Ο Παναθηναϊκός άγγιξε τη νίκη σ’ ένα παιχνίδι που σχεδόν θα του εξασφάλιζε το πλεονέκτημα έδρας, όμως η ΤΣΣΚΑ τελικά απέδρασε από το ΟΑΚΑ αποδεικνύοντας το γιατί θεωρείται από πολλούς ως η πιο ποιοτική ομάδα της διοργάνωσης. Για τους πράσινους δεν υπάρχει λόγος για δάκρυα --την εβδομάδα που πέρασε στάθηκαν ως ίσοι απέναντι στις δύο καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης.

Αν κάτι προσπάθησε να πετύχει ο Τσάβι Πασκουάλ σε ολόκληρη τη διάρκεια της αναμέτρησης των πρασίνων απέναντι στην ΤΣΣΚΑ, αυτό ήταν ήταν το να καταφέρει να διατηρήσει αμείωτη την ένταση της γραμμής των ψηλών.

Οι επιλογές σχημάτων στο πρώτο ημίχρονο ήταν χαρακτηριστικές. Ο προπονητής του Παναθηναϊκού ξεκίνησε με μια πεντάδα αρκετά διαφορετική σε σχέση με όσα έχουμε δει μέχρις στιγμής (Καλάθης, Ρίβερς, Γκάμπριελ, Αντετοκούνμπο, Σίνγκλετον), συνέχισε με την κλασική δυάδα Γκιστ-Σίνγκλετον, ενώ υπήρξαν και κάποια λεπτά που οι πράσινοι έπαιξαν με σχήμα στο οποίο συνυπήρχαν Γκιστ-Σίνγκλετον-Όγκαστ --στο ίδιο διάστημα, οι Ρώσοι παρέτασσαν σχήματα που στη γραμμή των ψηλών εναλλάσονταν οι δύο εκ των Κουρμπάνοφ, Χάινς και Οθέλο Χάντερ.

ΟΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΝΜΠΟ

Με τον Δημήτρη Ιτούδη να έχει στοχεύσει στο πώς θα περιορίσει τις συνεργασίες μεταξύ των Καλάθη και Γκιστ, ο Παναθηναϊκός βρήκε αρκετές επιθετικές λύσεις στο πρόσωπο του Θανάση Αντετοκούνμπο --με τις κινήσεις του αλλά και τον τρόπο που λειτούργησε ως σκρίνερ ο Έλληνας φόργουορντ αποτέλεσε το ιδανικό υποκατάστατο του Αμερικανού σέντερ. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα φαίνεται παρακάτω, κι αυτό ενώ ο Ιτούδης έχει τοποθετήσει τον Κουρμπάνοφ πάνω στον Καλάθη και τον Χάινς πάνω στον Γκιστ:

Στην αρχή της φάσης, ο Γκιστ βρίσκεται στο τρίποντο και το ρόλο του σκρίνερ για την πικ ν ρολ συνεργασία με τον Καλάθη αναλαμβάνει ο Θανάσης Αντετοκούνμπο. Η επιλογή του Ιτούδη να βγάλει τους δύο ψηλούς του μακριά από τη ρακέτα δημιουργεί ένα προφανές κενό, ενώ προσωπικός αμυντικός του Θανάση είναι ο Νάντο Ντε Κολό --δεν υπήρχε καμία περίπτωση η μπάλα να υψωθεί και ο Γάλλος να καταφέρει να κερδίσει τη μάχη από τον Έλληνα φόργουορντ.

Ο Θανάσης δίνει το σκριν στην κορυφή, ο Κουρμπάνοφ βρίσκεται ήδη αρκετά μακριά ώστε να περιορίσει έστω και υποτυπωδώς το οπτικό πεδίο του Καλάθη, ενώ ο Ντε Κολό αντιμετωπίζει τη φάση πλήρως παθητικά --ο Θανάσης κινείται βαθιά στη ρακέτα και υποδέχεται εύκολα την μπάλα τελειώνοντας τη φάση με κάρφωμα.

Το πρώτο ημίχρονο είχε ως κύριο χαρακτηριστικό παρόμοιες δράσεις , κι αυτό επειδή και οι δύο ομάδες προσπαθούσαν συνεχώς να εκμεταλλευτούν την ευελιξία τους στη γραμμή των ψηλών. Από τη μία ο Παναθηναϊκός, με τον Νικ Καλάθη να διακρίνει ακόμα και το ελάχιστο κενό προκειμένου να περάσει η μπάλα στην πλάτη της ρωσικής άμυνας, κι από την άλλη η ΤΣΣΚΑ, η οποία μπορεί να χρειάστηκε να αποχαιρετήσει τον Μίλος Τεόντοσιτς, αλλά στη θέση του πρόσθεσε τον σπουδαίο Σέρχιο Ροντρίγκεζ --οι συνεργασίες του με τον Οθέλο Χάντερ ήταν αυτές που βοήθησαν επιθετικά την ΤΣΣΚΑ ώστε να διατηρήσει τον έλεγχο στο πρώτο ημίχρονο, ενώ την ίδια στιγμή ο Παναθηναϊκός δεν έβρισκε τρόπους για να περάσει την μπάλα στη ρακέτα, καταλήγοντας σε συνεχόμενες (άστοχες, 0/9 τρίποντα στη δεύτερη περίοδο) προσπάθειες για σουτ τριών πόντων.

Ο ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ "ΡΟΝΤΡΙΓΚΕΘ" ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΤΣΣΚΑ

Στο δεύτερο ημίχρονο, ο παράγοντας που έπαιξε τον κυριότερο ρόλο, εκτός από την εκπληκτική εμφάνιση του Ροντρίγκεζ ο οποίος σε κάποιο χρονικό σημείο έπαιξε μόνος του απέναντι σε ολόκληρο τον Παναθηναϊκό, ήταν το πώς κατάφεραν οι Ρώσοι να εκμεταλλευτούν το μέγεθός τους στις θέσεις των πλάγιων (Κλάιμπερν, Χίγκινς). Ο Παναθηναϊκός αμύνθηκε όπως συνηθίζει με αλλαγές σε όλα τα σκριν, κι αυτό επέτρεψε στον Δημήτρη Ιτούδη να σημαδέψει τους κοντούς του Παναθηναϊκού.

Αιχμή του δόρατος ήταν ο Ουίλ Κλάιμπερν: σε αρκετές περιπτώσεις που ο Αμερικανός σημάδεψε τους περιφερειακούς των πρασίνων οδηγώντας τους στο χαμηλό ποστ, αναγκάζοντας έτσι τον εκάστοτε ψηλό του να δώσει τη βοήθεια, κίνηση που αυτομάτως δημιουργούσε ανισορροπία στην πράσινη άμυνα επιτρέποντας στην μπάλα να φτάσει σε κάποιον από τους παίκτες των Ρώσων που βρίσκονταν ακροβολισμένοι στην περιφέρεια ή στους υπόλοιπους εντός της ρακέτας. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα:

Στις περιπτώσεις που ο Καλάθης δεν ξεκινούσε πάνω στον Κλάιμπερν, ένα σκριν στην κορυφή ήταν αρκετό προκειμένου οι Ρώσοι να δημιουργήσουν την κατάσταση που τους ευνοούσε. Ο Ροντρίγκεζ δίνει το σκριν, ο Κλάιμπερν έχει απέναντί του τον Καλάθη, και ο Αμερικανός επιλέγει να παίξει με πλάτη φτάνοντας μέχρι το χαμηλό ποστ. Στην εξέλιξη της φάσης:

Με τον Κλάιμπερν να είναι έτοιμος να γυρίσει το κορμί του και να εκτελέσει, ο Γκιστ δίνει τη βοήθεια κι έτσι ο Χίγκινς μένει εντελώς μόνος --στοχεύοντας ένα ευνοϊκό για τον Κλάιμπερν μαρκάρισμα, οι Ρώσοι έχουν κερδίσει τον επιπλέον παίκτη που μπορεί αμαρκάριστος να σκοράρει. Μια εναλλακτική επιλογή με τον Κλάιμπερν να επιτίθεται και πάλι στο χαμηλό ποστ ενώ μαρκάρεται από κοντύτερο αντίπαλο (Ρίβερς):

Ο Κλάιμπερν ποστάρει τον Ρίβερς, ενώ την ίδια στιγμή ο Θανάσης είναι περισσότερο προσηλωμένος στο πώς θα δώσει τη βοήθεια αν η μπάλα φτάσει στον Χάινς παρά στον Ντε Κολό ο οποίος περιμένει στην αδύνατη πλευρά της επίθεσης. Ο Κλάιμπερν φτάνει αρκετά χαμηλά ώστε όλες οι εναλλακτικές να βρίσκονται εντός του οπτικού του πεδίου, ενώ ο Ντε Κολό κινείται προς το αριστερό φτερό της επίθεσης προκειμένου να πάρει την μπάλα --μια στιγμή αδράνειας είναι αρκετή για να προκύψει ένα εύστοχο τρίποντο σε ένα από τα κρισιμότερα σημεία του παιχνιδιού.

Ο Παναθηναϊκός πλήρωσε αρκετές στιγμές που δεν κατάφερε να κρύψει τους περιφερειακούς του ώστε να μην τους επιτεθούν οι ψηλότεροι παίκτες της ΤΣΣΚΑ --οι κατά κανόνα αστραπιαίες κινήσεις του Θανάση για να δώσει βοήθειες έσωσαν τους πράσινους από αρκετές ακόμα παρόμοιες περιπτώσεις.

ΚΑΚΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΠΑΛΑΣ

Πέραν της άμυνας, ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να κυκλοφορήσει ικανοποιητικά την μπάλα έτσι ώστε να δημιουργήσει προοπτικές για ελεύθερα σουτ (σε αντίθεση με το παιχνίδι απέναντι στη Φενέρ, όταν και παρά την αστοχία τα σουτ του Παναθηναϊκού έγιναν υπό καλές προϋποθέσεις). Ιδιαίτερα όταν στην ίδια πεντάδα συνυπήρχαν Καλάθης, Αντετοκούνμπο και Γκιστ, οι αποστάσεις της πράσινης επίθεσης έμοιαζαν προβληματικές --το να εκτελεί ο Γκιστ τρίποντο από τη γωνία δεν μπορεί να αποτελεί ουσιαστική επιλογή.

Στις περιπτώσεις που ο Δημήτρης Ιτούδης επέλεξε να στείλει βοήθειες στον παίκτη που είχε την μπάλα για τον Παναθηναϊκό, ήταν αρκετές οι φορές που οι πράσινοι αναγκάστηκαν να εκτελέσουν με υπερένταση χωρίς να κυκλοφορήσουν την μπάλα για να φτάσει στα χέρια κάποιου ελεύθερου συμπαίκτη --μεμονωμένες φάσεις που σε ένα παιχνίδι το οποίο κρίθηκε στις τελευταίες κατοχές μπορούν να αποδειχθούν καταλυτικές.

Τοποθετώντας στην άκρη το αποτέλεσμα και κρίνοντας βάσει της εικόνας και των όσων παρουσιάστηκαν στο παρκέ, ο Παναθηναϊκός έχει το δικαίωμα για συγκρατημένη αισιοδοξία. Είναι η πρώτη φορά που μετά την αποχώρηση του Ομπράντοβιτς οι πράσινοι προοδεύουν βάσει συγκεκριμένου πλάνου, διαχειρίζονται παιχνίδια και καταστάσεις με σαφή προπονητική παρέμβαση, ενώ παράλληλα στέκονται ως ίσοι απέναντι σε ομάδες οι οποίες πέρσι είχαν καταφέρει να τους διαλύσουν ( η ΤΣΣΚΑ το κατάφερε και φέτος στην αρχή της σεζόν).

Αυτό δε σημαίνει πως έχουν τη δυνατότητα του εφησυχασμού. Απέναντι σε Φενέρ και ΤΣΣΚΑ, ο Λούκας Λεκαβίτσιους έδειξε πως δυσκολεύεται να κάνει το οτιδήποτε απέναντι σε ομάδες με ύψος και δύναμη, ενώ απέναντι στην ΤΣΣΚΑ ο Ντένμον πάτησε στο παρκέ για μόλις 4 λεπτά --την ίδια στιγμή, ο Νικ Καλάθης είχε να αντιμετωπίσει δύο από τους καλύτερους Ευρωπαίους περιφερειακούς μένοντας στο παρκέ για περισσότερα από 36. Είναι δεδομένο πως απέναντι σε ομάδες τέτοιου επιπέδου οι χρόνοι των βασικών γίνονται μεγαλύτεροι, όμως οι πράσινοι χρειάζεται να δώσουν ανάσες στον Καλάθη και στο δίδυμο των ψηλών μέχρι να έρθει η άνοιξη --με έναν περιφερειακό που θα μπορούσε να είναι δημιουργικός για ένα δεκαπεντάλεπτο, καθώς και έναν ψηλό περισσότερο έτοιμο να δώσει μάχες σώμα με σώμα, το ρόστερ του Παναθηναϊκού θα είναι έτοιμο να κοιτάξει στην κορυφή.

Μέχρι να συμπληρωθούν όλα τα κομμάτια του παζλ, ο Παναθηναϊκός χρειάζεται να συνεχίσει να χτίζει πάνω στις βάσεις που υπάρχουν στο ρόστερ. Αν κάτι έχει ήδη εξασφαλιστεί για τους πράσινους, αυτό είναι το διαβατήριο για την επιτυχία --το ονοματεπώνυμο που αναγράφεται στην πρώτη του σελίδα προφέρεται καλύτερα στα καταλανικά.