EUROLEAGUE

Τόμπκινς: Από τη Lob City στο Νόβγκοροντ

Τόμπκινς: Από τη Lob City στο Νόβγκοροντ

Το Euroleague Greece παρουσιάζει τον Τρέι Τόμπκινς, τον άνθρωπο που οδήγησε τη Νίζνι στην πρώτη νίκη της ιστορίας της στην Euroleague.

Ο Howard Samuel Thompkins IIΙ γεννήθηκε στο Long Island της Νew York, στις 29/10 του 1990. Εννέα χρόνια μετά την επιλογή του πατέρα του Howard Jr. στο ΝΒΑ draft, από τους Hawks. Ο απόφοιτος του Wagner College, όπου έπαιξε υπό τις οδηγίες του PJ Carlesimo, Howard ο δεύτερος τραυματίστηκε σοβαρά στο γόνατο και έχασε την ευκαιρία του στον "άλλον πλανήτη", έως ότου να αναρρώσει. Επιστράτευσε το plan B που ήταν η Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα η Γαλλία, όπου έμεινε για έξι χρόνια πριν επιστρέψει στη Georgia, όπου... ήταν η έδρα της φαμίλιας.

Ο, γνωστός σήμερα ως, Trey Thompkins πήγε στο Wesleyan School, για να γίνει ο ηγέτης των Wolves στη διαδρομή για την κατάκτηση του τίτλου της ΑΑ, στην πολιτεία της Georgia. Σε κάθε ματς, είχε 27.5π. και 14.7 ριμπ. Στο τέλος της τρίτης τάξης, είχε 1.864 πόντους και 795 ριμπ. Τι έκανε την τέταρτη χρονιά; Πήγε αλλού: στην Oak Hill Academy, όπου επίσης ήταν ο καλύτερος του γηπέδου (τουλάχιστον, για την παρέα του), με 15.8π. και 8.9 ριμπ. Κατά την παρουσία του, οι Warriors έφτασαν το 40-1 για ρεκόρ και πήραν το πρωτάθλημα των προπαρασκευαστικών κολεγίων. Σημείωση: όπου "προπαρασκευαστικό", είναι η σχολή που ετοιμάζει καλύτερα τους μαθητές για το πανεπιστήμιο. Για την ακρίβεια, που κάνει πιο επαρκείς τους αδύναμους μαθητές -ή τουλάχιστον αυτός είναι ο στόχος.

Στην αξιολόγηση της χρονιάς, ο Thompkins ήταν στην 11η θέση των καλύτερων power forward του έθνους. Πλήθος κολεγίων έτρεξαν να προλάβουν και από την εκτενή λίστα (σε αυτή υπήρχε και η Florida), εκείνος δεσμεύτηκε τον Μάιο του 2007 με το University of Georgia. Έγινε δηλαδή, Bulldog.

Ήθελε να μείνει στη Georgia, γιατί του άρεσαν οι ρυθμοί. " Εκεί κανείς δεν είναι νευρικός, ουδείς τρέχει. Και όλοι είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν το συνάνθρωπο τους. Σε μέρη όπως το Los Angeles είναι λες και είσαι αόρατος. Γενικά, δεν υπάρχει και μεγάλο ενδιαφέρον. Στη New York πάλι, όλοι έχουν την ίδια έκφραση, λες και τους λες ότι έκανες κάτι κακό".

Τόμπκινς: Από τη Lob City στο Νόβγκοροντ

Ως δευτεροετής έκανε... μια από τα ίδια, αν όχι καλύτερα. Ηγήθηκε της Georgia σε πόντους και ριμπάουντ, είχε 27 ματς με διψήφιο αριθμό πόντων (σε 14 είχε τουλάχιστον 20 πόντους), ενώ το καρίρ χάι στα ριμπάουντ ήταν τα 17. Στα highlights του ήταν οι 21 πόντοι, σε 29' στο ματς με το Illini, παρότι είχε χάσει προπονήσεις λόγω εξαγωγής φρονιμίτη. Στο τέλος της σεζόν, ήταν δεύτερος σκόρερ στην περιφέρεια, τέταρτος στα ριμπάουντ και τέταρτος στα double-doubles.

Στην τρίτη του χρονιά, στα κολεγιακά θρανία οδήγησε τους Bulldogs στο NCAA Tournament, απ' όπου αποχώρησαν στον πρώτο γύρο (μετά την ήττα από τους Washington Huskies, ματς στο οποίο είχε το σίζον χάι των 26π.). Εκείνος ήταν και πάλι στην καλύτερη ομάδα, ενώ έγινε ο 40ος στην ιστορία του UGA που σκόραρε 1000 πόντους, στην καριέρα του. Οι 50 τάπες που μοίρασε, ήταν ό,τι καλύτερο είχε επιτύχει παίκτης της Georgia, σε 15 χρόνια.

Τότε, σε μια επίσκεψη του στο Summer Program του Eddie Lee Wilkins θα έλεγε στους μαθητές ότι " όπως μεγάλωνα, δεν ήμουν ο καλύτερος παίκτης, ούτε ο πιο ταλαντούχος ή ο πιο ψηλός. Είμαι ζωντανή απόδειξη του ότι μπορείτε να γίνετε επιτυχημένοι, αν δουλεύετε σκληρά κάθε μέρα", εξηγώντας πως εκείνος περνούσε τουλάχιστον έξι ώρες στο γήπεδο. Βέβαια, είπε στα παιδιά και ότι "η μόρφωση είναι το εργαλείο που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε, για να περάσετε στην επόμενη φάση της ζωής σας", το οποίο... δεν τίμησε ακριβώς.

Η Lob City, η συμβουλή του Billups και ο άνθρωπος Griffin

Όσο και αν ψάξετε τι έκανε ως τελειόφοιτος, δεν θα το βρείτε. Διότι αποφάσισε να εγκαταλείψει τις σπουδές, για να δηλώσει συμμετοχή στο NBA draft του 2011. Τον χαρακτήρισαν ανέτοιμο και κατέληξε στο Νο37, όπου τον τράβηξαν οι Los Angeles Clippers. Σημείωση: ήταν η πρώτη επιλογή των Clippers τη συγκεκριμένη βραδιά και του έδωσαν τριετές συμβόλαιο, με τα πρώτα δυο χρόνια εγγυημένα.

Στη ρούκι σεζόν (2011-12), ως stretch four, δεν είχε ακριβώς αναρίθμητες ευκαιρίες, με τους μέσους όρους να είναι 2.4π. και 1 ριμπ. κατά μ.ο. στα 119 λεπτά του, σε 24 ματς. Του έτυχε και ένας τραυματισμός στο αριστερό γόνατο και γενικά η τύχη δεν ήταν φίλη του, για να τον αφήσουν ελεύθερο. Ήταν ψηλός (2.08), όχι όμως ιδιαίτερα αθλητικός και δεν θα τον λέγατε power forward, γιατί δεν ήταν όσο δυναμικός θα χρειαζόταν. Πριν τη σεζόν 2012-13 οι ειδικοί ενημέρωναν ότι " μαζί με τον Turiaf θα είναι οι καλύτεροι cheerleaders του ΝΒΑ. Είχε πάλι ένα θέμα με το γόνατο (μπήκε στο χειρουργείο και δεν συνήλθε πριν το 2013), το καλοκαίρι και αυτό μάλλον θα τον περιορίσει και φέτος". Στις 14/3 του 2013 έμεινε ελεύθερος.

Los Angeles Clippers Trey Thompkins (L-R), DeAndre Jordan, and Blake Griffin celebrate during their win over the Dallas Mavericks in their NBA basketball game in Los Angeles, California, December 5, 2012. REUTERS/Lucy Nicholson (UNITED STATES - Tags: SPORT BASKETBALL) - RTR3B9D8
Los Angeles Clippers Trey Thompkins (L-R), DeAndre Jordan, and Blake Griffin celebrate during their win over the Dallas Mavericks in their NBA basketball game in Los Angeles, California, December 5, 2012. REUTERS/Lucy Nicholson (UNITED STATES - Tags: SPORT BASKETBALL) - RTR3B9D8 REUTERS

Γενικά " η εμπειρία μου ήταν θετική. Ήταν η πρώτη φορά που έζησα μακριά από την οικογένεια μου και ωρίμασα ως άνθρωπος. Ήταν η πρώτη φορά που αισθάνθηκα ως ενήλικας. Ήμουν υπεύθυνος για ό,τι με αφορούσε. Οι γονείς μου ήταν πια πολύ πιο μακριά από 40 λεπτά με το αυτοκίνητο".

Αυτή είναι η πρώτη του φορά στη Euroleague. Τη φανταζόταν κάπως την εμπειρία. Οι προσδοκίες του δικαιώθηκαν; "Ο εκπρόσωπος μου είχε φροντίσει να με προετοιμάσει. Μου είχε μιλήσει για τις επαφές και τις γενικότερες διαφορές με το ΝΒΑ. Μου είχε τονίσει πως θα έπρεπε να προσέχω στην κίνηση της μπάλας. ΟΚ, το στιλ δεν είναι πολύ γρήγορο, αλλά δεν το λες και αργό. Ούτε soft". Έκανε και φίλους. " Διαπίστωσα πως αν χρειάζομαι βοήθεια, μπορώ να αποταθώ στον Billups, τον Butler, τον Chris Paul, τον Blake (Griffin), τον DeAndre (Jordan). Χωρίς αυτούς δεν θα είχα αντέξει για πολύ".

Αυτό που θα θυμάται για πάντα είναι "το Lob City και η περίοδος που ο Γκρίφιν προκαλούσε τους πάντες, εξ ου και τον χαρακτήρισαν flopper. Σιγά σιγά, ένας ένας γινόμασταν... σαν και αυτόν. Ήταν κάτι που κάναμε ως ομάδα και δεν μας ένοιαζε τι έλεγαν οι άλλοι". Θυμάται και μια συμβουλή του Billups: "Όταν δεν προλαβαίνουν τα πόδια σου, θα βάζεις στο παιχνίδι το κεφάλι σου".

Apr 16, 2012; Los Angeles, CA, USA; Los Angeles Clippers forwards Blake Griffin (32) and Trey Thompkins (33) react in the fourth quarter as Oklahoma City Thunder guard James Harden (13) and center Nazr Mohammed (8) watch at the Staples Center. The Clippers defeated the Thunder 92-77. Mandatory Credit: Kirby Lee/Image of Sport-US PRESSWIRE
Apr 16, 2012; Los Angeles, CA, USA; Los Angeles Clippers forwards Blake Griffin (32) and Trey Thompkins (33) react in the fourth quarter as Oklahoma City Thunder guard James Harden (13) and center Nazr Mohammed (8) watch at the Staples Center. The Clippers defeated the Thunder 92-77. Mandatory Credit: Kirby Lee/Image of Sport-US PRESSWIRE US PRESSWIRE

"o Blake για εμένα ήταν πολύ σημαντικός. Μου έμαθε να πηγαίνω πρώτος στο γήπεδο και να φεύγω τελευταίος. Να ζω μια ήσυχη ζωή. Εκείνος είναι πολύ ήρεμος εκτός παρκέ. Όταν πατά σε αυτό γίνεται τέρας και δεν λυπάται κανέναν. Το σώμα του είναι θαύμα της φύσης, όπως λέγεται, αλλά πιστέψτε με δεν υπάρχουν πολλοί που να δουλεύουν σαν και αυτόν".

Το μεγαλύτερο επίτευγμα του

Αν θεωρεί κάτι ως επίτευγμα του "είναι ότι βρήκα τη δύναμη να συνεχίσω το μπάσκετ. Δεν τα παράτησα. Με βοήθησαν πολύ οι δικοί μου άνθρωποι". Όταν έγινε καλά "ά ρχισα να δουλεύω με τους Lakers στο Summer League και ο εκπρόσωπος μου με ενημέρωσε πως είχα μια προσφορά από τη Ρωσία. Αρχίσαμε να μαζεύουμε πληροφορίες για την πόλη, το πρωτάθλημα, την ομάδα και όσα είχε κάνει πέρυσι και διαπιστώσαμε πως ήταν πολύ καλή περίπτωση. Οπότε, δεν άργησα να αποδεχθώ την πρόταση".

Τόμπκινς: Από τη Lob City στο Νόβγκοροντ

τι που θα διευκολυνθεί περισσότερο, τώρα που συνηθίζω και τα συστήματα μας. Άργησα λίγο, αλλά κατάλαβα ότι τα pick and roll στην Ευρώπη είναι λίγο διαφορετικά από εκείνα του ΝΒΑ". Επί της γενικότερης προσαρμογής του, βοηθά και το γεγονός ότι η ομάδα του έχει τέσσερις Αμερικανούς. "Ήμουν τυχερός, ως προς αυτό. Την πρώτη μου χρονιά στην Ευρώπη, έχω κοντά μου όλους αυτούς τους τύπους να με βοηθούν, να με συμβουλεύουν". Αν νιώθει για κάτι τυχερός είναι ότι "έχω βρεθεί σε μια πολύ καλή παρέα που απολαμβάνει τη συνύπαρξη της εντός και εκτός παρκέ. Ειλικρινά τους λατρεύω αυτούς τους τύπους. Έχουμε όλοι πάθος για το άθλημα, για κάθε φάση και προσπαθούμε όλοι για το καλύτερο. Και αυτό είναι ευλογία".

TAGS EUROLEAGUE
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ