Φουλ Ευρωμπάσκετ αυτές τις ημέρες και ο κορυφαίος έλληνας προπονητής Γιάννης Ιωαννίδης(12 πρωταθλήματα-6 κύπελλα) εύχεται "να πάει καλά το μπασκετάκι να γελάσει λίγο το χειλάκι μας, γιατί το ποδόσφαιρο δεν τραβάει...".

Αυτά και άλλα πολλά θυμήθηκε ο πρώην ομοσπονδιακός προπονητής, με αφορμή την έναρξη του Ευρωμπάσκετ 2015 και τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Α' φάση.

Ο Θεσσαλονικός τεχνικός μίλησε στον ραδιοφωνικό σταθμό "Αθήνα 984" στον Διονύση Δελλή και στον Στέφανο Λεμονίδη και είπε ανάμεσα στα άλλα: " Η Εθνική έχειπολλούς ικανούς παίκτες και όλοι πιστεύουν ότι μπορούν να κερδίσουν. Απομένουν οι λεπτομέρειες. Έχουμε τέσσερα παιδιά από την Αμερική και πρέπει να συγχρονισθούν με τους "Ευρωπαίους". Ο Γιαννάκης( Αντετοκούμπο) παίρνει το ρημπάουντ και τρέχει. Ο άλλος φορ παίρνει τη μπάλα και τη δίνει στον πλει μέικερ. Πρέπει να ξεκουράζει ο ένας τον άλλον και να παίζουν με κλειστά μάτια.

Ο Παπανικολάου είναι σουτέρ, τρέχει στον αιφνιδιασμό, σταματάει και σουτάρει. Δεν έχει ομάδα και θέλει υποστήριξη, όπως και ο Μπορούσης. Έχουμε καλό υλικό, αλλά πρέπει να κρατάνε λιγότερο τη μπάλα. Να μη λέμε ονόματα τώρα, αλλά πρέπει να δίνουμε τη μπάλα, να παίζουμε πιο γρήγορα, για να μη προλαβαίνει να προσαρμόζεται η άμυνα. Να κινούνται οι παίκτες και κατ επέκταση κι η μπάλα. Να πάει καλά το μπασκετάκι, να γελάσει λίγο το χειλάκι μας, γιατί το ποδόσφαιρο δεν πάει. Με τη Φινλανδία μια φορά κατέβηκαν οι αντίπαλοι μας στην περιοχή και έβαλαν γκολ. Έπαιξαν καλά τα παιδιά, αλλά αυτή την Εθνική ποδοσφαίρου, δεν τη θέλει η μπάλα. Ας πάει καλά λοιπόν η Εθνική μπάσκετ που τιμάει πάντα την Ελλάδα για να χαρούμε. Να πάει καλά το μπασκετάκι να πάρουμε πάνω μας".

Για τον Κατσικάρη: "Καταπληκτικό παιδί και με πολλά χρόνια στο ισπανικό πρωτάθλημα, που είναι και το δυσκολότερο στον κόσμο. Εκεί μπορεί να χάσει η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα από άλλες ομάδες, σε αντίθεση με την Ελλάδα για τον Παναθηναικό και τον Ολυμπιακό. Έκανε και τρεις μήνες στον Άρη. Είναι πράος και καλό παιδί"

OIωαννίδης γύρισε πολλά χρόνια πίσω στη δημιουργία της μεγάλης Εθνικής με το πάντρεμα Γκάλη-Γιαννάκη... "Απο εκεί ξεκίνησε η ωραία ιστορία. Ο Άρης με μένα πήρε το 1979 το πρώτο πρωτάθλημα με ερασιτεχνική ομάδα. Τον Παπαγεωργίου, τον Αλεξανδρή, πήραμε από τη ΧΑΝΘ τον Ανανιάδη να αντικαταστήσει εμένα που αποσύρθηκα και με παίκτες σαν τον Ταχτσάνη-Σταμάτη που έπαιζαν έξι-επτά λεπτά ο καθένας. Όταν ξεκινήσαμε είχαμε τον Δαρνάκα από τις Σέρρες και τον Χατζηιωάννου από την Καλαμαριά και στην προετοιμασία ο πρώτος είχε την καρδιά του και ο δεύτερος δεν άντεξε. Είπα λοιπόν στη διοίκηση να φύγουν και μου ζήτησαν να το υπογράψω, για να φταίω εγώ αν δεν πάμε καλά.

Πήραμε λοιπόν το πρωτάθλημα και ο Νίκος Κακέτσης, μπασκετικός του Πανελληνίου αδελφός του Στηβ που έχει τα μαγαζιά, μου έδωσε κασέτες από το "Σίτον Χολ". Είδα τον Γκάλη, τους είπα "πάρτε τον" και έφυγα για τη Λάρισα. Έδιναν τα ίδια λεφτά Παναθηναικός και ο Άρης. Ο Γκάλης ρώτησε "ποιός είναι ο πρωταθλητής;" για να πάει την καλύτερη ομάδα και κατέληξε στον Άρη. Μετά ο Παναθηναϊκός πήρε τρία πρωταθλήματα σερί, γύρισα εγώ και πήραμε τον τίτλο την περίοδο 82-83 και την επόμενη τον χάσαμε σε μπαράζ στην Κέρκυρα. Ο Άρης με προπονητή τον Ίβκοβιτς έπαιξε στη Νίκαια, ο Γιαννάκης πέτυχε 73 πόντους και ο Γκάλης 62(τελικό σκορ 113-114), αλλά αυτό δεν ήταν μπάσκετ, ήταν πινγκ πονγκ.

Εγώ είχα ένα γεμάτο ποτήρι, αλλά με μια τρυπούλα και έχανα το νερό. Έπρεπε να κλείσω αυτή την τρύπα με τον Γιαννάκη, όχι σε ρόλο σκόρερ, αλλά αμυντικού και οργανωτή. Εκείνη τη χρονιά όλοι, ακόμη και ο Πεταλίδης ήθελαν τον Σωτήρη Σακελλαρίου. Μέχρι την προτελευταία ημέρα των μεταγραφών τον είχαμε να περιμένει, αλλά για να μη του κάνουμε ζημιά, γιατί τον ήθελε και ο ΠΑΟΚ του είπα "Σωτηράκη δεν σε θέλουμε, πήγαινε στον ΠΑΟΚ". Και πήραμε τον Γιαννάκη, που ήταν δύσκολη περίπτωση. Πήγα λοιπόν στον γγΑ της εποχής Κίμωνα Κουλούρη που ήταν κολλητός του Βασιλακόπουλου και του είπα "αν θέλεις να χαίρεται ο Βασιλακόπουλος και να έχουμε καλή Εθνική βοήθα να έρθει ο Γιαννάκης στον Άρη, με προπονητή τον Ιωαννίδη. Και το καλοκαίρι θα παίζουν στην Εθνική με τον ίδιο τρόπο.

Κάτι ανάλογο έκανα και αργότερα όταν έστειλα από τη νέα φουρνιά, τον Διαμαντίδη και τον Τσαρτσαρή στον Παναθηναικό. Ο Γιαννάκηςλοιπόν έκλεισε την τρύπα, είχε προσωπικότητα, οργάνωνε το παιχνίδι. Αυτό έγινε το 84, το 85 βελτιώθηκε η Εθνική , το 86 ήρθαμε δέκατοι στο Παγκόσμιο και το 87 έγινε το "μπάμ". Φυσικά στον Άρημαζεύαμε 8000 μέσα στο Παλέ και στα ματς με τον Ολυμπιακό άλλους τόσους απ έξω. Έσπαγαν τα τζάμια και οι μέσα έλεγαν στους έξω το σκορ".

Για τη σύγκριση των ιδιοτήτων του προπονητή και του υπουργού: "Το 99% του κόσμου με αποκαλούν κώουτς κι αυτό είναι ένα παράσημο για εμένα. Όταν είσαι κώουτς , βάζεις τους όρους σου, υπογράφεις συμβόλαιο και πληρώνεσαι. Κι αν κάτι δεν πάει καλά, πάλι πληρώνεσαι. Υπουργός γίνεσαι τη Δευτέρα και την Παρασκευή μπορεί να σε διώξουν. Δεν με αρέσει να είμαι διορισμένος και φυσικά προτιμώ το "κόουτς".

Τα μελλοντικάσχέδια του: "Γράφω ένα βιβλίο, το "PlayBook", τη βιογραφία μου αργότερα. Αναφέρω τα πάντα, για ειδικές καταστάσεις, για επίθεση, άμυνα. Θα μου πείτε "αυτά υπάρχουν στο ίντερνετ, αλλά εγώ τα έχω ζήσει, είναι δοκιμασμένα στη μάχη. Εκεί που ανεβαίνουν οι σφυγμοί.Εγώ ευτυχώς είχα λίγους σφυγμούς κι όσους ανέβαζα δεν είχα πρόβλημα. Όπως ο μεγάλος δρομέας Ζάτοπεκ που είχε μόλις36. Γι αυτό κέρδισε 5,10 χιλιόμετρα και τον μαραθώνιο".