Ο Ολυμπιακός έχει κάνει παραπάνω από τη μισή δουλειά για να εξασφαλίσει το πλεονέκτημα έδρας στα χιαστί παιχνίδι της Euroleague, αν και οι Τούρκοι για διαφορετικούς λόγους μπορούν να ελπίζουν στην ανατροπή του σκηνικού. Ο δεύτερος γύρος, ωστόσο, στον όμιλο των "ερυθρολεύκων" θα είναι εντελώς διαφορετικός από τη στιγμή που η ΤΣΣΚΑ απέκτησε τον Αντρέι Κιριλένκο, έναν παίκτη που ισοδυναμεί με... κατοχές.

Δείτε αναλυτικά την κατάταξη

Ο Ολυμπιακός έχει ξεκάθαρο αβαντάζ για το πλεονέκτημα έδρας στους προημιτελικούς. Είναι μια νίκη μπροστά από τη Φενέρμπαχτσε και δύο νίκες μακριά από την Εφές, ενώ παράλληλα έχει κερδίσει εκτός έδρας την ομάδα του Ομπράντοβιτς. Θα υποδεχτεί και τις δύο τούρκικες στο ΣΕΦ κάτι που σημαίνει ότι η απόδοση του εντός έδρας θα κρίνει τη θέση που θα καταλάβει, δεδομένου ότι έχει βγάλει ήδη δύσκολο πρόγραμμα με διπλά στη Μάλαγα και στο Νόβγκοροντ.

Οι "ερυθρόλευκοι" παράλληλα θα κυνηγήσουν και την πρώτη θέση, η οποία θα κριθεί σε ένα μεγάλο ποσοστό στο παιχνίδι στη Μόσχα απέναντι στην ΤΣΣΚΑ. Και δεν αποκλείεται σ' αυτό το παιχνίδι να παίξει ρόλο και η διαφορά των 8 πόντων με την οποία έληξε ο αγώνας στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Αναλυτικά οι Πειραιώτες θα παίξουν με τη Μάλαγα (εντός), με το Μιλάνο (εκτός), με τη Φενέρμπαχτσε (εντός), με τη Λαμποράλ Κούτσα (εκτός), με την Εφές (εντός), με την ΤΣΣΚΑ (εκτός) και με τη Νίζνι (εντός). Η εικόνα του δείχνει ότι είναι ξεκάθαρα μια από τις δύο καλύτερες ομάδες του γκρουπ, έχοντας κάνει πειστικές εμφανίσεις και ακόμη πιο πειστικές νίκες.

Στα "συν" φυσικά και η προσθήκη του Μιχάλη Τσαϊρέλη, που θα δώσει ποιότητα στην προπόνηση, αλλά και λύσεις στα παιχνίδια. Για ακόμη μια φορά, ωστόσο, ο Ολυμπιακός θα αντιμετωπίσει πρόβλημα στη θέση "4", όπως γίνεται σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Αρχικά ήταν ο Πρίντεζης, στη συνέχεια όταν γύρισε ο Πρίντεζης ο Αγραβάνης, μετά πόνεσε στη μέση ο Πέτγουεϊ και τώρα που προστέθηκε ο Τσαϊρέλης, ήρθε η γαστρεντερίτιδα του Πρίντεζη...

Η ΤΣΣΚΑ είναι ένα βήμα μπροστά από τον Ολυμπιακό, αλλά μόνο στη θεωρία. Έχε φύγει δύο φορές με τη νίκη από την Τουρκία και θα υποδεχτεί τον Ολυμπιακό την προτελευταία αγωνιστική. Κι αυτή θα πάει στη Βιτόρια και στο Μιλάνο -όπως οι "ερυθρόλευκοι"- αλλά από την άλλη δεν έχει "βγάλει" το Νόβγκοραντ, Αναλυτικά θα παίξουν εντός με Φενέρ, Εφές και Ολυμπιακό και θα αγωνιστούν εκτός έδρας με Λαμποράλ, Μάλαγα, Νίζνι και Μιλάνο. Βέβαια για τη συγκεκριμένη ομάδα τα δεδομένα που θα πρέπει να αναλυθούν δεν έχουν να κάνουν με το πρόγραμμα, αλλά με την προσθήκη του Αντρέι Κιριλένκο, ενός παίκτη που αλλάζει τα δεδομένα.

Ο 34χρονος φόργουορντ ήταν το πιο ηχηρό όνομα από τις μεταγραφές που έγιναν για τον δεύτερο γύρο στην Euroleague, καλύπτοντας στη θεωρία τη μοναδική αδυναμία της ΤΣΣΚΑ, η οποία ξαφνικά γίνεται το απόλυτο φαβορί για τον τίτλο. Ακριβώς...

Ο Αντρέι Κιριλένκο αλλάζει τα δεδομένα

Το 2012 ο Κιριλένκο είχε κάνει θραύση στην Euroleague (ως παίκτης του Γιάννη Σφαιρόπουλου τότε), μια χρονιά που ξεκίνησε με το λοκ-άουτ του ΝΒΑ και κατέληξε με τον χαμένο τελικό στην Κωνσταντινούπολη. Οι εμφανίσεις του του χάρισαν ένα ακόμη συμβόλαιο στο ΝΒΑ. Έκανε πολύ καλά παιχνίδια στους Τίμπεργουλβς (12.4 πόντοι, 5.7 ριμπάουντ και 2.8 ασίστ), ενώ το καλοκαίρι του 2013 "μετακόμισε" στο Μπρούκλιν. Στους Νετς έπεσε θύμα και αυτός του γενικότερου "μπερδέματος". Έπαιξε λίγο την πρώτη χρονιά (45 παιχνίδια - μόνο 4 βασικός), ενώ φέτος ξεντύθηκε μόνο για 7 ματς, μετρώντας 5.1 λεπτά συμμετοχής. Τίποτα δηλαδή. Το να έρθει σε καλή αγωνιστική κατάσταση είναι ασφαλώς ένα ζήτημα, αλλά όχι πρόβλημα, μιας που μιλάμε για παίκτη με συγκεκριμένο "σκαρί" και ιδιαίτερο στυλ παιχνιδιού.

Αυτό που πρέπει να δούμε πιο συγκεκριμένα είναι οι δύο παράγοντες που καθιστούν την μεταγραφή του Κιριλένκο μια σπουδαία κίνηση:

α) Η ΤΣΣΚΑ είχε πρόβλημα στη θέση "4". Όποιος παρακολούθησε το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό μπορούσε να το διαπιστώσει στο 100%. Ο Βοροντσέβιτς κάνει χρονιά-καριέρας αλλά δεν παύει να είναι ένας παίκτης ρόλο που παίζει πάρα πολύ καλά. Στην ίδια θέση ο Δημήτρης Ιτούδης χρησιμοποιεί τον Ντεμέτρις Νίκολς που δεν είναι ωστόσο ένα αυθεντικό "4άρι", αλλά ένας φόργουορντ με πολύ καλό περιφερειακό σουτ, που μπορεί να δώσει λύσεις για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Για αυτό ακριβώς το λόγο παίζουν αμυντικό κυρίως λόγο ο Πάβελ Κορόμπκοβ. Για παράδειγμα στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό η ΤΣΣΚΑ παρουσίασε έλλειψη μεγέθους μες στο καλάθι και είχε πρόβλημα στο ριμπάουντ, από τη στιγμή μάλιστα που ο Σάσα Καούν ήταν παροπλισμένος.

β) Κιριλένκο σημαίνει κατοχές. Ξεχάστε τους πόσους πόντους θα σκοράρει και τις ασίστ που θα δώσει. Το μεγάλο συν που δίνει στην ομάδα του ο Κιριλένκο είναι οι έξτρα κατοχές: μόνο από αυτόν δηλαδή η ΤΣΣΚΑ θα κάνει 10-15 επιθέσεις παραπάνω, είτε μέσω επιθετικών ριμπάουντ, είτε μέσω deflections, είτε μέσω κλεψιμάτων. Αν συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι θα βελτιώσει την απόδοση της ΤΣΣΚΑ στα ριμπάουντ, θα της δώσει μέγεθος (μην ξεχνάμε ότι και οι Τεόντοσιτς, ΝτεΚολό και Ουίμς είναι oversized για τη θέση τους) και θα εξαλείψει κάθε πονοκέφαλο στην άμυνα (καθώς μπορεί να αλλάξει με μεγάλη ευκαιρία, αλλά και να παίξει αποτελεσματική άμυνα από την αδύνατη πλευρά). Με αυτόν η ΤΣΣΚΑ η πιο ποιητική επιθετικά ομάδα της διοργάνωσης, θα αποκτήσει ακόμη περισσότερη αμυντική υπόσταση, κάτι που θα την κάνει πιο ολοκληρωμένη και πιο επικίνδυνη.

Πίσω όμως στην ανάλυση της εικόνας του ομίλου του Ολυμπιακού, εκεί όπου η Εφές είναι η μια ομάδα που απειλεί τους "ερυθρολεύκους" για την κατάληψης μιας θέσης στην πρώτη 2άδα. Η ομάδα του Ντούσαν Ίβκοβιτς έχει κάνει τρεις ήττες: δύο εντός (ΤΣΣΚΑ-Φενέρ) και μια εκτός (Νίζνι) και μάλιστα με μεγάλη διαφορά. Το ουσιαστικό συν για τους Τούρκους είναι το γεγονός ότι είναι οι μόνοι που έχουν κερδίσει ως τώρα τον Ολυμπιακό. Κατά τα άλλα έδειξαν ένα καλό πρόσωπο με την προσθήκη του Ερτέλ (που μοιράζεται ακόμη τη θέση με τον Ντρέιπερ) και έχουν σε πολύ καλή κατάσταση στο Top-16 τον Στράτο Περπέρογλου (13 πόντοι μέσο όρο από τους 8 που είχε στην πρώτη φάση), αλλά και χαρακτηριστική πολυφωνία στην επίθεση.

Η Εφές είναι από τις ομάδες που έχουν σημείο αναφοράς στο low-post και αυτό την καθιστά αρκετά επικίνδυνη εκτός έδρας ομάδα, κάτι που αναμένεται να παίξει ρόλο-κλειδί για τη συνέχεια της στη διοργάνωση. Σε ότι αφορά τα παιχνίδια που απομένουν οι παίκτες του "Ντούντα" και του Βαγγέλη Αγγέλου θα παίξουν με τη Λαμποράλ (εντός), με τη Μάλαγα (εκτός), την ΤΣΣΚΑ (εκτός), τη Νίζνι (εντός), τον Ολυμπιακό (εκτός), το Μιλάνο (εντός) και τη Φενέρ (εκτός). Είναι ολοφάνερο ότι το παιχνίδι στο ΣΕΦ είναι και το ματς κλειδί.

Η Φενέρ από την άλλη έχει μια νίκη παραπάνω (6-2) και το εξής παράδοξο: είναι η μοναδική ομάδα που είναι αήττητη εκτός έδρας (4-0 σ' αυτή τη φάση και 7-0 στα τελευταία ματς στη διοργάνωση), αν και έχει γνωρίσει ήδη δύο γκέλες (ΤΣΣΚΑ, Ολυμπιακό). Το γεγονός ότι παίζει καλύτερα μακριά από το γήπεδο της δείχνει ότι είναι μια ομάδα που έχει μεγάλη πίεση για το αποτέλεσμα, την οποία δεν μπορεί να διαχειριστεί τόσο εύκολα. Μην ξεχνάμε ότι στο εντός έδρας ματς με τη Λαμποράλ (το 3ο στον πρώτο γύρο του Top-16) κέρδισε με ένα πόντο διαφορά και ενώ οι Βάσκοι έχασαν δύο σουτ στη λήξη για να κερδίσουν. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι από την αρχή της χρονιάς η ομάδα του Ζοτς έχει κερδίσει εύκολα στο γήπεδο της μόνο τον αποδεκατισμένο Παναθηναϊκό!

Οι Τούρκοι, πάντως, θα μπουν απευθείας στα δύσκολα καθώς έχουν να παίξουν στη Μόσχα, με τη Νίζνι και στο Φάληρο. Μετά θα παίξουν δύο συνεχόμενα εντός έδρας (Μάλαγα, Μιλάνο) για να τελειώσουν με εύκολο πρόγραμμα (Λαμποράλ εκτός και Εφές μέσα). Αυτό σημαίνει ότι η θέση που θα καταλάβουν θα κριθεί στην πρώτη τριάδα των αγώνων. Από εκεί και από το αν θα ρεφάρει κάποια από τις δύο εντός έδρας γκέλες θα φανεί αν μπορεί να πλασαριστεί στην πρώτη 2άδα ή θα αρκεστεί απλά με το εισιτήριο στους "8".

Οι μοναδικές ομάδες που μπορούν να μπουν σφήνα στην 4άδα είναι η Λαμποράλ και η Νίζνι. Η Λαμποράλ έχει ρεκόρ 3-4 έχοντας κερδίσει τις ομάδες που βρίσκονται από κάτω της και έχοντας χάσει από τις ομάδες που είναι από πάνω της. Στον δεύτερο γύρο θα παίξει στην Πόλη (Εφές), με την ΤΣΣΚΑ, στο Νόβγκοροντ, με τον Ολυμπιακό, στο Μιλάνο, με τη Φενέρ και στη Μάλαγα. Αν μη τι άλλο έχει αρκετά δύσκολο πρόγραμμα, χωρίς να δείξει ότι μπορεί να κάνει ζημιά μακριά από το γήπεδο της. Και αυτό γιατί παίζει με ένα συγκεκριμένο περιφερειακό στυλ.

Η Νίζνι από την άλλη έχει μόλις 2 νίκες στα πρώτα εφτά ματς, αλλά έχει δείξει ότι είναι μια ομάδα με μεγάλες δυνατότητες και μηδενικό άγχος, συνδυασμός που την καθιστά πολύ επικίνδυνη. Οι Ρώσοι έχουν κερδίσει στο Μιλάνο και την Εφές με μεγάλη διαφορά. Έχασαν από την άλλη δύσκολα στη Μόσχα και στο τέλος από τον Ολυμπιακό, ενώ έκαναν το χειρότερο τους παιχνίδι απέναντι στη Φενέρ. Το καλό είναι ότι έχουν πρόγραμμα για να μπουν στην 8άδα (εντός Μιλάνο, εκτός Φενέρ, εντός Λαμποράλ, εκτός Εφές, εντός ΤΣΣΚΑ, εντός Μάλαγα και εκτός Ολυμπιακό), αλλά από την άλλη έχασαν τον Κίνσεϊ με τραυματισμό.

Αυτό είναι κακό μαντάτο για μια ομάδα που είχε πολύ καλή χημεία μεν, περιορισμένες λύσεις δε. Τέσσερις παίκτες ήταν αυτοί που τραβούσαν το κουπί στη Νίζνι, η οποία τώρα θα πρέπει να καλύψει το κενό του καλύτερου της περιφερειακού αμυντικού. Οι αντίπαλοι πλέον θα έχουν ευκολότερο έργο στο να σπάσουν τη συνεργασία Ροτσέστι-Παραχούτσκι που έχει αποδειχτεί ακαταμάχητη ως τώρα.

Το Μιλάνο και η Μάλαγα αποτελούν τις απογοητεύσεις του Top-16 έχοντας μια νίκη στη διοργάνωση. Οι Ιταλοί έχουν κερδίσει την ομάδα του Πλάθα, ενώ από τη μεριά της η Ουνικάχα έχει επικρατήσει της Νίζνι. Το τρένο της πρόκρισης έχει απομακρυνθεί (αν όχι χαθεί τελείως), για τις δύο ομάδες που θα παίξουν το ρόλο του ρυθμιστή. Κι αν μη τι άλλο θα περίμενε κανείς περισσότερα από τις δύο ομάδες, καθώς η Ουνικάχα ξεκίνησε εντυπωσιακά τη χρονιά, το δε Μιλάνο έχει ποιότητα στο ρόστερ και μια δυναμική που δεν έχει φανεί στο γήπεδο.

Τα υπόλοιπα επί του γηπέδου