Είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση. Τουλάχιστον για την Γερμανία που δεν έχει δει ποτέ μία χώρα από το πρωτάθλημα της (Beko BBL) να προκρίνεται στα Playoffs της Euroleague. Αυτή τη χρονιά τα πράγματα μπορεί να είναι διαφορετικά. Οι πιθανότητες της Άλμπα είναι ζωντανές. Γιατί; Δεν είναι μόνο ότι η ομάδα του Σάσα Ομπράντοβιτς είναι συνεπής γενικά αλλά κι ότι βελτιώνεται συνεχώς. Κοιτώντας πίσω στη φάση των ομίλων, είδαμε την Άλμπα να παίζει καλό μπάσκετ, όμως δεν μπορούσε να συμβαδίσει με μεγάλα ονόματα, όπως η Μακάμπι κι η ΤΣΣΚΑ.

Γράφει ο Max Marbeiter*

Ας δούμε τα πράγματα ως έχουν. Στο παρελθόν είχαμε ομάδες στην Euroleague που ήταν καλές, όμως στην πραγματικότητα δεν ήταν ικανές να ανταγωνιστούν την ελίτ κι εννοώ τους πραγματικούς διεκδικητές των playoff. Η ήττα με 6 πόντους την 8η αγωνιστική της κανονικής διάρκειας απέναντι στην Μακάμπι ήταν το κοντινότερο που έφτασε η Άλμπα για να κερδίσει μία από τις καλύτερες ομάδες της Euroleague.

Από την άλλη πλευρά, οι Κυπελλούχοι Γερμανίας έδειξαν ότι έχουν ένα πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό. Όποτε ήταν κρίσιμο το ματς, όποτε έπρεπε να κερδίσουν, το έκαναν. Ο κόουτς Ομπράντοβιτς έχει χτίσει μία ομάδα που λειτουργεί σαν ένα. Μία ομάδα που ξέρει να παλεύει, δεν τα παρατάει ό,τι κι αν συμβεί. Η Άλμπα παίζει πραγματικά σαν ομάδα κι αυτό την κάνει δύσκολο αντίπαλο. Είναι μία ομάδα που ανεβαίνει όταν έχει πίεση.

Η Άλμπα παίζει σκληρό "αντρικό" μπάσκετ. Η άμυνα τους δεν υστερεί από κανέναν αν δείτε πόσο ενοχλητική γίνεται στον αντίπαλο. Με παίκτες όπως ο Κλιφ Χάμοντς ή ο Ακίμ Βάργκας βάζουν τεράστια πίεση σε κάθε χειριστή της μπάλας. Οι παγίδες, το double που γίνεται ακόμα και triple-team είναι εντυπωσιακό. Το πιο σημαντικό είναι ότι πλέον ξέρουν πως να διαχειρίζονται τον εαυτό τους ώστε να μην εξουθενώνονται στα πρώτα δεκάλεπτα όπως έκαναν στα παιχνίδια του ομίλου, τουλάχιστον σε κάποια από αυτά.

Ο Ρέτζι Ρέντινγκ υπό την πίεση του Αντώνη Φώτση

Οπότε τα παιχνίδια της Άλμπα δεν είναι ιδιαίτερα υψηλά στο σκορ κι αν αυτό γίνει θα συμβεί ως αποτέλεσμα της σκληρής άμυνας. Φέτος μόνο η Λιμόζ κι η Ζαλγκίρις είχαν χαμηλότερο μέσο όρο σκοραρίσματος κι υπάρχουν λόγοι που οι Βερολινέζοι έχουν χαμηλή επιθετική συγκομιδή. Η επίθεση της Άλμπα είναι λίγο επισφαλής. Όταν κυκλοφορούν καλά την μπάλα, έχουν καλές γωνίες πάσας και τα πράγματα κυλούν ομαλά. Συχνά, όμως αντιμετωπίζουν προβλήματα γιατί δεν έχουν καλή κυκλοφορία κι αυτός είναι ο λόγος που κάνουν πιο εύκολα το λάθος από οποιαδήποτε άλλη ομάδα της Euroleague. Συνηθίζουν να παίζουν κάπως στατικά κι αυτό τους αναγκάζει να παίρνουν καθυστερημένα και παρακινδυνευμένα σουτ ή να πηγαίνουν σε post ups. Το γεγονός ότι σπάνια πάνε στη γραμμή των βολών επιδεινώνει την κατάσταση.

Μιλώντας για την γραμμή της φιλανθρωπίας, η επίθεση της Άλμπα μπορεί να μην είναι η πιο επικίνδυνη της Euroleague, όμως έχουν επιλογές. Για παράδειγμα, περνώντας την μπάλα στον Τζαμέλ ΜακΛίν, ο οποίος μπορεί να "χτυπήσει" είτε από κάτω είτε να πάρει το φάουλ και να πάει στις βολές. Στην πραγματικότητα μόνο ο Βασίλης Σπανούλης πάει πιο συχνά στις βολές από τον ΜακΛίν. Αυτός είναι ο καλύτερος παίκτης της Άλμπα κι επιστρέφει στην δράση την κατάλληλη στιγμή (τραυματισμός στον αριστερό του μηρό) προκειμένου να είναι όσο πιο έτοιμος γίνεται για το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό. Μαζί με τον Λέον Ραντόσεβιτς, ο οποίος είναι εξαιρετικός στα σουτ από μέση απόσταση ο ΜακΛίν ταιριάζει απόλυτα κι ως εκ τούτου μπορούν ανά διαστήματα να κουβαλήσουν μαζί την επίθεση της Άλμπα. Παρότι ο Άλεξ Ρένφρο με τα ντράιβ του είναι ένα σημαντικός παίκτης, εντούτοις ΜακΛίν και Ραντόσεβιτς είναι ίσως οι καλύτεροι επιθετικοί παίκτες της ομάδας και μαζί τους ο Ρέτζι Ρέντινγκ, ο οποίος είναι απίστευτα συνεπής και προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι έχει τραβήξει το ενδιαφέρον ομάδων του ΝΒΑ.

Ο Τζαμέλ ΜακΛιν κυνηγάει την μπάλα υπό το βλέμμα του Τζέιμς Γκιστ

Αμυντικά υπάρχουν ο Ακίμ Βάργκας και φυσικά ο Κλιφ Χάμοντς, ο οποίος ήταν ο καλύτερος αμυντικός της περσινής σεζόν. Ο τελευταίος ήταν εκτός με έναν τραυματισμό στον αστράγαλο για δύο εβδομάδες, όμως επανήλθε κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα. Αν είναι ή όχι 100 τοις 100 έτοιμος μένει να φανείς, όμως μόλις πατήσει το πόδι του στο παρκέ οι στιγμές δεν είναι τόσο ευχάριστες για τους αντίπαλους περιφερειακούς. Εν κατακλείδι ο Χάμοντς είναι μόνο ένα σημαντικό κομμάτι μίας αμυντικής μηχανής που δουλεύει καλά, δίνει βοήθειες κι ας μην κρυβόμαστε δουλεύει εξίσου καλά με τις υπόλοιπες ομάδες της Ευρώπης. Φυσικά κάποιοι υπερβολικά προικισμένοι ψηλοί μπορούν να προκαλέσουν καταστροφή. Την περασμένη Πέμπτη, για παράδειγμα, ο Μπόμπαν Μαριάνοβιτς είχε 27 πόντους με 10 ριμπάουντ απέναντι στους Βερολινέζους. Και πάλι, όμως, ποιοι δεν δίνουν μάχη παλεύοντας να περιορίσουν τον Σέρβο γίγαντα;

Το παιχνίδι απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα ήταν ενδιαφέρον από πολλές όψεις. Για 40 λεπτά η Άλμπα έδειξε όλα αυτά τα στοιχεία που την χαρακτηρίζουν. Τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά, δηλαδή εξαιρετική άμυνα, αδύναμη επίθεση, πάθος, ανταγωνιστικότητα και χαρακτήρα νικητή.

Για εμένα η Άλμπα είναι, αναμφίβολα, έτοιμη να παλέψει για το όνειρο των playoff και να δώσει μία μεγάλη μάχη κόντρα στον Παναθηναϊκό. Νωρίτερα μίλησα για βελτίωση. Στο ΤΟΡ 16 η Άλμπα έχει κερδίσει Μπαρτσελόνα και Μακάμπι που είναι δύο από τις καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης, συνεπώς έχει καταφέρει δύο φορές κάτι που δεν μπορούσε να το κάνει στη φάση των ομίλων. Από αυτό μπορώ να καταλάβω ότι η Άλμπα είναι έτοιμη να τα βάλει με τον οποιοδήποτε. Θα δούμε αν αυτό είναι αρκετό κόντρα σε μία έμπειρη και καλά προπονημένη ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός.

* Ο Max Marbeiter είναι δημοσιογράφος της γερμανικής ιστοσελίδας www.spox.com