Ο Ιωάννης Παπαπέτρου ήταν 18 ετών όταν ο Ολυμπιακός αναδείχθηκε πρωταθλητής Ευρώπης στο Final Four του 2012 στην Κωνσταντινούπολη, νικώντας με συναρπαστικό τρόπο στον τελικό την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, πραγματοποιώντας μία εντυπωσιακή ανατροπή, η οποία ολοκληρώθηκε με το μεγάλο σουτ του Γιώργου Πρίντεζη.

Πέντε χρόνια μετά, ο Έλληνας φόργουορντ φοράει την ερυθρόλευκη φανέλα, αποτελεί μέλος του κορμού αυτής της ομάδας και έχει γίνει συμπαίκτης και φίλος με τους πρωταγωνιστές, με αθλητές όπως τους Βασίλη Σπανούλη, Γιώργο Πρίντεζη, Κώστα Παπανικολάου και Βαγγέλη Μάντζαρη. Μιλώντας μας στο EuroLeague Greece, μας απάντησε στο πως βίωσε ως θεατής εκείνο το ματς. Δείτε τα αφιερωματικά VIDEO της EuroLeague, για την μεγάλη νίκη του Ολυμπιακού επί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στον τελικό του Final Four της Κωνσταντινούπολης το 2012.

-Τι έκανε και που ήταν ο Ιωάννης Παπαπέτρου τον Μάη του 2012, όταν ο Ολυμπιακός αναδείχθηκε πρωταθλητής Ευρώπης στο Final Four της Κωνσταντινούπολης;

"Tότε ήμουν μόλις 18 ετών, είχα φύγει από την Ελλάδα και σπούδαζα στην Αμερική. Ήμουν στο πανεπιστήμιο του Τέξας. Το θυμάμαι τον τελικό του 2012, τον είχα παρακολουθήσει σαν θεατής και είχα εντυπωσιαστεί. Ήταν κάτι το απίστευτο. Ήταν συναρπαστικός ο τρόπος που ο Ολυμπιακός είχε κάνει την ανατροπή. Κανένας δεν πίστευε πως ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να νικήσει μία πανίσχυρη ομάδα όπως ήταν εκείνη η ΤΣΣΚΑ, έχοντας πολλούς πρωτοκλασάτους παίκτες όπως τους Κιριλένκο, Τεόντοσιτς, Σισκάουσκας, Κρστιτς, Σβεντ, Χριάπα, αλλά και άλλους. Χάρηκα με την προσπάθεια και την ανατροπή που σημείωσαν τα παιδιά, φέρνοντας ψηλά στην Ευρώπη το ελληνικό μπάσκετ.

Με είχε εντυπωσιάσει το γεγονός πως ο Ολυμπιακός στο τέλος έκανε την ανατροπή κυρίως με τους Έλληνες παίκτες, με τα νέα παιδιά. Ο Παπανικολάου, ο Σλούκας, ο Μάντζαρης, ήταν μόλις 22 ετών και έκαναν κατάθεση ψυχής, δίνοντας το κάτι παραπάνω, δείχνοντας χαρακτήρα σε ένα τόσο κρίσιμο ματς. Ο Πρίντεζης πάλευε με τα θηρία μέσα στην ρακέτα, πήρε πολλές μάχες, ενώ και ο Σπανούλης έδειξε την κλάση του στο τέλος. Έβγαλαν καρδιά, θέληση, μεγάλη μαχητικότητα και μία τεράστια αυταπάρνηση. Έδειξαν στοιχεία που μέχρι και σήμερα χαρακτηρίζουν αυτήν την ομάδα του Ολυμπιακού. Κέρδισαν τον σεβασμό και την αναγνώριση με το σπαθί τους. Πραγματοποίησαν μία από τις μεγαλύτερες ανατροπές στην ιστορία του παγκόσμιου μπάσκετ σε επίπεδο τελικών, νικώντας μία ομάδα που ήταν μεγαθήριο, αλλά και το ξεκάθαρο φαβορί για να έπαιρνε το τρόπαιο".

Το αφιερωματικό VIDEO με τον τελικό του 2012:

-Την θυμάσαι την τελευταία φάση; Οι χαμένες βολές, η ασίστ του Σπανούλη και το καλάθι του Πρίντεζη. Πως είχες βιώσει εκείνη την στιγμή;

"Ανατρίχιασα! Θυμάμαι πως είχα ανατριχιάσει. Ήταν συναρπαστικός ο τρόπος της ανατροπής, δεν μπορούσα να το πιστέψω πως τα παιδιά έκαναν ένα τόσο μεγάλο come back και μάλιστα σε τελικό EuroLeague. Άλλες ομάδες ενδεχομένως και να τα είχαν παρατήσει. Εκείνοι όμως πάλεψαν μέχρι το τέλος. Ήταν από τα ματς που θα μείνουν στην ιστορία. Ο Ολυμπιακός με εκείνη την ανατροπή, με εκείνη την νίκη του, θα έλεγα πως παρέδωσε μαθήματα ζωής. Να μην τα παρατάς ποτέ, να παλεύεις μέχρι το τέλος, να πιστεύεις στον εαυτό σου, στους συμπαίκτες σου, στην ομάδα σου.

Κανείς δεν περίμενε πως θα έχανε και τις βολές ο Σισκάουσκας και όμως έχασε και τις δύο. Και μετά στα τελευταία δευτερόλεπτα, ο Ολυμπιακός λειτούργησε με μεγάλη ψυχραιμία. Ο Σπανούλης έδειξε την κλάση του. Σε μία τόσο κρίσιμη στιγμή διάβασε άριστα την φάση, έδωσε την ασίστ στον Πρίντεζη και εκείνος με ηρεμία, σχεδόν μηχανικά, έβαλε ένα νικητήριο σουτ που θα μείνει στην ιστορία. Ένα highlight που θα το βλέπουν και θα το μνημονεύουν και οι επόμενες γενιές. Είχα μείνει άφωνος. Δεν μπορούσα να το συνειδητοποιήσω. Τους χειροκροτούσα και έλεγα μπράβο για την ασύλληπτη προσπάθεια τους. Καθόμουν και έβλεπα σε αρκετά ριπλέι την φάση και προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω το τι έκαναν. Ήταν εντυπωσιακό. Από τις στιγμές και τα παιχνίδια που θέλει να ζήσει ο κάθε αθλητής".

Το νικητήριο καλάθι του Πρίντεζη σε διαφορετικές γλώσσες:

-Είχες αλλάξει κανάλι όταν έχανε ο Ολυμπιακός με 19 πόντους διαφορά στο 28' ή παρέμεινες συντονισμένος στο ματς;

"Όχι, δεν είχα αλλάξει κανάλι, το είδα το παιχνίδι από την αρχή έως και το τέλος. Απλά, έτσι όπως κυλούσε το ματς, είχες μία εικόνα πως η κλάση και η ποιότητα της ΤΣΣΚΑ θα υπερισχύσει. Και όταν η ΤΣΣΚΑ προηγήθηκε με +19 στο 28' έλεγες πως δεν θα γυρίσει το ματς. Αυτό που έγινε στην συνέχεια ήταν συγκλονιστικό, εκπληκτικό, απίστευτο. Καταλάβαινες πως τα παιδιά στην 4η περίοδο είχαν βρει ρυθμό. Έβαζαν σουτ, έβγαλες καλές άμυνες, ο Ολυμπιακός άρχισε να τρέχει στο γήπεδο και όσο ροκάνιζε την διαφορά, τόσο αύξανε την πίεση στην ΤΣΣΚΑ. Ήταν τρομερός και ο Παπανικολάου σε εκείνον τον τελικό. Στο τέλος, όσο μείωνε ο Ολυμπιακός, άρχιζα να λέω πως μπορεί και να το γυρίσει. Έβλεπες μαχητικότητα από όλα τα παιδιά. Και αυτή η αυταπάρνηση, η φιλοσοφία του να παλεύεις μέχρι το τέλος, είναι στοιχεία που συνεχίζει να έχει αυτή η ομάδα μέχρι και σήμερα. Είναι στο dna της".

Οι πρωταγωνιστές μιλούν για την ανατροπή στον τελικό του 2012:

-Περίμενες ποτέ πως στο μέλλον θα αγωνιζόσουν στον Ολυμπιακό και θα γινόσουν φίλος και συμπαίκτης με τους Σπανούλη, Πρίντεζη, Μάντζαρη και Παπανικολάου;

"Τα ήξερα τα παιδιά, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν φανταζόμουν πως θα ερχόμουν στον Ολυμπιακό και θα γίνω μέλος αυτής της τρομερής παρέας. Δεν το περίμενα γιατί τότε, το 2012, ήμουν στην Αμερική, στο Κολέγιο και σκεφτόμουν κάπως διαφορετικά την καριέρα μου, από αυτή την πλευρά. Είμαι χαρούμενος και περήφανος που είμαι μέλος αυτού του συνόλου. Άκουγα πως αυτή η ομάδα έχει παίκτες με καλούς χαρακτήρες, με υπέροχο κλίμα στα αποδυτήρια, με αρχές και όσα άκουγα, πραγματικά τα είδα στην πράξη. Είμαι ευτυχισμένος που βρίσκομαι στον Ολυμπιακό, νιώθω ευλογημένος και μακάρι να ζήσω μαζί με τα παιδιά ανάλογες στιγμές στην Κωνσταντινούπολη. Σε αυτή την ομάδα δημιούργησα και καλές προσωπικές σχέσεις, γιατί πέρα από συμπαίκτες, με τα παιδιά γίναμε και καλοί φίλοι, ταιριάξαμε. "Δέσαμε" σαν χαρακτήρες τόσο εντός, όσο και εκτός παρκέ".