτο ποιότητα. Η "Βασίλισσα" είναι αυτή που δέσποσε στη συγκεκριμένη μονομαχία, κι αυτό το οφείλει εν πολλοίς στους... αξιωματικούς της.

ΕΝΑ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ

Η εκκίνηση του αγώνα ήταν εντυπωσιακή για την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, παρότι υπήρχε αρκετά μεγάλο πρόβλημα στο κομμάτι των λαθών (5). Η ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη "χτύπησε" τη Ρεάλ Μαδρίτης μέσα από το pick 'n roll σε πρώτο χρόνο (εκτελεστικά) με τους κοντούς της. Κατά βάση ο Κόρι Χίγκινς, αλλά κι ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ, τιμώρησαν τις άμυνες της ισπανικής ομάδας, η οποία ήταν διατεθειμένη να δώσει το σουτ από μέση απόσταση. Η κακή επικοινωνία μεταξύ των μελών της όμως έδωσε αρκετές φορές τον δεξιό διάδρομο στους ικανούς χειριστές της "ομάδας του στρατού".

ΤΟ ΧΑΜΗΛΟ ΣΧΗΜΑ ΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Πολύ γρήγορα, ο Πάμπλο Λάσο βρήκε αυτό που χρειαζόταν για να συμμαζέψει την κατάσταση. Με τον Γκουστάβο Αγιόν να εξελίσσεται σε πρόβλημα στην άμυνα μακριά από το καλάθι και τον Έντι Ταβάρες να βλέπει τους αντίπαλους κοντούς να τον τιμωρούν με σουτ από μέση απόσταση, ο προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης έκανε στροφή 180ο στη φιλοσοφία του. Πήγε σε πιο ελαφρύ σχήμα, όχι όμως με τον Φελίπε Ρέγιες στο "5". Ο... εκλεκτός για τη θέση του σέντερ ήταν ο Τρέι Τόμπκινς, επιλογή που λειτούργησε υποδειγματικά.

Η τάση του να κάνει ένα βήμα προς τα έξω (pop out) αντί να κόβει στο καλάθι (roll) σε όλα τα σκριν πάνω στην μπάλα στα οποία ενεπλάκη αποσυντόνισε τη ρωσική άμυνα. Κι ακολούθως έδωσε διαδοχικά σουτ τριών πόντων στη Ρεάλ Μαδρίτης. Με εκείνον στο παρκέ ως σέντερ, η "Βασίλισσα" γύρισε από το -10 (30-20) του πρώτου δεκαλέπτου, για να πάρει το προβάδισμα με +1 (36-37) στα μισά του δεύτερου.

Ένα πεντάλεπτο στο οποίο τα περιφερειακά σουτ βρέθηκαν με μεγάλη άνεση, δεδομένου ότι όλα τα μέλη της ισπανικής πεντάδας απειλούν από μακριά (Φαμπιάν Κοζέρ, Σέρχιο Γιουλ, Τζέισι Κάρολ και Άντονι Ράντολφ οι άλλοι τέσσερις). Πέραν αυτού, η Ρεάλ Μαδρίτης επιβεβαίωσε την... ταμπέλα της ομάδας που βρίσκει το σουτ τριών πόντων με τη μεγαλύτερη πληθώρα επιλογών. Τα 5/8 τρίποντα που είχε μέσα σε πέντε λεπτά προέκυψαν με pop out (Τρέι Τόμπκινς), κάθετο σκριν (Τζέισι Κάρολ), σκριν επιλογής κάτω από το καλάθι (Τζέισι Κάρολ) και στο transition (Σέρχιο Γιουλ).

ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ ΤΙΠΟΤΑ

Την ίδια ώρα, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας επιχειρούσε να χτυπήσει μέσα στο καλάθι με τον προβλεπόμενο τρόπο: οδήγησε τον Τζέισι Κάρολ στο low post. Μία επιλογή που όμως δεν έδωσε τίποτα. Δύο κατοχές πάνω στον αδύναμο αμυντικό κρίκο της Ρεάλ Μαδρίτης κατέληξαν σε ισάριθμα ρωσικά λάθη, με τους παίκτες του Δημήτρη Ιτούδη να μην επαναλαμβάνονται τρίτη φορά, προτιμώντας να επιτεθούν πλέον από έξω προς τα μέσα -επίσης χωρίς συνέπεια.

Σταδιακά, η ρωσική ομάδα έχανε τις ανάσες της, το καθαρό μυαλό στη λήψη αποφάσεων. Κι αυτό προέκυψε αφενός από την απουσία του Λέο Βέστερμαν, αφετέρου από το γεγονός πως όσο περνούσε η ώρα τόσο ο Κόρι Χίγκινς όσο κι ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ έβγαιναν εκτός ρυθμού. Στην περίπτωση του "Chacho" μείζονα ρόλο έπαιξε η χρησιμοποίηση του Τζέφρι Τέιλορ σε όλο το γ' δεκάλεπτο.

Με άμυνα άρνησης πάνω του, τον ξέκοψε από το κομμάτι της δημιουργίας για την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Κι αυτό έφερε (μοιραία) το χειρότερο φετινό δεκάλεπτο της "ομάδας του στρατού". Οι δέκα (10) πόντοι που σημείωσε τη γ' περίοδο είναι οι λιγότεροι φετινοί της, με τα ποσοστά σε αυτό το διάστημα να επιβεβαιώνουν τη γενικότερη αδυναμία εκτέλεσης: 3/11 δίποντα, 1/3 τρίποντα, 1/2 βολές, 2 ασίστ, 1 λάθος.

ΤΟ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΕΓΙΝΕ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ

Η πληρότητα της Ρεάλ Μαδρίτης σε κάθε θέση (για πρώτη φορά φέτος, όλοι ήταν διαθέσιμοι) αποδείχθηκε καταλυτική σε βάθος χρόνου. Κυρίως γιατί επέτρεψε στον Πάμπλο Λάσο να παρουσιάσει πολλές διαφορετικές πεντάδες, όσο και δίδυμα σε περιφέρεια και ρακέτα. Όλο αυτό, την ώρα που η ΤΣΣΚΑ Μόσχας αδυνατούσε να πάρει με συνέπεια πράγματα από τους κοντούς της.

Με τον Σέρχιο Ροντρίγκεθ να δουλεύει για ώρα μακριά από την μπάλα προκειμένου να μπορέσει να "τρέξει" κάποια επίθεση, μοιραία ο Ουίλ Κλάιμπερν εξελίχθηκε σε πρωταγωνιστικό επιθετικό πόλο. Κάτι που είναι μακριά από τη φύση της ρωσικής ομάδας. Κι αυτό γιατί ο αθλητικός φόργουορντ σταδιακά πήρε πρωτοβουλίες σε πρώτο χρόνο (μέσα από το "ένας με έναν") κι όχι μέσα από τη δημιουργία των υπολοίπων (τα τρία τρίποντα που έβαλε ήταν μετά από pick 'n roll άλλου περιφερειακού παίκτη).

Κάπως έτσι, η ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη έφτασε στο σημείο να τελειώνει το παιχνίδι με μόλις 1.1 στην αναλογία των ασίστ με τα λάθη. Αριθμός που είχε επίσης στα playoffs με τη Χίμκι, την ώρα που στη διάρκεια της regular season μετρούσε 1.6 ανά αγώνα. Η απουσία του Νάντο Ντε Κολό από τους "εμφυλίους" της οκτάδας και η κακή κατάστασή του στον ημιτελικό, εξηγούν την παραπάνω καθίζηση.

Η ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΩΝ Β' ΡΟΛΩΝ

Στο σύνολο του σαρανταλέπτου, η Ρεάλ Μαδρίτης επικράτησε γιατί οι παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο αποδείχθηκαν πιο ουσιαστικοί έναντι των αντιπάλών τους. Τα παραδείγματα των Τζέισι Κάρολ και Τρέι Τόμπκινς είναι τα πιο χαρακτηριστικά. Δεν είναι όμως τα μόνα. Ο Πάμπλο Λάσο κατάφερε να δει σχεδόν τους πάντες να προσφέρουν σημαντικά σε τακτικό επίπεδο στην προσπάθεια ανατροπής και διατήρησης του προβαδίσματος στο β' μέρος.

Ο ενθουσιασμός του Σέρχιο Γιουλ και τα τρίποντα που προσέφερε στο transition ανέβασαν την αυτοπεποίθηση της ομάδας του, με τον Τζέφρι Τέιλορ (όπως επισημάνθηκε πιο πάνω) να προσφέρει με πολύ ουσιαστικό τρόπο στα 15'59'' που χρησιμοποιήθηκε. Ενδεχομένως μάλιστα, πολλοίς να μην αντιλήφθηκαν καν ότι βρέθηκε για τόση ώρα στο παρκέ. Με εκείνον όμως στην πεντάδα σε όλη τη διάρκεια της γ' περιόδου, η "Βασίλισσα" υποχρέωσε σε season low την ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Όσο για την "ομάδα του στρατού"; Δεν πήρε κάτι ουσιαστικό από την πλειοψηφία των παικτών της. Μπορεί να διαθέτει ένα ακριβό οπλοστάσιο, αλλά επί της ουσίας ο Δημήτρης Ιτούδης περιμένει από επτά ή οκτώ παίκτες να ηγηθούν και να κάνουν τη διαφορά. Με τον Λέο Βέστερμαν παροπλισμένο λόγω τραυματισμού και τον Αντρέι Βοροντσέβιτς στα "πιτς" μετά από 4'06'' δράσης λόγω προβλήματος στον ώμο (μετά από σύγκρουση με τον Φακούντο Καμπάσο), οι επιλογές ήταν πολύ πιο περιορισμένες.

Κι από την στιγμή που δεν είχε τη δυνατότητα να "τραβήξει" από τον πάγκο κάποιο χαρτί ανάλογου βεληνεκούς και ποιότητας σαν τον Τζέφρι Τέιλορ, τον Τζέισι Κάρολ ή τον Τρέι Τόμπκινς, δεν είχε τα αποθέματα ενέργειας να κάνει την ανατροπή -παρότι το πάλεψε μέχρις εσχάτων.

Σε αυτά προσθέστε τα 5/15 σουτ του Νάντο Ντε Κολό, τα 5/17 του Ουίλ Κλάιμπερν, όπως επίσης τα 12/35 δίποντα μετά το πρώτο δεκάλεπτο. Όλα ήταν εναντίον της ΤΣΣΚΑ Μόσχας...