Κάποια στιγμή θα έκανε και ήττα ο Ολυμπιακός στην Ευρωλίγκα. Και μπορεί ο κόσμος του δικαιολογημένα να πληγώθηκε, βλέποντας ένα χάλι μαύρο στο παρκέ του Παλάου Μπλαουγκράνα, αλλά από την άλλη, πρέπει να παραδεχτούμε για άλλη μια φορά, πως όταν χάνει αυτή η ομάδα αν μη τι άλλο χάνει για τα… καλά. Μόνο που έχει αρκετές δικαιολογίες και τις ξέρετε όλοι. Δε θα σταθώ σε αυτές. Δεν υπάρχει και λόγος να επαναλαμβανόμαστε. Τα ζητήματα δεν είναι λίγα, το παλεύουν στον Πειραιά και ευρωπαϊκά μια χαρά τα πάνε ως τώρα. Ένα κακό ματς θα το έκαναν. Απλά δεν ήταν κακό. Ήταν τραγικό. Και μεταξύ μας, η Μπαρτσελόνα δεν τρόμαξε κιόλας.

Ο Ολυμπιακός ήταν ένα … μονοκόματο χάλι από ένα σημείο και μετά. Πολλά μπορείς να πεις και βέβαια δε φταίνε μόνο ο Ρόμπερτς με τον Μακλίν. Ήταν κακοί, αλλά είναι η εύκολη λύση να «πληρώνουν» τα πάντα κάποιοι ειδικά ξένοι. Όταν χάνεις, φταίνε όλοι, όπως αποθεώνονται άπαντες και όταν κερδίζουν. Έτσι είναι το σωστό. Ο Ρόμπερτς στην τελική από ένα σημείο και μετά έπαιζε και μόνος με λίγη βοήθεια του Τολιόπουλου. Ο Μάντζαρης με ένεση δεν υπήρχε λόγος να πιεστεί. Ο Σφαιρόπουλος κράτησε έξω κι άλλους παίκτες, όταν χάθηκαν τα πάντα. Το ματς ξέφυγε, ο Σεραφέν με τον Οριόλα έκαναν καλή δουλειά και στο τέλος (κλασικά) που όλα είχαν κριθεί εμφανίστηκε και ο Ερτέλ.

Βέβαια, αν κάτι ξεχώρισε στο κακό πρόσωπο της ομάδας ήταν αυτό: Και επίτηδες να τα έκαναν κάποια από τα λάθη τους ειδικά στο πρώτο μέρος οι παίκτες του Σφαιρόπουλου, τόσο καλά δε θα τα κατάφερναν. Ή μάλλον τόσο άσχημα. Αν υποθέσουμε, ότι γύριζαν μια μπασκετική ταινία και τους έλεγε ο σκηνοθέτης « πουλήστε έτσι τη μπάλα» ή « δώστε την επαναφορά στον αντίπαλο», μάλλον θα ‘χε διακόψει τρείς-τέσσερις φορές το γύρισμα. Κι όμως μετά τα πρώτα 7- 8 λεπτά της αναμέτρησης το «πούλημα» ήταν πραγματικά αστείο. Στην αρχή επιθετικά φάουλ, μετά ασυντόνιστες κινήσεις. Μια ομάδα που έπαιζε καλά στην άμυνα και χάλια στην επίθεση. Όπως σας το έγραψα και πιο πάνω.

Και ενώ οι δυο μονομάχοι είχαν πάρει από 14 πόντους αρχικά, μετά ο αριθμός αυξήθηκε για τους γηπεδούχους και μειώθηκε για τους φιλοξενούμενους. Το inside game δεν ήταν κακό, αλλά χωρίς τα 5αρια. Ο Μακλίν δε μπήκε στο ματς και ο Μιλουτίνοβ δεν έβαζε. Οι αλλαγές δεν έδωσαν πράγματα, ο Ρόμπερτς μπήκε με επιπολαιότητα, γενικά οι κοντοί δεν ήταν και στα καλύτερά τους στο 20λεπτο και με τον Σεραφέν να βγαίνει μπροστά και όλους τους άλλους να δίνουν από… κάτι, η Μπάρτσα πάτησε πιο γερά. Το 1/5 τρίποντα και τα 11 λάθη, μαζί με τα 8/19 δίποντα φανέρωναν πρόβλημα. Δεν ήταν πολλή καλύτερη η Μπάρτσα, αλλά έστω και στις λεπτομέρειες είχε πάρει κεφάλι. Εξάλλου ήταν και αυτή που «καιγόταν», μη το ξεχνάμε.

Η τελευταία… επαφή που ‘χε η ομάδα με το σκορ ήταν το 45- 41 (με ξεσπασματάκι Τολιόπουλου παρακαλώ). Μετά ήρθε ένα καταλανικό σερί, νέο «πακέτο κόκκινων» λαθών και τέλος. Η άμυνα της ομάδας δούλεψε σε κολεγιακό επίπεδο όσο ήταν στην διεκδίκηση. Δε πιστεύω ότι λειτούργησαν τόσο άσχημα αν αναλογιστούμε και τα προβλήματα. Επιθετικό όμως, αφήστε το καλύτερα. ΕΣΚΑΝΑ… Η Μπαρτσελόνα όχι απλά κέρδισε, το έκανε και με τρόπο θριαμβευτικό. Πήρε 16 πόντους στο ανοιχτό γήπεδο. Πόσους πήρε ο Ολυμπιακός; Μηδέν! Δεύτερο πλάνο; Στον... κουβά. Τρίτο; Εκεί που πήγε και το δεύτερο. Στατιστική; Καλύτερα μη τη δείτε! Δε θα πιστεύετε το όνομα της ομάδας που θα γράφει ψηλά! Όμως έτσι είναι το μπάσκετ. Καμιά φορά αν σου πάει κάτι στραβά, πάνε και όλα τα άλλα. Ε, αυτό συνέβη.

Ποια είναι τα καλά της ιστορίας; Χειρότερα δε μπορούν να παίξουν. Σίγουρα… Κάποιοι πήραν και μάθημα του τι θα παθαίνουν, αν έχουν τα μυαλά πάνω από το κεφάλι. Επίσης, θα ‘ναι μιας πρώτης τάξης ευκαιρία, όταν μπει ο Σπανούλης να παίξει και σε ρόλο πιο οργανωτικό, ώστε να καλύπτονται τα άσχημα βράδια συμπαικτών του. Πλέον το παιχνίδι κυπέλλου με τον Άρη (μέσα σε 42 ώρες) θα το πάρουν και πολύ πιο σοβαρά, όπως και το ντέρμπι με τον ΠΑΟ την Παρασκευή. Για την οικονομία της συζήτησης και τις κλασικές συγκρίσεις με το πέρυσι, να επισημάνω ότι ναι, πέρυσι κέρδισε στη Βαρκελώνη αλλά: Είχε χάσει εντός από τη Μακάμπι (κέρδισε την Χίμκι) και την Γαλατά (κέρδισε τη Μάλαγα) που πήρε την έξτρα θέση. Καλά βαδίζει η ομάδα, η παρένθεση στο Παλάου Μπλαουγκράνα ήταν κάκιστη, αλλά μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά. Στο χέρι τους είναι…