Οι τραυματισμοί των Κάιλ Χάινς και Οθέλο Χάντερ άφησαν “γυμνή” την ΤΣΣΚΑ στην θέση του σέντερ . Οι Ρώσοι ξαφνικά αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα, αφού θα χρειαστεί να καλύψουν με αλχημείες τα κενά των άλλοτε παικτών του Ολυμπιακού. Εδώ όμως είναι που βρίσκεται ένα παράδοξο.

Το γεγονός ότι απουσιάζουν οι Χάινς και Χάντερ θα υποχρεώσει την ΤΣΣΚΑ να παρατάξει ψηλότερα κορμιά στην θέση του σέντερ! Αυτά είναι τα... ενδιαφέροντα δεδομένα που προκύπτουν σε μία εποχή που οι undersized σέντερ έχουν γίνει πλέον κανόνας στο σύγχρονο μπάσκετ. Γιατί όμως θα συμβεί αυτό; Λόγω των εναλλακτικών λύσεων που έχει ο Δημήτρης Ιτούδης στα χέρια του.

Με τους Χάινς (1.98 μέτρα) και Χάντερ (2.03 μέτρα) εκτός δράσης, οι Ρώσοι θα παραταχθούν όπως έδειξαν κόντρα στην Χίμκι για την VTB League κυρίως με σχήματα δύο φόργουορντ. Κάπως έτσι, την θέση του σέντερ θα καλούνται να καλύψουν εκ περιτροπής οι Αντρέι Βοροντσέβιτς (2.07 μέτρα), Βίκτορ Κριάπα (2.03 μέτρα), Νικίτα Κουρμπάνοφ (2.02 μέτρα), Ουίλ Κλάιμπερν (2.01 μέτρα) και Σεμέν Αντόνοφ (2.02 μέτρα). Κοινό σημείο όλων αυτών; Όλο είναι ψηλότεροι του Χάινς και οι περισσότεροι είναι στην χειρότερη περίπτωση ισοϋψείς του Χάντερ!

Το παράδοξο βέβαια του να παρατάσσεται μία ομάδα με ψηλότερους παίκτες στην frontline παρά την απουσία των δύο σέντερ της έχει εξήγηση για έναν πολύ απλό λόγο: Η ΤΣΣΚΑ είναι μία από τις ομάδες που μένει πιστή στην φιλοσοφία “ψηλοί περιφερειακοί, κοντοί παίκτες ρακέτας” προκειμένου να μπορεί να εφαρμόζει την άμυνα με αλλαγές. Για αυτό εξάλλου και είναι τόσο επικίνδυνη, αφού έχει ύψος σε κάθε θέση. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι λόγω της απουσίας των δύο σέντερ της θα υποχρεωθεί να παραταχθεί με ψηλότερη γραμμή ψηλών κόντρα στην Βαλένθια.

STANDING REACH ΚΑΙ ΑΝΟΙΓΜΑ ΧΕΡΙΩΝ

Η αλήθεια είναι ότι στο σύγχρονο μπάσκετ το να λαμβάνει κανείς υπόψη μόνο το ύψος ενός παίκτη για να δει πόσο χώρο μπορεί να καλύψει είναι λάθος. Κι αυτό γιατί εκτός του ύψους ενός παίκτη υπάρχει πλέον το άνοιγμα χεριών και αυτό που οι Αμερικάνοι λένε “Standing Reach” που έχουν σημασία. Για όποιον δεν ξέρει, το “standing reach” σημαίνει σε ελεύθερη μετάφραση το πιο είναι το μέγιστο ύψος που φτάνουν τα χέρια ενός παίκτη όταν τα σηκώνει ψηλά, κάτι που σχετίζεται άμεσα με το άνοιγμα χεριών.

Το Standing reach λοιπόν είναι ένα ένα από αυτά τα πράγματα που κάνουν πολύτιμους τους Χάινς και Χάντερ, ξέχωρα από τα καλά πλάγια βήματά τους και το γεγονός ότι είναι χτισμένοι σαν... ταύροι. Ο λόγος; Ο μεν πρώτος έχει άνοιγμα χεριών 2.15 μέτρα και standing reach 2.64 μέτρα, ο δε δεύτερος 2.20 μέτρα και 2.80 μέτρα αντίστοιχα! Όταν λοιπόν με τα χέρια στην ανάταση μπορούν να σκεπάσουν κάθε αντίπαλο, όλα τα υπόλοιπα είναι πιο εύκολα δεδομένων και των αθλητικών τους προσόντων.

Είναι δεδομένο ότι οι παίκτες που θα κληθούν σήμερα να γεμίσουν τα παπούτσια των Χάινς και Χάντερ θα έχουν δύσκολο έργο κόντρα στην Βαλένθια του γίγαντα Τίμπορ Πλάις (2.18 μέτρα) και του Μπόγιαν Ντούμπλιεβιτς (2.05 μέτρα). Θα χρειαστεί να παλέψουν με... θηρία, ελπίζοντας ότι θα κάνουν ζημιά στην άλλη πλευρά του παρκέ, ανοίγοντας το γήπεδο με το καλό τους σουτ, αφού οι περισσότεροι από αυτούς σουτάρουν από την περιφέρεια. Όπως και να έχει πάντως, έχει σίγουρα ενδιαφέρον το ότι εν έτη 2018 οι σέντερ μίας εκ των καλύτερων ομάδων στην Ευρώπη όχι απλώς δεν είναι οι ψηλότεροι παίκτες της ομάδας, αλλά κατεβάζουν και το μέσο όρο του ύψους της! Είναι όμως και αυτό ένα σημείο των καιρών.