EUROLEAGUE

Ένας Γιουλ δεν γίνεται να φέρνει πάντα την άνοιξη

Ένας Γιουλ δεν γίνεται να φέρνει πάντα την άνοιξη

Η τρομερή εμφάνιση του Σέρχιο Γιουλ στο Game 2 της σειράς με τη Νταρουσάφακα πήγε στράφι για την Ρεάλ, που ηττήθηκε από τους Τούρκους. Το συμπέρασμα; Δεν γίνεται να την σώζει ΠΑΝΤΑ ο Γιουλ. Πρέπει να βοηθήσουν και οι συμπαίκτες του.

Η φετινή σεζόν του Σέρχιο Γιουλ είναι βγαλμένη από τα πιο τρελά όνειρα κάθε φίλου της Ρεάλ Μαδρίτης. Από το ξεκίνημα της χρονιάς ο Ισπανός έχει κάνει πράγματα που δεν έχουμε ξαναδεί στο σύγχρονο μπάσκετ. Τα buzzer-beater που έχει σημειώσει είναι αμέτρητα. Τα σουτ από τα 10 και τα 11 μέτρα επίσης. Οι γκέλες, δε, που έχει γλιτώσει την Ρεάλ είναι ακόμα περισσότερες.

Είναι δεδομένο ότι ο Γιουλ είναι λίγο-πολύ το Α και το Ω της Ρεάλ. Σαφώς και οι Μαδριλένοι έχουν ένα από τα πιο "βαθιά" ρόστερ στην EuroLeague, αν όχι το πιο βαθύ, αλλά όλα ξεκινούν και τελειώνουν στον αρχηγό της. Το τύπο που πραγματικά έχει ανεβάσει την απόδοσή του φέτος σε επίπεδα που δεν φανταζόμασταν ότι μπορούσε να κάνει. Υπάρχει όμως μία λεπτομέρεια που "κρύφτηκε" πίσω από τις μεγάλες νίκες της Ρεάλ και τα όργια του σταρ της: Οι συμπαίκτες του δεν στέκονται πάντα στο ύψος των προσδοκιών. Και αυτό έχει φανεί ξεκάθαρα και στην σειρά με τη Νταρουσάφακα μέχρι στιγμής, που πλέον βρίσκεται στο 1-1 μετά το "διπλό" της ομάδας του Ντέιβιντ Μπλατ στη Μαδρίτη .

Πίσω από τον ενθουσιασμό που υπάρχει από τη μυθική σεζόν του Γιουλ, τα μαγικά του νέου "χρυσού παιδιού" του Ευρωμπαϊκού μπάσκετ, Λούκα Ντόνσιτς, την ποιότητα του Γκουστάβο Αγιόν και τις τρομερές φάσεις που προσφέρει ο Άντονι Ράντολφ, υπάρχει μία ομάδα που δεν είναι τόσο ανίκητη όσο νομίζουν κάποιοι. Και ο κυριότερος λόγος είναι ότι με εξαίρεση τον Γιουλ, που παίζει μονίμως στα... κόκκινα, οι υπόλοιποι παίκτες της Ρεάλ είτε έχουν πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή τους (Μασιούλις, Χάντερ, Τόμκινς) είτε βρίσκονται σε "κακό φεγγάρι" την πλέον ακατάλληλη στιγμή (Ράντολφ, Ρέγιες, Ντόνσιτς), είτε είναι όλη την σεζόν κατώτεροι των προσδοκιών για διάφορους λόγους (Ρούντι, Κάρολ, Ντρέιπερ).

Οι νίκες της Ρεάλ δεν ήρθαν στην... τύχη βέβαια. Ήρθαν ακριβώς επειδή έχει την πολυτέλεια να διαθέτει το πιο βαθύ ρόστερ στην Ευρώπη, με τον Πάμπλο Λάσο να χρησιμοποιεί απλώς αυτούς που βρίσκονται σε καλή μέρα και τον Γιουλ. Στα playoffs, ωστόσο, με το ροτέισον να μικραίνει, είναι απαραίτητο να υπάρχει σταθερότητα. Και αυτό λείπει από την φετινή Ρεάλ κι ας μην έχει αφήσει να φανεί κάτι τέτοιο ο οίστρος του Γιουλ.

Στον δεύτερο αγώνα της σειράς με τη Νταρουσάφακα παραλίγο να συμβεί πάλι το ίδιο. Ο Γιουλ έκανε για ακόμα μία φορά τα... δικά του, τελειώνοντας τον αγώνα με 22 πόντους με 5/13 τρίποντα και 6 ασίστ. Κάποια στιγμή στην τρίτη περίοδο φάνηκε να "καθαρίζει" μόνος του το παιχνίδι. Όταν χρειάστηκε όμως βοήθεια από τους συμπαίκτες του δεν την είχε. Και πάνω σε αυτό πάτησε η ψυχωμένη - και εξαιρετικά διαβασμένη - Νταρουσάφακα, παίρνοντας μία σπουδαία νίκη, αποκτώντας ξαφνικά το πάνω χέρι στην σειρά.

Η Ρεάλ βέβαια παραμένει το φαβορί σε αυτή την σειρά και ας έχασε το πλεονέκτημα έδρας. Είναι η πιο ποιοτική ομάδα και διαθέτει στο ρόστερ της τον πιο φορμαρισμένο παίκτη στην Ευρώπη. Απλώς για να επιβεβαιώσει τον τίτλο του "φαβορί" θα πρέπει να βγουν μπροστά και άλλοι παίκτες εκτός από τον Γιουλ. Γιατί όσο καλός - βασικά σπουδαίος - και να είναι ο Ισπανός, δεν γίνεται να φέρει μόνος του την... άνοιξη.

Twitter @steflong85

TAGS EUROLEAGUE ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ