Η παρουσία του Austin Kelley στην Αθήνα, στο πλαίσιο της παρουσίας του Hoop Group στη χώρα μας τού έδωσε τη δυνατότητα να πλησιάσει περισσότερο στον ελληνικό τρόπο δουλειάς και προώθησης των ταλέντων. Ο Διευθυντής του Hoop Group μίλησε στο Sport24.gr για όσα είδε στην Ελλάδα, εστιάζοντας στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι σύλλογοι, αλλά και το μεγάλο πρόβλημα της απουσίας οργανωμένου σχεδίου για τον σχολικό αθλητισμό.

Δεν έμεινε βέβαια μόνο σε αυτά, αφού αναφέρθηκε επίσης στο κομμάτι του NCAA και της δυνατότητας που υπάρχει για συνδυασμό των σπουδών με αθλητικές παροχές πολύ υψηλού επιπέδου, όπως επίσης στην επιρροή του Γιάννη Αντετοκούνμπο στο ΝΒΑ.

Τι γνωρίζετε για το ελληνικό μπάσκετ και ποια είναι η άποψή σας γι αυτό;

"Για να είμαι ειλικρινής πριν το ταξίδι μου δεν είχα πολλές γνώσεις. Πλέον, γνωρίζω περισσότερα και κατάλαβα αρκετά από τον τρόπο που δουλεύει το σύστημα εδώ. Μου αρέσει πάρα πολύ το επίπεδο των ομάδων, όμως δεν μου έκανε καλή εντύπωση η έλλειψη οργανωμένου σχολικού αθλητισμού. Οι ομάδες λαμβάνουν τόνους υποστήριξης και πάθους από τους φιλάθλους τους κι από τους παίκτες. Στην Αμερική όλοι έχουν την ευκαιρία να παίξουν οργανωμένο μπάσκετ από πολύ νεαρή ηλικία κι αυτό τους βοηθάει να εξελιχθούν και να εκτεθούν σε ένα καλό επίπεδο".

Γνωρίζετε κάποιους Έλληνες παίκτες;

"Οι μόνοι παίκτες που γνωρίζω είναι αυτοί που κατάφεραν να σταθούν σε επίπεδο ΝΒΑ. Ο Αντετοκούνμπο είναι ένας εξαιρετικά ταλαντούχος παίκτης. Θα τολμούσα να πω ότι είναι ο πιο ταλαντούχος που έχω δει στη ζωή μου. Αν συνεχίσει να παίζει και να εξελίσσεται σε τέτοιους ρυθμούς όπως κάνει τώρα, τότε σίγουρα θα έχει την ευκαιρία να μπει στο Hall Of Fame".

Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από τα παιδιά που προπονήσατε τις 3 ημέρες που βρεθήκατε στην Ελλάδα;

"Οι Έλληνες νέοι παίκτες είναι πολύ πιστοί στις οδηγίες του προπονητή και μου έκανε εντύπωση το τεράστιο πάθος που έχουν για το παιχνίδι. Όλοι πάσαραν την μπάλα εξαιρετικά δείχνοντας ότι είναι καλοί συμπαίκτες κάτι που είναι σημαντικό. Γνωρίζουν καλά τα βασικά του αθλήματος και πρέπει να παραμείνουν μέσα στο γήπεδο και να συνεχίσουν να δουλεύουν σκληρά μέχρι να τους γίνει συνήθεια".

Πιστεύετε ότι οι νεαροί Έλληνες παίκτες έχουν καλές πιθανότητες για να επιβιώσουν στο Κολεγιακό μπάσκετ των ΗΠΑ;

"Το Κολεγιακό μπάσκετ είναι μία… δουλειά πλήρους απασχόλησης και είναι κάτι που έχει πολλές ευθύνες. Αν οι Έλληνες παίκτες μπορούν να ισορροπήσουν και τις απαιτήσεις που υπάρχουν σε ακαδημαϊκό επίπεδο, τότε σίγουρα μπορούν να επιβιώσουν στο Κολεγιακό μπάσκετ".

Ποια είναι η συμβουλή που θα δίνατε σε κάποιο παιδί που θα ήθελε να διεκδικήσει μία υποτροφία μέσω του μπάσκετ σε ένα Κολέγιο των ΗΠΑ; Μπορείτε να μας πείτε κάποια μικρά "μυστικά";

"Αν θέλεις να κερδίσεις μία πλήρη υποτροφία παίζοντας μπάσκετ πρέπει να καταλάβεις ότι υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός παιδιών που έχει τους ίδιους στόχους. Μόνο οι ομάδες που αγωνίζονται στη Division 1 μπορούν να διαθέσουν πλήρη αθλητική υποτροφία, ενώ οι ομάδες χαμηλότερων κατηγοριών δίνουν μερική υποτροφία. Θα μιλήσω με νούμερα για να γίνω λίγο πιο κατανοητός:

Συνολικός αριθμός ομάδων στη D1 στους άνδρες = 351

Μέσος όρος υποτροφιών ανά ομάδα = 10

Μέσος όρος πλήρων υποτροφιών = 3510

Μέσος όρος πλήρων υποτροφιών που ανοίγουν ετήσια (τα 3/4 έχουν ήδη πάει στους δευτεροετείς, τους juniors και τους seniors) = 877

Περίπου το ίδιο ισχύει και για τα κορίτσια.

Αν λάβουμε υπόψη μας τα παραπάνω νούμερα τότε πρέπει να είσαι ένας από τους 877 καλύτερους παίκτες του κόσμου που αποφοίτησαν το ίδιο έτος με εσένα. Μόνο στην Αμερική υπολογίζεται ότι θα αποφοιτήσουν περίπου 3.6 εκατομμύρια μαθητές το 2018. Όπως καταλαβαίνετε είναι πιο εφικτό να διεκδικήσεις μία ακαδημαϊκή υποτροφία ή να πάρεις μία μερική αθλητική υποτροφία σε χαμηλότερη κατηγορία. Υπό το πρίσμα αυτό ενθαρρύνω τους πάντες να δώσουν μεγάλη βαρύτητα στο σχολείο και να καταλάβουν ότι όσο καλύτερους βαθμούς έχουν τόσο περισσότερες επιλογές υπάρχουν για να επιλεγεί από ένα Κολέγιο. Αναφορικά με το κομμάτι του μπάσκετ πρέπει να δουλεύει κάθε ημέρα. Τα παιδιά, με τα οποία δούλεψα και κέρδισαν μία πλήρη αθλητική υποτροφία έκαναν καθημερινά κατά μέσο όρο 2.5 ώρες προπόνησης".

Ποιες είναι οι διαφορές του ευρωπαϊκού από το αμερικάνικο στυλ μπάσκετ; Είναι εύκολο για έναν παίκτη να προσαρμοστεί;

"Το ευρωπαϊκό στυλ είναι πιο ομαδικό. Σχεδόν όλες οι ευρωπαϊκές ομάδες πασάρουν καλύτερα από τις αντίστοιχες αμερικανικές. Στην Αμερική οι ομάδες τείνουν να εμπιστεύονται περισσότερο την αθλητική ικανότητα. Οι προπονητές πάντα θέλουν παίκτες που να ταιριάζουν στο σύστημά τους και να είναι υπάκουοι σε αυτά που ζητάνε. Αν ο παίκτες έχει τη διάθεση να συνεργαστεί με τον προπονητή και του αρέσει να δουλεύει στο παιχνίδι του, τότε δεν θα είναι δύσκολο να προσαρμοστεί".

Περνώντας μερικές μέρες στην Αθήνα πως σας φάνηκε η Ελλάδα; Σας άρεσε;

"Η Ελλάδα είναι πραγματικά πανέμορφη. Πέρασα υπέροχα. Η Αθήνα είναι μία σπουδαία πόλη που έχει τα πάντα. Το μέγεθος της ιστορίας που κουβαλάει η χώρα σας είναι κάτι που θα πρέπει να σας κάνει όλους περήφανους".