EUROLEAGUE

Ερυθρόλευκη επιλογή χώρων - Πράσινη προσαρμογή βάσει χαρακτηριστικών

Ερυθρόλευκη επιλογή χώρων - Πράσινη προσαρμογή βάσει χαρακτηριστικών

Οι Hoop Fiction γράφουν στο Sport24.gr για την έμφαση στις λεπτομέρειες που οφείλουν να δείξουν ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός μετά τους αγώνες τους με Βαλένθια και Μάλαγα αντίστοιχα.

Από τη μία, μία οριακή εκτός έδρας ήττα . Από την άλλη, μία εύκολη εντός έδρας νίκη. Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός βίωσαν αντίθετες καταστάσεις, με δεδομένο, όμως, πως οι δύο ομάδες πρέπει να δώσουν έμφαση στις λεπτομέρειες εν όψει των επερχόμενων πλέι οφ, θα προσπαθήσουμε να επικεντρωθούμε σε ορισμένα επιμέρους στοιχεία που μπορούν τελικά να κρίνουν αρκετά.

Μάλαγα - Ολυμπιακός

Με τη συνεργασία Σπανούλη - Μιλουτίνοβ να αποτελεί το κυριότερο στοιχείο της επίθεσης του Ολυμπιακού, οι ερυθρόλευκοι πρέπει να στοχεύσουν στη βελτιστοποίησή της. Και έχοντας την εγγύηση πως όσο ο Σπανούλης είναι αυτός που παίρνει τις αποφάσεις έχοντας την μπάλα στα χέρια του, ο Ολυμπιακός χρειάζεται να επιλέγει σωστά τους χώρους στους οποίους θα εξελίσσεται η επίθεσή του.

Για να συμβεί αυτό, ο πιο απλός τρόπος είναι το να ρολάρει ο ψηλός στην πλευρά στην οποία βρίσκεται μόνο ένας αμυντικός του αντιπάλου. Για την πιο κατανοητή επεξήγηση, θα χρησιμοποιήσουμε ορισμένα στιγμιότυπα από επιθέσεις του Ολυμπιακού οι οποίες ξεκίνησαν με σκριν του Μιλουτίνοβ στον Σπανούλη όταν αυτός είχε βγει στην κορυφή:

Ερυθρόλευκη επιλογή χώρων - Πράσινη προσαρμογή βάσει χαρακτηριστικών

Τι συμβαίνει στην αρχή της φάσης;

Αρχικά, ο Μιλουτίνοβ βγαίνει στο αριστερό φτερό και δίνει το σκριν στον Σπανούλη. Το πρώτο στοιχείο που κερδίζει άμεσα ο αρχηγός του Ολυμπιακού είναι πως έχει τη δυνατότητα να επιτεθεί προς τον κεντρικό άξονα τριπλάροντας με το δεξί του χέρι --όσο ασήμαντο κι αν φαίνεται, όταν ο χειριστής έχει την μπάλα στο “καλό” του χέρι, όλα μπορούν να συμβούν πιο εύκολα στην επίθεση.

Στην εξέλιξη της επίθεσης, ο Σέρβος ρολάρει προς την ρακέτα και ο Σπανούλης επιλέγει το μακρινό σουτ, όμως το σημαντικότερο είναι το ότι όλες οι δράσεις γίνονται στο χώρο που υπάρχει μόνο ένας αμυντικός της Μάλαγα (κίτρινος κύκλος). Με τον προσωπικό αμυντικό του Σπανούλη να έχει μείνει εκτός φάσης (ερωτηματικό), ο παίκτης της αδύνατης πλευράς πρέπει να δώσει τη βοήθεια πάνω στην κίνηση του Μιλουτίνοβ ενώ παράλληλα πρέπει να διατηρεί τον Παπαπέτρου εντός του οπτικού του πεδίου προκειμένου να βγει πάνω στο σουτ αν η μπάλα καταλήξει στον Έλληνα φόργουορντ.

Ποιο είναι το κλειδί;

Από τη στιγμή που οι παίκτες που παίρνουν μέρος στο σύστημα κινούνται στην πλευρά που υπάρχει μόνο ένας αμυντικός, ο Ολυμπιακός θέτει στην άμυνα των Ισπανών μια σειρά από διλήμματα. Οποιαδήποτε απάντηση κι αν επιλέξει να δώσει η ισπανική άμυνα (βοήθεια στον Μιλουτίνοβ ή παραμονή του αμυντικού κοντά στον Παπαπέτρου), το εναλλακτικό σενάριο θα είναι πάντα εκεί.

Στην αμέσως επόμενη επίθεση, οι ερυθρόλευκοι επιλέγουν ακριβώς το ίδιο:

Ερυθρόλευκη επιλογή χώρων - Πράσινη προσαρμογή βάσει χαρακτηριστικών

Σκριν του Μιλουτίνοβ στην κορυφή και ρολάρισμα στην πλευρά που υπάρχει μόνο ένας αντίπαλος, ο προσωπικός αμυντικός του Σπανούλη και πάλι εκτός χωρίς να μπορεί να τον ελέγξει, ενώ από τη στιγμή που οι Ισπανοί επιλέγουν να βγάλουν δυναμικά δεύτερο παίκτη πάνω στον αρχηγό του Ολυμπιακού, οι ερυθρόλευκοι έχουν κερδίσει το αριθμητικό πλεονέκτημα --ο αμυντικός πρέπει και πάλι να δώσει βοήθεια αφήνοντας μόνο τον παίκτη της αδύνατης πλευράς.

Το πόσο σημαντικό στοιχείο είναι η επιλογή των σωστών χώρων για επίθεση γίνεται ακόμα πιο προφανές όταν οι ερυθρόλευκοι επιτέθηκαν στην πλευρά που υπήρχαν δύο αντίπαλοι αμυντικοί. Τα παρακάτω στιγμιότυπα είναι χαρακτηριστικά:

Ερυθρόλευκη επιλογή χώρων - Πράσινη προσαρμογή βάσει χαρακτηριστικών

Σκριν και πάλι στην κορυφή, όμως αυτή τη φορά υπάρχουν συγκεκριμένες διαφορές. Ο Σπανούλης αναγκάζεται να επιτεθεί τριπλάροντας με το αριστερό, ο Μιλουτίνοβ επιχειρεί να ρολάρει στην πλευρά που βρίσκονται δύο αντίπαλοι, αλλά τώρα υπάρχει παίκτης της Μάλαγα τόσο στο αριστερό φτερό όσο και στη γωνία --ένας επιπλέον αμυντικός διευκολύνει αυτόματα τις βοήθειες, ελαχιστοποιεί τους διαθέσιμους χώρους και μειώνει τις πιθανότητες για επιτυχή πάσα.

Με τον Ολυμπιακό να μην μπορεί να ολοκληρώσει την επίθεσή του, οι Ισπανοί ανασυντάχθηκαν, ο Σπανούλης αναγκάστηκε να ξεκινήσει εκ νέου την προσπάθειά του, και το αποτέλεσμα ήταν μια βεβιασμένη επιλογή.

Αυτό, λοιπόν, που πρέπει να υπογραμμιστεί είναι το αξία της έμφασης στη λεπτομέρεια. Το ότι οι περισσότερες επιθετικές επιλογές του Ολυμπιακού έχουν ως κινητήριο μοχλό τις συνεργασίες μεταξύ σέντερ και πλέι μέικερ είναι ένα γνωστό δεδομένο, όμως στόχος πρέπει να είναι η συνεχής βελτίωση. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται να διορθώσει συγκεκριμένα στοιχεία όταν παρατάσσεται στο παρκέ με τους βασικούς του, όπως επίσης χρειάζεται να αποκτήσει ένα πιο συγκεκριμένο πλάνο όταν χρησιμοποιούνται όσοι βρίσκονται στον πάγκο.

Τα μικρά λάθη του Σπανούλη, του Μιλουτίνοβ ή του Πρίντεζη είναι ευκολότερο να διορθωθούν, όμως τα λεπτά που οι συγκεκριμένοι βρίσκονται στον πάγκο είναι πολλές οι φορές που μοιάζουν με μαύρη τρύπα. 15 λεπτά αδράνειας απέναντι σε Φενέρ, σε ΤΣΣΚΑ, ή ακόμα και σε ένα πέμπτο παιχνίδι πλέι-οφ μπορούν να κρίνουν μια ολόκληρη σεζόν.

Παναθηναϊκός - Βαλένθια

Με τον Τσάβι Πασκουάλ να δείχνει πως έχει αποφασίσει οριστικά για τη σταθερή συνύπαρξη του Νικ Καλάθη με τον Μάικ Τζέιμς, σκοπός του Παναθηναϊκού είναι το να καμουφλάρει τα μειονεκτήματα της συγκεκριμένης επιλογής, προσπαθώντας παράλληλα να δημιουργήσει το πλαίσιο εντός του οποίου οι δύο γκαρντ θα συνεργαστούν μεγιστοποιώντας την απόδοσή τους.

Για να συμβεί αυτό, η λέξη-κλειδί είναι η εξής: αιφνιδιασμός. Όταν κανείς διαθέτει μία πεντάδα με την ταχύτητα των Καλάθη-Τζέιμς, τον εκρηκτικό Θανάση Αντετοκούνμπο, και την αλτικότητα του Τζέιμς Γκιστ, είναι προφανές πως θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που του παρουσιάζονται στο ανοιχτό γήπεδο. Ιδιαίτερα στο ΟΑΚΑ, με τους πράσινους να έχουν σταθερά περισσότερες στιγμές που μπορούν να τρέξουν σε σχέση με τις εκτός έδρας αναμετρήσεις τους, οι περιπτώσεις που προκύπτει αιφνιδιασμός κάνουν τον Παναθηναϊκό να φαντάζει ανίκητος -- η πρώτη περίοδος απέναντι στη Βαλένθια αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Όσο οι πράσινοι εκμεταλλεύονται κάθε ευκαιρία για αιφνιδιασμό ανεβάζοντας το ρυθμό, τόσο πιο εύκολο είναι το να καλύψουν την αδυναμία της συγκεκριμένης πεντάδας από το τρίποντο. Απέναντι σε μια άμυνα που δεν έχει οργανωθεί, ο Παναθηναϊκός δεν είναι αναγκασμένος να εκδηλώσει επίθεση μέσω στατικού σουτ, ενώ την ίδια στιγμή οι περιφερειακοί του βρίσκουν περισσότερους χώρους για να επιτεθούν κάθετα.

Ιδιαίτερα όταν η μπάλα φτάνει στα χέρια του Καλάθη άμεσα μετά το ριμπάουντ κι ενώ Τζέιμς και Θανάσης έχουν ήδη ξεκινήσει να κινούνται στους πλάγιους διαδρόμους, ο τρόπος που ο Έλληνας γκαρντ περνάει την μπάλα κάθετα με πάσες σχεδόν μισού γηπέδου δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί.

Τι συμβαίνει όμως όταν η συγκεκριμένη πεντάδα δεν βρίσκει ανοιχτό γήπεδο;

Μία δράση που έχει προστεθεί από τον Τσάβι Πασκουάλ και συνοδεύεται από αρκετά πλεονεκτήματα είναι η κίνηση ενός γκαρντ παράλληλα με τη βασική γραμμή. Το πιο αρνητικό χαρακτηριστικό της πεντάδας με την οποία ξεκινάει ο Παναθηναϊκός είναι πως δεν υπάρχει σημαντική απειλή από το τρίποντο, ειδικά όταν η μπάλα φτάνει στα χέρια του Τζέιμς και ο Καλάθης πρέπει να λειτουργήσει ως απειλή της αδύνατης πλευράς --σουτάροντας τρίποντα με ποσοστό μικρότερο του 30% το μόνο δεδομένο είναι πως η αντίπαλη άμυνα θα δώσει το σουτ επιλέγοντας να καλύψει καλύτερα τη ρακέτα. Προσπαθώντας να βρουν λύσεις, οι πράσινοι προσπαθούν να παρασύρουν την αντίπαλη άμυνα, τοποθετώντας τον παίκτη που βρίσκεται στη γωνία έξω από το οπτικό πεδίο του προσωπικού του αμυντικού.

Τα όσα συμβαίνουν γίνονται κατανοητά αν κανείς παρατηρήσει τα επόμενα στιγμιότυπα:

Ερυθρόλευκη επιλογή χώρων - Πράσινη προσαρμογή βάσει χαρακτηριστικών

Στην αρχή της φάσης, ο Τζέιμς βρίσκεται στην κορυφή της επίθεσης ενώ στη συνέχεια κινείται ελαφρά προς το δεξί φτερό, τη στιγμή που ο Καλάθης βρίσκεται στην αριστερή γωνία. Από τη στιγμή που ο Τζέιμς κινείται αντίθετα, η άμυνα προσηλώνεται στον Αμερικανό κι έτσι όλο το σύστημα απλώς εκμεταλλεύεται την έμφυτη τάση του αμυντικού να κοιτάζει προς την μπάλα.

Ο Τζέιμς προσποιείται πως θα διεισδύσει, ενώ ο Καλάθης ξεκινάει να κινείται παράλληλα με τη βασική γραμμή από τη στιγμή που καταλαβαίνει πως βρίσκεται έξω από το οπτικό πεδίο του αμυντικού. Στην κατάληξη της φάσης:

Ερυθρόλευκη επιλογή χώρων - Πράσινη προσαρμογή βάσει χαρακτηριστικών

Όλοι οι αμυντικοί κοιτάζουν τον Τζέιμς, ο Έλληνας γκαρντ έχει κινηθεί στην πλάτη της άμυνας και ο Αμερικανός του δίνει την πάσα για ένα εύκολο καλάθι. Τέσσερις αντίπαλοι αμυντικοί βρίσκονται τόσο κοντά, αλλά ταυτόχρονα και τόσο μακριά από τον Καλάθη --οι δύο που θα μπορούσαν να τον μαρκάρουν έχουν σχεδόν γυρισμένη την πλάτη τους κι αυτό εξασφαλίζει στον Καλάθη όσο χρόνο χρειάζεται για να πετύχει τους δύο πόντους.

Πολλές φορές, τα όσα συμβαίνουν μακριά από την μπάλα καταλήγουν να είναι πολύ σημαντικότερα για την έκβαση της επίθεσης. Αυτό που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός είναι η κίνηση μακριά από την μπάλα που θα του δώσει τις ευκαιρίες για εύκολη εκτέλεση. Ο χρόνος λειτουργεί υπέρ των πρασίνων --όσο περισσότερο διαθέτουν, τόσο ισχυρότεροι θα είναι οι κώδικες επικοινωνίας και οι αυτοματισμοί που θα καταφέρουν να εδραιώσουν. Κατά πάσα πιθανότητα, σε λίγο περισσότερο από δύο εβδομάδες, ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να σταματήσει τον Λούκα Ντόνσιτς.

Photo credits: eurokinissi.gr

TAGS EUROLEAGUE
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ