Το φινάλε της regular season της EuroLeague βρήκε τον Παναθηναϊκό Superfoods στην τετράδα της κατάταξης. Κάτι που έμοιαζε ως στόχος στην έναρξη της αγωνιστικής περιόδου, αλλά και σαν όνειρο θερινής νυκτός πριν από δύο μήνες. Ο τρόπος με τον οποίο ολοκλήρωσε όμως την κανονική περίοδο, σε συνδυασμό με την αστάθεια της Φενέρμπαχτσε τον έφεραν στην τέταρτη θέση -ισόβαθμο με τον Ολυμπιακό.

Το πρόσημο από την "πράσινη" παρουσία στον φετινό μαραθώνιο είναι θετικό, τόσο βάσει θέσης όσο και βάσει συνθηκών. Μία ομάδα που άλλαξε προπονητή μόλις τη δεύτερη αγωνιστική, που είδε τον καλύτερο αμυντικό της (Τζέιμς Γκιστ) να τραυματίζεται σοβαρά στο BarclayCard Center και έψαχνε να βρει ρόλους εν μέσω μεταγραφικής ενίσχυσης και συνεχών αλλαγών στο ρόστερ. Ο Κένι Γκάμπριελ βοήθησε σημαντικά, έδωσε λύσεις στο "4", όχι όμως κι ο Αλεσάντρο Τζεντίλε, ο οποίος με 3.2 πόντους (με 36.4% στα δίποντα και 22.2% στις βολές) και 2.2 ριμπάουντ ανά αγώνα δεν δικαίωσε τις προσδοκίες.

Βάσει συνθηκών πρόκειται για υπέρβαση

Με βάση όλα τα παραπάνω, η τέταρτη θέση είναι υπέρβαση για τον Παναθηναϊκό Superfoods. Για πρώτη φορά μετά το 2011-'12, οι "πράσινοι" μπορούν να διεκδικήσουν την πρόκριση στο Final Four στην έδρα τους. Αυτό που πρέπει να κάνουν είναι να υπερασπιστούν το ΟΑΚΑ με τον δέοντα τρόπο, ήτοι να κάνουν το 3/3, εφόσον χρειαστεί η σειρά να τραβήξει μέχρι το πέμπτο παιχνίδι. Σε διαφορετική περίπτωση, το "διπλό" στην Ulker Sports Arena είναι απαραίτητο, για μια ομάδα που πάντως δεν έχει πείσει ακόμη πως έχει τον τρόπο να κάνει τη δουλειά, όταν παίζει μακριά από το "σπίτι" της.

Σε όλη τη διάρκεια των τριάντα αγωνιστικών, η λέξη που ταιριάζει περισσότερο στο "τριφύλλι" είναι η "αστάθεια". Άλλη ομάδα εντός, κι άλλη ομάδα εκτός έδρας. Αδυναμία να "τελειώσει" τα παιχνίδια που είχε τον έλεγχο, αλλά και ικανότητα να κερδίζει τους αγώνες που έπρεπε να πάρει. Αν εξαιρέσει κάποιος τα δύο σερί εκτός έδρας παιχνίδια, με Νταρουσάφακα και Ζάλγκιρις στην τελική ευθεία της regular season, η ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ πήρε όλα εκείνα που είχαν την ταμπέλα του "πρέπει" να τα συνοδεύει. Με πρώτο και καλύτερο αυτά με τη Ρεάλ Μαδρίτης (εντός), την Μπασκόνια (εκτός), την ΤΣΣΚΑ Μόσχας (εντός) και τη Μακάμπι Τελ Αβίβ (εκτός).

Η μοναδική περίοδος άλλωστε που υπήρξε σταθερότητα, έβγαινε διάχυτα η αυτοπεποίθηση παικτών και προπονητικού επιτελείου και ένιωσαν όλοι πως ο Παναθηναϊκός Superfoods είναι "εδώ" για το Final Four είναι ο τελευταίος ενάμισης μήνας. Τα πέντε τελευταία παιχνίδια της regular season δηλαδή.

Αήττητος όταν ήταν πλήρης

Παρεμπιπτόντως, κρατήστε κάτι ακόμη ως σημείωση: άμα τη επιστροφή του Τζέιμς Γκιστ στην δράση στον εντός έδρας αγώνα με τη Ρεάλ Μαδρίτης στο ΟΑΚΑ, η ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ είναι αήττητη. Αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με την επιστροφή του 30χρονου φόργουορντ/σέντερ, αλλά κυρίως με το γεγονός πως για πρώτη φορά φέτος οι "πράσινοι" ήταν πλήρεις. Κι αυτό έχει την αξία του. Στο πρώτο δίμηνο απουσίαζε ο Μάικ Τζέιμς, ακολούθως προέκυψε η απουσία του Τζέιμς Γκιστ, ενόσω γινόταν προσπάθεια να βρουν ρόλο οι Κένι Γκάμπριελ και Αλεσάντρο Τζεντίλε, που έφτασαν στην Αθήνα με διαφορά ενός μήνα.

Όλα αυτά περιέπλεξαν την κατάσταση στο rotation, ο 44χρονος τεχνικός άλλαζε διαρκώς τη λογική του, κι αυτό δεν βοηθούσε την ομάδα να βρει ρυθμό. Μόλις όμως είχε όλα τα "πιόνια" στα χέρια του, τα δεδομένα βελτιώθηκαν ραγδαία. Προέκυψε η δυνατότητα για διαφορετικά σχήματα στη front line, βρέθηκε η "καλή" πεντάδα που έκλεινε τους αγώνες (με τους Κρις Σίνγκλετον και Τζέιμς Γκιστ στους ψηλούς), μονιμοποιήθηκε το δίδυμο των Νικ Καλάθη - Μάικ Τζέιμς στα κρίσιμα σημεία των αγώνων, ενώ ο Νίκος Παππάς βγήκε από τη ναφθαλίνη του α' γύρου έχοντας έναν ρόλο που ουδείς είχε συνηθίσει: αυτή του αμυντικού.

Μ' αυτά και μ' αυτά, η εικόνα των "πρασίνων" άλλαξε θεαματικά, το παθητικό μειώθηκε σημαντικά (στους 69.4) κι έτσι αυτοί έχουν πλέον την καλύτερη άμυνα στην EuroLeague.

Σίνγκλετον για MVP

Η γενικότερη παρουσία του Κρις Σίνγκλετον δεν προκαλεί εντύπωση, αν και ενδεχομένως ουδείς περίμενε ότι θα είναι τόσο καλός. Η προσφορά του στις δύο πλευρές είναι εντυπωσιακή, αφού έχει την ικανότητα να "καθαρίζει" παιχνίδια, είτε με το περιφερειακό του σουτ, είτε με την αμυντική του συμπεριφορά. Για παράδειγμα, στη Βιτόρια έπαιξε μαζεμένες "μεγάλες" άμυνες, με αποκορύφωμα την τάπα στον Τσέις Μπάντιντζερ στα δύο λεπτά για το τέλος.

Με 12.3 πόντους (με 46.5% στα τρίποντα), 6 ριμπάουντ, 1.1 ασίστ, 1.3 κλεψίματα και 1.1 κοψίματα άλλωστε, έχει φτάσει στο σημείο να βάλει το όνομά του στην κουβέντα για τον πολυτιμότερο παίκτη της regular season. ΟΚ, λογικά ο τίτλος θα καταλήξει σε έναν εκ των Νάντο Ντε Κολό και Σέρχιο Γιουλ, αλλά αυτό δεν μειώνει σε τίποτα την προσφορά του 28χρονου φόργουορντ/σέντερ, ο οποίος είναι -εκτός όλων των άλλων- ο κορυφαίος παίκτης του "τριφυλλιού" στο +/- σε πόντους όταν είναι στο παρκέ. Βλέπετε, με αυτόν στον αγωνιστικό χώρο, ο Παναθηναϊκός Superfoods έκλεισε τον φετινό μαραθώνιο με +126 πόντους -για να ακολουθήσει ο Νικ Καλάθης με +125 πόντους.

Ο Νικ που έγινε (α)Καλάθης

Η regular season χαρακτηρίστηκε επίσης από την ασυνέπεια του Νικ Καλάθη να προσφέρει στα δύο μέρη της. Τον είδαμε στον α' γύρο να κρατάει την ομάδα του σε ανταγωνιστικό επίπεδο, πραγματοποιώντας εντυπωσιακές εμφανίσεις, πριν προκύψει η μακρά περίοδος ντεφορμαρίσματος που πέρασε, με αποτέλεσμα να γίνει στόχος των αντίπαλων προπονητών, που τον έστελναν συχνά πυκνά στην γραμμή των βολών. Εδώ και ένα μήνα όμως, έχει ανακάμψει αποτελώντας πάλι τον πλέον αξιόπιστο περιφερειακό παίκτη του "τριφυλλιού". Κι η αλήθεια είναι πως εν όψει των playoffs, αυτόν ακριβώς τον παίκτη θέλει ο Τσάβι Πασκουάλ.

Το αξιοσημείωτο του Μπουρούση

Για το τέλος αφήσαμε την παρουσία του Γιάννη Μπουρούση, η οποία είναι πολύ πιο σημαντική από αυτό που δείχνουν τα στατιστικά του. Ο 33χρονος σέντερ δεν έχει επαναλάβει τους περσινούς του αριθμούς, αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Ουδείς άλλωστε του ζητάει να κάνει τόσα πολλά όσα έκανε με τη φανέλα της Μπασκόνια. Ο ρόλος του είναι πιο πολύ διαχειριστικός, αφού σε πολλές περιπτώσεις στη διάρκεια των αγώνων είναι ο παίκτης που διεκπεραιώνει τις δύσκολες καταστάσεις και αλλάζει τον ρυθμό του αγώνα, κυρίως με το να πάρει μπάλες στο λόου ποστ. Μην περιμένετε λοιπόν να καταγραφεί με συνέπεια στην στατιστική του όλο αυτό που προσφέρει, πολύ απλά γιατί δεν καταγράφεται με αριθμούς ο ρόλος που έχει στη λειτουργία του Παναθηναϊκού Superfoods. Γι αυτό άλλωστε είναι παράδοξο το γεγονός πως είναι τελευταίος στην κατηγορία του +/- πόντοι (με -67), αλλά την ίδια ώρα τρίτος σε συνολική αξιολόγηση με 310 μονάδες.