Ωραία η προσπάθεια να μας πείσουν ότι για όλα φταίει η τεχνική ποινή στον Αγραβάνη ή οι δυο λάθος πάσες του Παπανικολάου. Αγγούρια. Για να μη γράψω άλλη λέξη που τελειώνει σε – ια και αρχίζει από άλφα! Φυσικά και δεν έχασε από μια κακή στιγμή του διεθνή πάουερ φόργουορντ(ή δυο λάθη του Κώστα), που στην τελική προσπάθησε να «ανάψει» και λίγο το ματς και την ομάδα του(το ‘χει ξανακάνει).

Δεν είναι κακό να ‘χεις παλμό. Ο Ολυμπιακός στην Μαδρίτη έχασε, γιατί πολύ απλά, είναι πιο πίσω από την αντίπαλό του. Πολύ πιο πίσω. Και σε θέσεις- κλειδιά, ακόμη ψάχνεται. Έχασε γιατί ήταν καλός όσο κυνηγούσε στο σκορ και τραγικός, μόλις προσπέρασε. Αγνώριστο φαινόμενο για τη συγκεκριμένη ομάδα, δείγμα του ότι ακόμη ψάχνεται. Γιατί μόλις ο Μάντζαρης στο 26’ έκανε το 49- 51, ακολούθως έκλεψε, δεν ολοκλήρωσε, ούτε ο Πρίντεζης πρόλαβε και ο Ρούντι έβαλε τρίποντο.

Ναι ξέρω, κλασικά φάση Ολυμπιακού στο πέρασμα των δεκαετιών. Ποιος έχασε τη τύχη, να τη βρουν αυτοί; Ηττήθηκαν όμως γιατί πέρα από τα προφανή και αυτά που επιδερμικά και εύκολα λέει ο καθένας(σέντερ, άμυνες, ροτέισον), δεν άντεξαν στην εικόνα του παιχνιδιού. Η Ρεάλ δεν τους κατατρόμαξε, να ‘μαστε δίκαιοι. Έκανε όμως πιο απλά πραγματάκια, πήρε βοήθεια από την έδρα και κανά- δυο σφυρίγματα και τέλος.

Όποιος έβλεπε το ημίχρονο, δε πίστευε ότι στο τέλος η Ρεάλ θα κέρδιζε μόνο με δυο πόντους διαφορά. Όλα όμως έχουν εξήγηση. Η ομάδα του Πειραιά φυσικά και είναι πιο «πίσω»(λογικό) από την αντίπαλό της, αλλά ξεκίνησε πιο ήρεμα το ματς και με ορθή σκέψη. Ο Σφαιρόπουλος δεν ήθελε να «πονέσει» στο ζωγραφιστό και το πέτυχε. Οι Μαδριλένοι επιδόθηκαν σε… τριποντομαχία. Δυστυχώς για τους «ερυθρόλευκους» ο Γιούλ είχε κέφια στην πρώτη περίοδο και ο Κάρολ στη δεύτερη.

Όμως πρέπει να σκεφτόμαστε και ανάποδα. Ο Ολυμπιακός είχε κάνει τη Ρεάλ να έχει μόνο αυτό το συγκεκριμένο πλάνο ευστοχίας. Αν δε τα έβαζαν, οι πρωταθλητές της χώρας μας θα προηγούνταν. Όμως είναι η Ρεάλ, για αυτό έχει το συγκεκριμένο ρόστερ, έπαιζε στην έδρα της και ήξερε και στην άμυνα να πιέσει με μεγαλύτερη δύναμη για το μεγαλύτερο μέρος του 20λεπτου. Πήρε από ορισμένους παίκτες ο Ολυμπιακός με ξεσπάσματα. Από τον Σπανούλη, τον Αγραβάνη, τον Πρίντεζη και τον Χάκετ. Στους σέντερ ήταν δεδομένο πως θα υπάρξει πρόβλημα. Όσο μπορούσε ο Μιλουτίνοβ, ο Μπίρτς έκανε γρήγορα δυο φάουλ και ο Γιάνγκ ανέτοιμος, δε προλάβαινε τίποτα στην άμυνα. Τελικά ο Καναδός στάθηκε όσο πέρναγε η ώρα και είναι αλήθεια ότι ξεπέρασε το… σοκ της πρεμιέρας ευκολότερα από τον Γκρίν.

Θα το ξαναγράψω: Ο Ολυμπιακός κλήθηκε σε σκληρό ξεκίνημα! Δεν είναι και το καλύτερο να αρχίζεις τον «μαραθώνιο» από το Παλάθιος Ντελος Ντεπόρτες. Ο Λάσο είχε περισσότερα παράπονα στην ανάπαυλα απ’ όσα ο Σφαιρόπουλος και αυτό ήταν μια πρώτη νίκη για τον Έλληνα προπονητή. Όμως στο φινάλε πήρε το κίτρινο φύλλο, αφού ο Ολυμπιακός δεν άντεξε.

Στο δεύτερο μέρος έγιναν αυτά που ήθελε ο Σφαιρόπουλος μόνο μέχρι το 26’. Μετά είδαμε όσα σας έγραψα στην αρχή του άρθρου. Ο Ολυμπιακός δε πήρε βοήθεια από τον Γκρίν(αυτό δε σημαίνει ότι δεν είναι καλός παίκτης), άργησε να πάρει μπροστά ο Λοτζέσκι και όταν αυτό έγινε, ο Ματ ήταν μόνος, ενώ οι Σπανούλης- Πρίντεζης είδαν τη… βασιλική άμυνα προσαρμοσμένη πάνω τους. Ο Αγραβάνης το πάλεψε και είναι ο μόνος που δε κωλώνει να βάζει το κορμί του παντού. Η ηλικία και ο ενθουσιασμός τον κάνουν να… τρελαίνεται, αλλά καλύτερα να ‘χεις τέτοιους παίκτες, παρά τρεμουλιάρηδες. Ο Μπίρτς πρώτη φορά στην Ευρωλίγκα και παρά τα δυο γρήγορα φάουλ, έδωσε μάχες. Ο Παπαπέτρου, έχω την εντύπωση ότι «έπεσε θύμα» του ροτέισον, αφού δεν έβαλε ο Λάσο τον Νοτσιόνι. Θα παίξει σίγουρα πολύ περισσότερο στα επόμενα ματς και κυρίως με τον Παναθηναϊκό τη Δευτέρα.

ΥΓ. Μ’ αυτά τα… καινούργια αντιαθλητικά θα πέσει πολύ γέλιο φέτος σε όλα τα γήπεδα της Ευρώπης!