Είθισται να επικρατεί η άποψη πως η γηπεδούχος ομάδα του Final Four δεν μπορεί να αντέξει το βάρος της πίεσης. Πάρτε για παράδειγμα την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, που δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί τον παράγοντα "έδρα" στο Final Four του 2005, αποτυγχάνοντας να κατακτήσει τον τίτλο του Πρωταθλητή Ευρώπης. Όταν λοιπόν έγινε γνωστό πως το Final Four θα διεξαχθεί στην Αθήνα, άπαντες άρχισαν να ασχολούνται με το αν θα μπορέσει ο Παναθηναϊκός να διαχειριστεί την πίεση.

" Όπως κι αν το δει κανείς, το γεγονός πως το Final Four θα γινόταν στο ΟΑΚΑ πρόσθετε πίεση", λέει ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς για τους εξωγενείς παράγοντες που επηρέαζαν ενδεχομένως τον Παναθηναϊκό στην πορεία μέχρι το Final Four, για να εξηγήσει όμως πως " το έλεγα διαρκώς στους παίκτες μου ότι θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για όλα. Στη διάρκεια της σεζόν τούς τόνιζα ότι απέχουμε ακόμη αρκετά από το Final Four και ότι κάθε παιχνίδι είναι ένα ακόμη βήμα για να φτάσουμε εκεί".

Την παραπάνω θεωρία ενισχύει ο Φραγκίσκος Αλβέρτης. Ο τότε αρχηγός του "τριφυλλιού" ήταν από εκείνους που έπρεπε να... ηρεμήσουν τους πιο άπειρους παίκτες και να μην τους αφήσουν να επηρεαστούν από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. " Ακούγαμε και διαβάζαμε παντού ότι πρέπει να κερδίσουμε. Δεν το αφήσαμε όμως να μας επηρεάσει, δεν το νιώθαμε έτσι. Ο παίκτης ξέρει καλύτερα από κάθε άλλον τι πρέπει να κάνει, αν είναι εύκολο ή όχι. Απλά κοιτάζει τον στόχο του, επικεντρώνεται σε αυτόν και προσπαθεί να τον εκπληρώσει", σχολιάζει πριν προσθέσει πως " δεν είχαμε κάποια αμφιβολία ότι θα χάσουμε τον τίτλο. Θα παίζαμε στο γήπεδό μας, με τον κόσμο στο πλευρό μας. Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας ήταν πολύ καλή ομάδα, αλλά η πίστη μας για τη νίκη ήταν τόσο μεγάλη που δεν μας άφηνε περιθώρια να σκεφτούμε κάτι διαφορετικό. Θα κερδίζαμε"!

Μετρώντας έντεκα σερί νίκες στο ξεκίνημα της Euroleague κι άλλες πέντε στο Top 16, ο Παναθηναϊκός είχε φροντίσει να δηλώσει σε όλη την Ευρώπη πως το 2007 είχε μόνο μία επιλογή: το τέταρτο ευρωπαϊκό τρόπαιο. Κι όταν φτάσαμε στο ΟΑΚΑ για τον ημιτελικό με την Ταού Κεράμικα όλα άρχισαν να παίρνουν τον δρόμο τους. " Ήταν φανταστική η ατμόσφαιρα γιατί είχαμε τον κόσμο στο πλευρό μας. Όλοι λένε ότι είναι πιο δύσκολο να παίζεις στο γήπεδό σου στο Final Four λόγω της πίεσης που υπάρχει. Εγώ θα πω ότι ήμασταν έτοιμοι γι αυτό", θυμάται ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, με τον Φραγκίσκο Αλβέρτη να ενισχύει τη συγκεκριμένη άποψη:

" Ήταν μια πολύ μεγάλη εμπειρία για όλα τα παιδιά. Κουβαλάς τέτοιες στιγμές διαρκώς σ τη ζωή σου. Όταν ζεις κάτι τέτοιο, ξέρεις πως να διαχειριστείς αντίστοιχες καταστάσεις στο μέλλον. Ξέρεις πλέον πως να σκεφτείς, τι πρέπει να κάνει μια ομάδα για να πετύχει. Τι χρειάζεται για να είναι ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης".

Παρεμπιπτόντως, η ημέρα του τελικού δεν ήταν σαν όλες τις άλλες για τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Κι αυτό γιατί πέραν όλων των άλλων, ο πλεϊμέικερ του Παναθηναϊκού είχε τότε τα γενέθλιά του (γινόταν 27). Οπότε είχε έναν ακόμη καλό για να πανηγυρίσει τη νίκη επί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στον τελικό: " Ήταν μία πολύ σημαντική στιγμή στην καριέρα μου γιατί ήταν η πρώτη φορά που κατακτούσα την Euroleague με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, στο ΟΑΚΑ κιόλας".

Τον καλύτερο επίλογο πάντως τον έδωσε ο Φραγκίσκος Αλβέρτης. " Κάποιες φορές ξέρεις πως θα κερδίσεις ό,τι κι αν γίνει, ακόμη και με μισό πόντο. Οτιδήποτε κι αν συμβαίνει, σκέφτεσαι ότι στο τέλος θα είσαι ο νικητής. Συμβαίνει κάποιες φορές", είπε ο βετεράνος φόργουορντ, ο οποίος έζησε τα πάντα στην "πράσινη" διαδρομή του. Μαζί βίωσε πέντε φορές το συναίσθημα της κατάκτησης της Euroleague. Όχι κι άσχημα...