Για την Λιβαδειά: «Έχουμε κάνει ένα καταπληκτικό σερί, που ακόμη και οι άνθρωποι της ομάδας βλέποντας τη μία νίκη μετά την άλλοι, άρχισαν να πιστεύουν ότι μπορεί να γίνει κάτι καλό. Η Λιβαδειά δείχνει ότι είναι ομάδα με όλη την σημασία της λέξης και το οφείλει στον προπονητή μας τον Νίκο Οικονόμου. Κάθε ομάδα διεκδικεί αυτό που της αξίζει. Αυτό κάνουμε κι εμείς. Μας αξίζει σεβασμός από όλο τον μπασκετικό κόσμο. Αυτή η ομάδα αποτελείται από πολύ καλούς παίκτες και έναν προπονητή που έχει φάει τα γήπεδα με το κουτάλι και ξέρει να κάνει το παίκτη του να παίζει γι΄αυτόν. Επίσης είμαστε μια μεγάλη και χαρούμενη παρέα.»

Για την ήττα της Καβάλας από το Ψυχικό: «Ξενέρωσα. Τις τελευταίες αγωνιστικέ στο πρωτάθλημα της Α2 θα δούμε πολλά, αλλά αυτά συμβαίνουν και στην Α1΄. Στην Ελλάδα είμαστε. Ομάδες που είχαν μια νίκη στον πρώτο γύρο, τερμάτιζαν με 10 στον δεύτερο γύρο. Γίνονται πολλά μαγικά. »

Για τον Παναθηναϊκό και την απόδοσή του στα παιχνίδια με την ΤΣΣΚΑ για τα προημιτελικά της Ευρωλίγκα: «Ο Παναθηναϊκός έχει μάθει τον κόσμο του να βλέπει μια ομάδα που σέβεται, τιμάει και δοξάζει αυτή την φανέλα, που είναι πολύ βαριά. Αρνούμαι να βλέπω μια ομάδα που διασύρεται. Δεν διαφωνώ ότι η ΤΣΣΚΑ είναι ένα επίπεδο πάνω από τον Παναθηναϊκό, ότι έχει τετραπλάσιο μπάτζετ. Αυτά όμως δεν σημαίνουν ότι ο Παναθηναϊκός πρέπει να πάει και να δεχθεί σε δυο παιχνίδια 30 πόντους. Δεν έχει πετύχει το εγχείρημα του Παναθηναϊκού να βασιστεί σε νέα παιδιά, τα οποία παίρνουν κάποια λεπτά συμμετοχής και την ίδια ώρα η ομάδα τρώει 30 πόντους. Και ο Ολυμπιακός βγάζει πιτσιρικάδες, αλλά έχει έναν κορμό και πάει και κερδίζει την Μπαρτσελόνα στην έδρα της. Αυτό που παρουσιάζει ο Παναθηναϊκός είναι οικτρό, ειδικά για εμάς που έχουν συνηθίσει να βλέπουμε την ομάδα στο ρετιρέ. Ο Ιβάνοβις δεν έχει επαφή με τους παίκτες, αλλά είναι κάτι που δεν είχε ποτέ σε καμία ομάδα. Τον κρίνω από το έργο του, το οποίο στον Παναθηναϊκό είναι αποτυχημένο από όποια πλευρά και αν το δεις.»

Για τα αθλητικά του όνειρα: «Πάνω απ΄ όλα θέλω να είμαι καλά και να παίζω και να προσφέρω αυτό που μπορώ. Αν νιώσω ότι δεν με κρατούν τα πόδια μου θα σταματήσω. Πιστεύω όμως ότι θα παίξω μέχρι τα 40. Αυτή είναι η περίοδος της ζωής μου και ίσως γι΄ αυτό και να έχω αυτή την αγωνιστική συμπεριφορά. Ο ερχομός της κόρης μου άλλαξε τη ζωής μου και της έδωσε φοβερό νόημα.»