Την EuroLeague δεν την κατέκτησε κανείς από τον Οκτώβρη. Επίσης ουδείς πήρε πλεονέκτημα έδρας από τόσο νωρίς, ούτε καν μπορεί να εξασφάλισε πρόκριση στα πλέι οφ από την τρίτη αγωνιστική. Ειδικά με την τωρινή μορφή που δεν προλαβαίνουν να πάρουν ανάσα όχι μόνο οι ομάδες, οι παίκτες και οι προπονητές, αλλά ακόμα και οι φίλαθλοι, τα συναισθήματα αλλάζουν όχι πια από εβδομάδα σε εβδομάδα, αλλά από μέρα σε μέρα.

Ο Ολυμπιακός έκανε το 2 στα 2 στο ΣΕΦ, κράτησε αλώβητη την έδρα του και προχωράει για το επόμενο ματς. Η λέξη ρεπό δεν προβλέπεται, αντίθετα το πρόγραμμα περιλαμβάνει ταξίδι για την Βιτόρια (ένα από τα πιο δύσκολα ταξίδια στην Euroleague για τις ομάδες που δεν διαθέτουν τσάρτερ) και αγώνα με την Μπασκόνια την Πέμπτη το βράδυ.

Ναι την Μπασκόνια. Αυτή που άλλαξε προπονητή και τους περισσότερους παίκτες της το καλοκαίρι, αλλά παραμένει μια πολύ ισχυρή ομάδα. Με τον Σενγκέλια, τον Χάνγκα και τον Μπλάζιτς να έχουν μείνει από πέρυσι και τους υπόλοιπους να ήρθαν με μεταγραφή. Πήγε στην Μαδρίτη δίχως τον Αντρέα Μπαρνιάνι, ουδείς της έδινε τύχη, προηγήθηκε με 17 πόντους, βρέθηκε να χάνει με 8 μόλις 5 λεπτά πριν από τη λήξη και όχι μόνο δεν κατέρρευσε, αλλά έφυγε και νικήτρια. Ο δε Μπαρνιάνι που απουσίαζε, στα δύο πρώτα ματς της Euroleague είχε 21,5 πόντους κατά μέσο όρο.

Φανταστείτε τώρα τον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό να είχαν χάσει εντός έδρας από την Μπασκόνια, δίχως τον Μπαρνιάνι. Εδώ τώρα υπάρχει γκρίνια και απαιτήσεις για αλλαγές παικτών, μεταγραφές και ούτω καθ΄ εξής. Ο Ολυμπιακός έπαιξε για δεύτερη φορά εξαιρετικό μπάσκετ, ικανοποίησε απόλυτα με την απόδοσή του, έδειξε πληρότητα στο ρόστερ του, αλλά το ανικανοποίητο παραμονεύει. Γιατί ο Γιανγκ δεν παίζει σαν τον σούπερμαν, γιατί ο Αγραβάνης δεν είναι στο επιθυμητό επίπεδο, γιατί ο Παπαπέτρου δεν αγωνίστηκε περισσότερο. Ολα αυτά μετά από δύο μεγάλες εμφανίσεις στην Euroleague απέναντι σε Εφές και Μιλάνο και άλλη μια επί του Παναθηναϊκού στην Stoiximan.gr Basket League. Εντάξει μεσολάβησε και το θρίλερ στη Λευκάδα, αλλά βάλτε λίγο κάτω το πρόγραμμα. Ο Ολυμπιακός έπαιξε Πέμπτη, ταξίδευσε Παρασκευή βράδυ, έφτασε στη Λευκάδα μετά τα μεσάνυχτα και στις 4 το μεσημέρι του Σαββάτου άρχισε το ματς... Δεν είναι εύκολα αυτά τα πράγματα.

Οι ήττες και οι κακές εμφανίσεις θα έρθουν, το θέμα είναι να αντιλαμβάνεται κανείς πως ό,τι ζούμε φέτος, είναι κάτι πρωτόγνωρο για όλους. Και προς το παρόν οι ελληνικές ομάδες δεν έχουν κάνει ήττα εκτός προγράμματος. Ο Ολυμπιακός έχασε στη Μαδρίτη και ο Παναθηναϊκός στη Μόσχα. Η έδρα θα παίξει τον πιο καθοριστικό ρόλο στη μάχη της πρόκρισης στα πλέι οφ, τα εκτός έδρας παιχνίδια θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό την θέση στην 6αδα και το πλεονέκτημα έδρας...

Η Ρεάλ, που θεωρείται ένα από τα φαβορί για τα φτάσει στο φάιναλ φορ της Πόλης, μετράει ήδη μία εντός έδρας απώλεια απέναντι σε αντίπαλο υποδεέστερο μάλιστα (την Μπασκόνια), η Μπαρτσελόνα έχασε από την Φενέρ, η Εφές από την ΤΣΣΚΑ... Ομως κανείς δεν τα... βάφει μαύρα από τώρα, κανείς δεν απαιτεί μεταγραφή, στην υπόλοιπη Ευρώπη υπάρχει μεγαλύτερη υπομονή. Ας μην ξεχνάμε το πιο βασικό. Υπάρχουν 27 αγωνιστικές ακόμα για την ολοκλήρωση της κανονικής διάρκειας... Ναι, 27 αγωνιστικές. Η νέα Euroleague δεν είναι αγώνας ταχύτητας, είναι υπερμαραθώνιος που χρειάζεται σωστή διαχείριση από την αρχή ως το τέλος. Με μια διαφορά. Νίκες και ήττες μετρούν πλέον, δεν σβήνονται στην πορεία.

ΥΓ.: Το ΣΕΦ δεν είχε κόσμο... Είχε περίπου 6-7000. Ισως ακόμα οι φίλαθλοι να μην έχουν αντιληφθεί πως η Euroleague άλλαξε. Η κανονική περίοδος δεν είναι αδιάφορη, κάθε ματς έχει βαθμολογική σημασία. Δεν είναι... τελικός, αλλά ένα πρωτάθλημα 30 αγωνιστικών. Γι αυτό άλλωστε και υπάρχει μεγάλη ένταση από τώρα, γίνονται φοβερά παιχνίδια. Προφανώς δεν είναι και εύκολο για τον καθένα να δίνει τόσο συχνά χρήματα για να παίρνει εισιτήριο (ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν και τα άλλα τμήματα). Ισως να μην υπάρχει και τόσος ελεύθερος χρόνος για να βλέπει κάποιος συνέχεια την ομάδα του. Αλλά και πάλι δεν είναι ωραία αυτή η εικόνα. Οπως και να το κάνουμε.