Ο Ολυμπιακός δυσκολεύτηκε αρκετά μέχρι να επιβάλλει τον δικό του ρυθμό, οι Γερμανοί υπέκυψαν όταν οι ψηλοί των ερυθρόλευκων έλεγξαν καλύτερα τους διαδρόμους στη ρακέτα αναγκάζοντας έτσι την Μπάμπεργκ να επιτεθεί μονοδιάστατα σουτάροντας από μακριά, και ως αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός προσέθεσε μία ακόμα νίκη διατηρώντας την ελπίδα για μια πιθανή ευκαιρία πρωτιάς στη Μόσχα, σε περίπτωση που οι Ρώσοι ηττηθούν την ερχόμενη εβδομάδα στην Κωνσταντινούπολη από τη Φενέρ.

Ακριβώς όπως και στις περισσότερες προηγούμενες αναμετρήσεις, ο άξονας Σπανούλη-Μιλουτίνοβ αποτέλεσε το κέντρο της ερυθρόλευκης επιθετικής έκφρασης. Όσο κι αν οι Γερμανοί προσπάθησαν να βγουν δυναμικά πάνω στον αρχηγό του Ολυμπιακού προκειμένου να τον εγκλωβίσουν ή όσους διαφορετικούς παίκτες κι αν δοκίμασαν να τοποθετήσουν στο προσωπικό του μαρκάρισμα, ο Βασίλης Σπανούλης είχε την απάντηση.

Από τη στιγμή που ο Έλληνας γκαρντ διέκρινε την πρόθεση των Γερμανών να τον αποκόψουν από την άμεση εκτέλεση, σχεδόν αυτόματα τοποθέτησε σε πρώτο πλάνο τη δημιουργική φύση που χαρακτηρίζει το παιχνίδι του. Ο Σπανούλης αποκωδικοποίησε οποιαδήποτε μετακίνηση παίκτη στην άμυνα της Μπάμπεργκ, τροφοδότησε σωστά τον Μιλουτίνοβ περνώντας του την μπάλα σε ιδανικά σημεία μέσα στη ρακέτα, κι έτσι οι ερυθρόλευκοι κατάφεραν να εκμεταλλευτούν τα κενά που προέκυψαν λόγω της δυναμικής αμυντικής προσέγγισης πάνω στον αρχηγό του Ολυμπιακού.

Την ίδια στιγμή, η Μπάμπεργκ έβρισκε επιθετικές λύσεις λειτουργώντας σε μια κατεύθυνσή με αρκετά κοινά στοιχεία με αυτήν που ακολουθούσε ο Ολυμπιακός. Οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν τον Χίκμαν σε έναν επιθετικό ρόλο αντίστοιχο με αυτόν του Βασίλη Σπανούλη, ο Αμερικανός επιχείρησε να δημιουργήσει συμμετέχοντας σε πικ ν ρολ δράσεις είτε με Ραντόσεβιτς, είτε με τον Ρούμπιτ, ενώ στις περιπτώσεις που δεν προέκυπτε τελική πάσα βαθιά στη ρακέτα αναλάμβανε τον ρόλο του εκτελεστή.

Πώς λειτούργησαν οι ερυθρόλευκοι όταν στο παρκέ εμφανίστηκαν οι αναπληρωματικοί;

Με τους Ρόμπερτς και Στρέλνιεκς να συνυπάρχουν στην περιφέρεια, ο Ολυμπιακός προσπάθησε να δημιουργήσει καταστάσεις που θα εξασφάλιζαν την εκτέλεση για τον Λετονό. Οι περισσότερες δράσεις προέκυπταν μετά από σκριν που έδινε ο Μιλουτίνοβ στην κορυφή, ενώ στη συνέχεια ο Στρέλνιεκς επιχειρούσε να επιτεθεί κάθετα στη ρακέτα της γερμανικής άμυνας --αν η συγκεκριμένη επιλογή δεν ήταν διαθέσιμη, το δευτερεύον πλάνο του Ολυμπιακού υποδείκνυε είτε εκτέλεση από μακριά, είτε το να ακουμπήσει η μπάλα για παιχνίδι με πλάτη στον εκάστοτε παίκτη που βρισκόταν στο χαμηλό ποστ.

Η συγκεκριμένη επιλογή χρησιμοποιήθηκε ως επί το πλείστον στο μικρό διάστημα που ο Μπόμπι Μπράουν εμφανίστηκε στο παρκέ --οι ερυθρόλευκοι πέρασαν συνεχόμενες μπάλες στον Παπαπέτρου προκειμένου να εκμεταλλευτεί τη διαφορά ύψους οδηγώντας τον προσωπικό του αντίπαλο μέχρι το καλάθι. Ακόμα κι αν ο Αμερικανός δεν παρουσίασε κάτι το ιδιαίτερο, ένα στοιχείο που χρειάζεται να υπογραμμιστεί ξανά είναι το πόσο ισορροπημένες είναι οι αποφάσεις του στην επίθεση. Ο Μπράουν εκτελεί μόνο όταν βρίσκει το διαθέσιμο χώρο, ενώ παράλληλα διαβάζει σωστά τις κινήσεις των υπόλοιπων διακρίνοντας τις ευκαιρίες για πάσες που θα βρουν τον ελεύθερο παίκτη της περιφέρειας --μετά από κάποια παιχνίδια που θα του επιτρέψουν να ενταχθεί ακόμα καλύτερα στη ροή της ερυθρόλευκης επίθεσης, η προσθήκη μπορεί να αποδειχθεί καταλυτικός παράγοντας για τη συνέχεια.

ΤΟ ΣΧΗΜΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΓΚΑΡΝΤ

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος δοκίμασε ένα σχήμα με τρεις κοντούς στην περιφέρεια (Μπράουν, Σπανούλης, Στρέλνιεκς) , αλλά με τρεις παίκτες που μπορούν να αποτελέσουν εύκολη λεία στο ποστ η συγκεκριμένη επιλογή έδειξε να μη λειτουργεί. Εκτός απ’ αυτό, ο Ολυμπιακός έχασε αρκετά αφαιρώντας έναν φόργουορντ που του εξασφάλιζε περισσότερες επιλογές σε άμυνα και επίθεση, και δεν είναι τυχαίο που το συγκεκριμένο διάστημα οι Γερμανοί ήταν αυτοί που απέκτησαν τον έλεγχο του ρυθμού --η απάντηση του προπονητή του Ολυμπιακού ήταν άμεση επαναφέροντας Παπανικολάου και Πρίντεζη.

Πώς βρήκαν λύσεις οι ερυθρόλευκοι σε στιγμές που η γερμανική άμυνα ήταν προσηλωμένη πάνω σε Σπανούλη και Μιλουτίνοβ;

Επιδιώκοντας να περάσει την μπάλα στην αδύναμη πλευρά της επίθεσης. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα:

Στην αρχή της φάσης, ο Μιλουτίνοβ βγαίνει στην κορυφή για να δώσει το σκριν στον Σπανούλη, ενώ στη συνέχεια ο αρχηγός του Ολυμπιακού κινείται προς το δεξί φτερό της επίθεσης. Ο Μιλουτίνοβ ρολάρει στον κεντρικό διάδρομο, η Μπάμπεργκ βγάζει δύο παίκτες πάνω στον Σπανούλη, κι αυτός περνάει την μπάλα στον Σέρβο σέντερ. Την ίδια στιγμή, ο Κώστας Παπανικολάου βρίσκεται ακροβολισμένος στην αριστερή γωνία. Στην εξέλιξη της φάσης:

Η μπάλα έχει φτάσει στα χέρια του Σέρβου σέντερ κι ο Ολυμπιακός έχει τραβήξει ολόκληρη τη γερμανική άμυνα σε κάτι λιγότερο από το ένα τέταρτο των τετραγωνικών μέτρων που θα θεωρητικά θα έπρεπε να καλύπτει --μία πάσα του αρχηγού έχει αναγκάσει πέντε παίκτες της Μπάμπεργκ να έχουν εγκλωβιστεί σε μια χωρίς νόημα επιτήρηση του τριγώνου Σπανούλη-Μιλουτίνοβ-Πρίντεζη. Την ίδια στιγμή, Παπανικολάου και Μάντζαρης βρίσκονται ελεύθεροι στην περιφέρεια. Ακόμα κι αν ο Παπανικολάου, στον οποίο τελικά φτάνει η μπάλα, αστοχεί, η επίθεση του Ολυμπιακού θεωρείται επιτυχημένη από τη στιγμή που εξασφάλισε ένα σουτ υπό ιδανικές προϋποθέσεις.

Με τον Ολυμπιακό να συνεχίζει νικηφόρα απέναντι στους Βαυαρούς , το κρυφό όνειρο της πρώτης θέσης στην κανονική περίοδο παραμένει ζωντανό. Η Φενέρ απέδρασε από το Κάουνας, η ΤΣΣΚΑ κέρδισε εύκολα τη Μάλαγα στη Ρωσία, ενώ την ερχόμενη εβδομάδα θα μονομαχήσουν μεταξύ τους στην Κωνσταντινούπολη. Σε ενδεχόμενη νίκη της ομάδας του Ζοτς, ο Ολυμπιακός θα έχει κερδίσει την ευκαιρία να ταξιδέψει στη Μόσχα για την πρωτιά.