Ξέρουν ότι έχουν προβλήματα, αλλά δε μπορούν να κάνουν κάτι άλλο παρά μόνο να υπομένουν. Αυτό είναι το… σήμα κατατεθέν πλέον στον Πειραιά. Πότε θα ξαναδούμε τους πρωταθλητές Ελλάδας πάνοπλους; Ποιος ξέρει; Καθίστε να μπει ο νέος παίκτης, καθίστε να επιστρέψει και ο Σπανούλης και μετά έχει ο Μεγαλοδύναμος. Τι; Γελάτε; Μη γελάτε καθόλου.

Πρώτα απ’ όλα η ομάδα είναι "κινούμενη άμμος". Εκεί που λες "ησύχασα", όλο και κάτι άλλο εμφανίζεται. Σε κάθε γλίστρα παίκτη, βρε σε κάθε σκουντούφλημα πρέπει να κάνεις και τον σταυρό σου. Πάει τώρα κι ο Λοτζέσκι . Από έναν αιφνιδιασμό. Ίδια φάση σχεδόν με πέρυσι στο ΟΑΚΑ απέναντι στην ΑΕΚ. Αντί να πάει προς το καλάθι ο φουκαράς, πήγε προς τα αποδυτήρια και κράταγε το πόδι του. Δεν υπάρχει κατάρα, δεν υπάρχει γκαντεμιά, δεν υπάρχει τίποτα. Και μην ασχολείστε με τη δουλειά που γίνεται στην ομάδα, γιατί διαβάζω τώρα τελευταία και κάτι μπούρδες. Τον κορυφαίο γυμναστή της Ευρώπης, ο Ολυμπιακός τον έχει. Να ‘μαστε σοβαροί παρακαλώ. Εδώ μιλάμε για… διαστημικές καταστάσεις.

Ταινία με εξωγήινους να βλέπαμε, τόση πλοκή και φαντασία δε θα υπήρχε. Αυτή σε λίγο θα σακατεύονται ακόμη κι όταν… αερίζονται. Μη γελάτε. Το κακό δεν είναι μόνο αυτή καθ' αυτή η απουσία. Μετά πάει ντόμινο η ιστορία. Γιατί όταν κάποιος λείπει, ένας άλλος είναι αυτός που πέρα από τα δικά του παπούτσια "φοράει" και του συμπαίκτη του. Και δώσε έξτρα ενέργεια, διπλή δύναμη, διπλή απαίτηση. Και τι είναι και οι παίκτες; Άνθρωποι. Οργανισμοί. Είδατε τον Παπαπέτρου και τον Αγραβάνη για παράδειγμα; Νέα παιδιά, λίγες ακόμη παραστάσεις. Πώς να αντέξουν 25λεπτα πίεσης κάθε τρεις μέρες. Γιατί από αυτούς, περιμένεις να κερδίσουν και τις Καβάλες και τα Τρίκαλα και όλους.

Ο Ολυμπιακός βέβαια σα φρόνιμη και καλή ομάδα που είναι, προσέχει για να έχει. Κάνει καλά τη δουλίτσα του, προλαμβάνει κάθε κατάσταση και εμφανίζεται καβατζωμένος, όσον αφορά στο μέλλον του. Ένας Ολυμπιακός που έχει κάνει εύκολη και απλή… καθημερινότητα το να προκρίνεται στο TOP-16. Ο πιο συχνός επισκέπτης τούτης της φάσης, ο Ολυμπιακός είναι. Όμως ο Σφαιρόπουλος θέλει να ‘χει και συνέχεια η πορεία. Και για να γίνει αυτό με μεγαλύτερη ασφάλεια, απαιτεί από τους μπασκετμπολίστες του να εφαρμόζουν στο έπακρο όσα δουλεύουν στην προπόνηση. Και ποιος είναι ο πιο ασφαλής τρόπος για να τα εφαρμόσεις; Να ‘χεις και υγιείς τους παίκτες, αλλά και να ξέρουν τι να κάνουν.

Ο νέος σέντερ θα περάσει από "φροντιστήριο". Μέχρι να μάθει το… βιβλίο θα του πάρει κάποιες εβδομάδες, αλλά κι αυτά μέσα στο πρόγραμμα είναι. Το σημαντικό και αυτό που δε θα πρέπει να λησμονείται, έχει να κάνει με την προσαρμοστικότητα όλης της ομάδας στις ανάγκες του TOP-16. Γιατί μετά το… παιχνίδι αλλάζει. Ορισμένοι που δείχνουν να μην παίζουν καλά θα αγριέψουν πάρα πολύ. Και κάποια άλλοι που εκπλήσσουν ευχάριστα, ίσως να κουτρουβαλήσουν αγωνιστικά. Το TOP-16 είναι η πραγματική διοργάνωση.

Για αυτό και να μην ξεγράφετε κανέναν από αυτούς που θα προκριθούν. Οι ξεγραμμένοι θα πάνε σπίτια τους σε καμιά δεκαπενταριά μέρες (κάποιοι έχουν πάει ήδη και απλά παίζουν για τη δόξα). Ο Ολυμπιακός λοιπόν ξέρει ότι θα βρεθεί με μια επτάδα που θα θέλει να τον βλάψει. Και τούτη τη φορά, ο στόχος είναι πλασάρισμα στην τετράδα. Πρώτο μέλημα αυτό. Πλεονεκτήματα έδρας και λοιπές γλυκές βλέψεις, αφήστε να τις φέρει -αν είναι- ο χρόνος. Το φετινό TOP-16, θεωρώ ότι θα είναι τρομερά δύσκολα. Παλούκι! Και αγώνες όπως αυτός με το Μιλάνο δε θα συγκρίνεται με τους… Γολγοθάδες που θα κληθούν να ανέβουν τα παιδιά του Πειραιά. Μη περιμένετε να γράψω για την αφέλεια (το λέω όσο πιο ευγενικά γίνεται) της Ευρωλίγκας, που οι πρώτοι των ομίλων δεν έχουν ούτε …μισό πλεονέκτημα. Τα 'χουμε πει. Άλλωστε αυτό το γραφικό σύστημα φέτος εφαρμόζεται για τελευταία φορά και από του χρόνου θα ‘χει επτά μήνες πόλεμο!

Κόντρα στην ιταλική ομάδα, ο Ολυμπιακός πήγε στα αποδυτήρια έχοντας σημειώσει μόνο 25 πόντους. Ναι, αριθμό που συνήθως τον πετυχαίνει σε ένα δεκάλεπτο. Αυτή τη φορά, οι δοκιμές του Σφαιρόπουλου, οι πεντάδες κάλυψης, τα τρικ, τα έξτρα συστήματα, όλα είχαν πέσει στο κενό. Η ομάδα εμφανιζόταν σα να πηγαίνει σε δικό της τέμπο απροσδιόριστης ταχύτητας. Δε μπορείς να τους κατηγορήσεις, ότι δε μόχθησαν να τρέξουν, αλλά αν υπήρχε ένας τοίχος πίσω από το ιταλικό καλάθι, σίγουρα θα ‘χαν γίνει χαλκομανία πάνω του. Αν ήταν καμιά καλύτερη ομάδα θα κέρδιζε 100% με διψήφιο αριθμό πόντων από το 20λεπτο, για να μη σας πω ότι θα μαρτυρούσε ο Ολυμπιακός και όσοι παρακολουθούσαν.

Τι να κάνει όμως κι ο Ρέπεσα; Χτυπιόταν, φώναζε, ήξερε κι αυτός ότι είχε χάσει τους πόντους του Τζεντίλε, από την άλλη όμως ο συγκεκριμένος παίκτης είναι μακράν πρώτος σκόρερ αλλά και μακράν καταστροφέας συστημάτων προπονητή, προκειμένου να κάνει το δικό του και να "φτιάξει την πάρτη του". Δεν είχε inside game ο Ολυμπιακός σε κανένα σημείο του ημιχρόνου. Ένα από τα χειρότερα φετινά διαστήματα της ομάδας που στην τελική, δεν έβγαζε καν τη μαχητικότητα προηγούμενων αναμετρήσεων. Επτά βράδια πριν η Λαμποράλ είχε συναντήσει έναν πολύ πιο αγριεμένο Ολυμπιακό, από το νωχελικό σύνολο που αντάμωσε η Αρμάνι Μιλάνο. Και συνεχίστηκε όλο αυτό στην τρίτη περίοδο, για να δούμε στο τελευταίο δεκάλεπτο την κλασική εικόνα: Άμυνα να τσακίζει κόκκαλα, αντίπαλος να γονατίζει από την κούραση και "ανοιχτό" γήπεδο για τις γαζέλες του Σφαιρόπουλου.

Το ΣΕΦ αρχίζει να καταλαβαίνει τι μπορεί να κάνει ο Στρόμπερι, αποθεώθηκε απόψε και μάλλον αυτός γλίτωσε τη "νόσο Κόλινς" από τους πάντα αυστηρούς και απαιτητικούς φιλάθλους. Ο Ντι Τζέι αυτό είναι, αυτό θα κάνει και πάλι καλά που το κατάλαβαν όλοι. Εκεί που πρέπει εγώ να σταθώ, είναι στο ότι ο Μιλουτίνοφ βοήθησε την ομάδα, εύχομαι πραγματικά να το ξανακάνει, όταν θα ΄ρθουν τα άγρια θεριά. Βέβαια για να σας πω και την αλήθεια, ελπίζω ο Τζέιμς με τον Χάντερ να ‘ναι εντάξει και ειλικρινά εκεί, θα αισθανθώ κάπως πιο άνετα.

Για Χάκετ και Αθηναίου δε χρειάζονται αναλύσεις. Ψωμοτύρι έχουν, όσα έκαναν στην Αρμάνι. Ο Ολυμπιακός κέρδισε σε ένα σχετικά κακό βράδυ του. Καλύτερα να έχανε και να μην είχε καινούργιο τραυματία. Στο τέλος θα χαθεί το μέτρημα με το πόσοι παίκτες αυτής της ομάδας, περνάνε τις ώρες τους στους γιατρούς, στα εξεταστήρια και στις φυσιοθεραπείες. Είναι πραγματικά κρίμα.

ΥΓ. Επειδή υπάρχουν και αυτοί που δε καταλαβαίνουν εύκολα και θα βγάλουν (κλασικά) δικά τους συμπεράσματα εννοείται, ότι και για όλους τους αντιπάλους του, ο Ολυμπιακός είναι παλούκι. Δηλαδή τι παλούκι; Παλουκάρα. Ακόμη και μισός να μείνει…