Τι να κάνει κι ο Μπρόκχοφ; Δε λέγεται… Σπανούλης! Του ήρθε η μπάλα την κρίσιμη στιγμή, του ήρθε η μπάλα την ώρα που τα πάντα θα μπορούσαν να ‘ρθουν ανάποδα. Αυτός όμως δε βρήκε στόχο. Και εκείνη την ώρα ακριβώς ξορκίστηκαν και όλα τα φαντάσματα για την ομάδα της Μόσχας! Δηλαδή τι φαντάσματα; Ας είμαστε ειλικρινείς! Στα σπίτια τους ήταν ο Σπανούλης, ο Πρίντεζης , ο Μάντζαρης και οι άλλοι, όμως στα μυαλά των πρωτεουσιάνων της Ρωσίας, στριφογύριζαν πάνω από τον πάγκο τους.

Τρεις φορές ο Ολυμπιακός ξέκανε την ΤΣΣΚΑ και άλλη μια η Μακάμπι. Δεν ήθελαν λοιπόν οι άνθρωποι να το ξαναπάθουν. Δε θα άντεχαν να συμβεί. Φαντάζεστε για τι τραγωδία θα μιλούσαμε τώρα; Ο Μπαρτζώκας όμως δε το κατάφερε τούτη τη φορά. Γιατί πολύ απλά, από… Ρώσους, μηδέν. Απολύτως μηδέν. Κουλούρα! Οι Ρώσοι της ΤΣΣΚΑ σημείωσαν συνολικά 35 πόντους. Οι Ρώσοι της Λοκομοτίβ; Πιο… μηδέν από το μηδέν! Τι να πεις; Τίποτα. Γιατί πολύ απλά, το ταξίδι της Λοκομοτίβ μπορεί να ολοκληρώθηκε, όμως ήταν υπέροχο. Στην τελική, μιλάμε για την καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης, συνεπώς σεβασμός, χειροκρότημα και πολλά «μπράβο». Για την ΤΣΣΚΑ αυτό που θα πω, είναι ότι πολύ απλά περιμένω να πάρει το τρόπαιο.

Είναι υποχρεωμένη απέναντι στην ιστορία της. Απέναντι στα χρήματα που ξοδεύει , απέναντι στη γκρίνια μετά από κάθε αποτυχία. Η «ομάδα του στρατού» ήταν καλύτερη, μην κοροϊδευόμαστε. Και άξιζε στην τελική να το πάρει το παιχνίδι. Και έτσι έγινε. Κάθε φορά δε θα γίνονται τα ίδια. Αν πρέπει να ‘χουμε να θυμόμαστε κάτι, είναι η εμφάνιση του Ντε Κολό. Ο Γάλλος δεν αστειεύτηκε, κανένας περιορισμός από την αντίπαλη άμυνα και έστησε το δικό του πάρτι. Εξαιρετικός, τρομερός, καταπληκτικός. Μπράβο του…

Και ακολούθησε ένα πολύ μεγάλο παιχνίδι. Η Φενέρ με 12 χιλιάδες κόσμο δίπλα της, με τον Ρίζικ να σφυρίζει με κυανοκίτρινη σφυρίχτρα και απέναντί της μια ομάδα- έπος!!! Η μεγάλη Λαμποράλ, από μια κωμόπολη της Βασκωνίας. Με ιστορία μεγάλη και 1500 φιλάθλους να παλεύουν και να αντέχουν. Να αντέχουν να βλέπουν την ομάδα τους να ‘χει σουτάρει δυο βολές και την τουρκική… καμιά δεκαριά κιλά! Συγκλονιστική προσπάθεια των Βάσκων. Τα 4 εκατομμύρια ευρώ αντιμετώπιζαν τα 40!!! Αυτή είναι η πραγματικότητα. Τι να κάνουμε ρε παιδιά; Να λέμε άλλα; Και την είχαν την ευκαιρία οι Βάσκοι να κερδίσουν, αλλά την έχασαν. Δυο φορές σε άμυνα στον Σλούκα, μια φορά με χαμένη βολή του Άνταμς και άλλη μια με το σουτ του ίδιου παίκτη στη λήξη της αναμέτρησης. Η Λαμποράλ έκανε την μεγάλη προσπάθεια και θα φύγει περήφανη από το Βερολίνο. Οι Τούρκοι θα γιορτάσουν και θα πρέπει σε αυτό τον πρώτο τελικό τους, να «απαντήσουν» και στην ρωσική «αρκούδα». Για να δούμε θα μπορέσουν να το κάνουν;

Έχει πολύ... φαΐ αυτός ο τελικός, αλλά σίγουρα για να μην βιάζομαι, οφείλω να γράψω ότι απολαύσαμε μπάσκετ στο δεύτερο ματς. Το πρώτο δεν ήταν τόσο γουστόζικο, το επόμενο μας αποζημίωσε. Και στην τελική, τα πολλά εκατομμύρια κάποια στιγμή θα έπρεπε να συγκρουστούν σε τελικό. Με δυο λόγια, Φενέρ- ΤΣΣΚΑ, μάχη εκατομμυρίων. Ρώσοι και Τούρκοι θα πρέπει να λύσουν διαφορές και σε μπασκετικό επίπεδο, αν δεν κάνω λάθος μέχρι και πριν λίγο καιρό «έτρωγαν τα μουστάκια τους» και σε πολιτικό επίπεδο. Ο Ομπράντοβιτς θα βρει απέναντί του, τον Ιτούδη. Οι δυο άνθρωποι που γνώρισαν δόξες με τον Παναθηναϊκό, θα πρέπει να κοντραριστούν και ένας από αυτούς θα φύγει με το κύπελλο. Ο άλλος, θα αντιμετωπίσει την ανάλογη κριτική, μιας και οι ομάδες «χτίστηκαν» για την κούπα, αλλά τουλάχιστον εμείς οι Έλληνες που το βλέπουμε από… μακριά το θέμα φέτος, ας είμαστε και λίγο πιο λογικοί. Τελικό έφτασαν. Τι να κάνεις δηλαδή στον χαμένο; Να τον «αποκεφαλίσεις»; Συμπερασματικά, οι δυο ομάδες που ήταν πρώτες και πιο σταθερές στους ομίλους τους, έφτασαν στον τελικό. Πιστεύω αποδόθηκε δικαιοσύνη σε μια διοργάνωση που ξεκινούσε με μια γραφική πρώτη φάση και ευτυχώς από του χρόνου θα ησυχάσουμε με τη νέα διοργάνωση.

Υ.Γ. Ντε Κολό ή Ντατόμε;

Υ.Γ. 2 Το instant replay δεν είναι για να βλέπεις αν έγινε φάουλ, αλλά αν μετράει ένα εκπρόθεσμο καλάθι. Κανονισμοί…