Το όνομα "Αράποβιτς" είναι από τα πιο γνωστά στον χώρο του κροατικού μπάσκετ. Ας όψεται ο Φράνιο, που έκανε πράγματα και θαύματα πριν από δύο δεκαετίες, κατακτώντας ουκ ολίγους τίτλους. Ο παλαίμαχος σέντερ αποτέλεσε έναν από τους καλύτερους παίκτες της χώρας του για περίπου μία δεκαετία, κυρίως με τα χρώματα της Τσιμπόνα.

Περίπου είκοσι χρόνια μετά, κι ενώ αυτός έχει αποσυρθεί εδώ και αρκετό καιρό από τη δράση, ο γιος του, Μάρκο, φροντίζει να επαναφέρει το όνομα "Αράποβιτς" στην πιάτσα. Ο φόργουορντ/σέντερ της Τσεντεβίτα αποτελεί έναν από τους βασικότερους λόγους που η κροατική ομάδα έκανε την υπέρβαση στην Euroleague, εξασφαλίζοντας την παρουσία της στο Top 16 (σ.σ.: βρίσκεται στον όμιλο του Παναθηναϊκού).

Ξεκινώντας να μιλάει για την ιστορία του στην Euroleague TV, ο 21χρονος παίκτης της "χρβάτσκα" αναφέρθηκε αρχικά στο πως ξεκίνησε να ασχολείται με την πορτοκαλί μπάλα. Εντάξει, ήταν κάπως... αναπόφευκτο. " Ο πατέρας μου ήταν μπασκετμπολίστας οπότε από νωρίς είχα επαφή με το άθλημα. Θυμάμαι ότι καλούσα τους φίλους μου να παίξουμε παρέα και με τον πατέρα μου, τρεις εναντίον τριών. Είχε πολύ πλάκα. Το μπάσκετ αποτελεί κομμάτι της ζωής μου από τότε που ήμουν παιδί, οπότε ήταν φυσιολογικό να εξελιχθεί έτσι", σχολιάζει.

Δεν παραβλέπει βέβαια πως ο πατέρας του " πέρασε πολλά. Προπονούταν με τόσο έντονο τρόπο που δεν μπορεί να φανταστεί κάποιος. Τώρα έχουμε όλα τα απαραίτητα μέσα για να τα καταφέρουμε, κάτι που δεν ίσχυε ενόσω έκανε καριέρα ο πατέρας μου. Έχουμε εξαιρετικές συνθήκες δουλειάς, σχεδόν ό,τι χρειάζεται για να τα καταφέρουμε. Οπότε αυτό που πρέπει είναι να το εκμεταλλευτείς στο έπακρο για να πετύχεις αυτό που θες".

Ο ίδιος ξεκίνησε τη διαδρομή του στην Euroleague πέρσι, δίχως όμως να καταφέρει να κάνει κάτι σπουδαίο. Πρωτάρης άλλωστε, δεν ήταν εύκολο. Αυτό που θυμάται πάντως από το ντεμπούτο του (σ.σ.: απέναντι στην Ουνικάχα Μάλαγα) ήταν πως " είχα τέτοιο κίνητρο πέρσι στο πρώτο μου παιχνίδι με την Τσεντεβίτα. Θυμάμαι ότι το προηγούμενο βράδυ δεν κοιμήθηκα από την αγωνία μου", για να εξηγήσει πως " φέτος νιώθω ότι πρέπει να αποδείξω πως είμαι καλύτερος από πέρσι και να έχω επιρροή στο παιχνίδι της ομάδας μου".

Αυτό που μπορεί να υποθέσει κάποιος είναι πως ο Φράνιο παρεμβαίνει στο παιχνίδι του Μάρκο. Ο μικρός αγωνίζεται άλλωστε στην ίδια θέση με τον πατέρα του. Όχι όμως, δεν είναι τόσο παρεμβατικός όσο θα περίμενε κανείς: " Η καλύτερη συμβουλή που μου δίνει είναι να είμαι ήρεμος. Δεν με πιέζει. Ξέρει ότι πρέπει να είμαι μόνος μου σε αυτό και το σέβεται απόλυτα. Φυσικά με διορθώνει όποτε δει κάτι που δεν του αρέσει. Δεν θα έρθει όμως να μου πει τι να κάνω, παρά μόνο να μου δώσει συμβουλές".

Όσο για τους στόχους του "μικρού"; " Θέλω να κερδίσω την Euroleague στην καριέρα μου. Αυτός είναι ο στόχος μου", επισημαίνει πριν τονίσει πως " οπατέρας μου πιστεύει ότι θα γίνω καλύτερος από εκείνον, αλλά πιστεύει ότι θα κερδίσω τόσα μετάλλια. Το βρίσκω αρκετά ιντριγκαδόρικο".