Η αναζήτηση του διαδόχου του Φώτη Κατσικάρη δεν μπορεί να αρχίσει λίγες ώρες μετά τον αποκλεισμό της Εθνικής από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αν γινόταν κάτι τέτοιο θα ήταν τουλάχιστον ύποπτο.

Όμως οι συζητήσεις για την αλλαγή στο καθεστώς του προπονητή της ομάδας φουντώνουν και το συμπέρασμα είναι ένα και μοναδικό: Η Ελλάδα χρειάζεται έναν άνθρωπο που θα πάρει τη δουλειά για όλη τη σεζόν και δεν θα ασχολείται με την ομάδα μόνο τα καλοκαίρια. Να το γράψουμε και στα αγγλικά. Part time τέλος, ήρθε η ώρα για πρόσληψη προπονητή που θα εργάζεται full time.

Αυτό ούτως ή άλλως θα γινόταν από τη σεζόν 2017-2018 διότι καθιερώνονται τα προκριματικά, αλλά δεν χρειάζεται να περιμένουμε έναν χρόνο. Ο μόνιμος προπονητής πρέπει να αναλάβει δράση άμεσα, να πάρει τη δουλειά και να οδηγήσει την Εθνική ομάδα στο Ευρωμπάσκετ του 2017. Τα ημίμετρα δεν έχουν πλέον θέση στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, ήρθε η ώρα για αλλαγή σελίδα και στον προπονητικό κομμάτι. Ο Κατσικάρης προσπάθησε τρία χρόνια, έκανε ό,τι ακριβώς ήθελε, πήρε τις αποφάσεις του εν λευκώ, δούλεψε με το δικό του επιτελείο, αλλά το τελικό αποτέλεσμα δεν τον δικαίωσε. Δικές του οι επιλογές, δική του και η ευθύνη... Αν φταίει σε κάτι η ΕΟΚ είναι για τον κόουτς που διάλεξε. Όχι ότι έκανε λάθος. Απλώς δεν βγαίνουν όλα, ακόμα κι αν στη θεωρία φαίνονται ολόσωστα.

Ποιος θα είναι ο επόμενος προπονητής έχει χρόνο να το αποφασίσει ο Γιώργος Βασιλακόπουλος και οι συνεργάτες του. Όμως η Εθνική δεν αντέχει άλλους part time κόουτς, που θα ασχολούνται στον ελεύθερο χρόνο τους. Θέλει προπονητή και επιτελείο που θα δουλεύει για την Εθνική όλο το χρόνο. Θα ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο, θα βλέπει ματς παντού, θα συναντιέται με τους παίκτες και ούτω καθ' εξής. Θα αγαπάει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, θα του αρέσει η δουλειά στην Εθνική. Θα ζει στην Ελλάδα, θα αντέχει την πίεση που υπάρχει, δεν θα φοβάται να νικήσει.

Εδώ βέβαια μπαίνει ένας προβληματισμός, αλλά είναι ευθύνη την ΕΟΚ να τον λύσει. Πόσοι είναι διαθέσιμοι - ελεύθεροι - προπονητές που μπορούν να είναι υποψήφιοι για την Εθνική; Είναι λιγοστοί... Ο Σφαιρόπουλος και ο Πεδουλάκης θα έβγαιναν από τη λίστα ούτως ή άλλως λόγω ενασχόλησης με τους "αιώνιους", ο Ιτούδης, ο Μπαρτζώκας δεν μπορούν διότι βρίσκονται σε τοπ κλαμπ της Ευρώπης. Ο Κατσικάρης... κάηκε, μαζί του και ο συνεργάτης του ο Πρίφτης, που άλλωστε είναι και στον πάγκο του Άρη...

Τι μένει; Το προφανές που συζητάει όλη η Ελλάδα, δηλαδή ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ο Ηλίας Ζούρος που είχε μια καλή και μια κακή παρουσία με την Εθνική (το 2011 και το 2012 αντίστοιχα) και τώρα είναι προπονητής στην Γεωργία, ο Ηλίας Παπαθεοδώρου, που θα συνεχίσει στην Αστάνα, αλλά για μια τόσο μεγάλη πρόκληση, ίσως γίνει διαθέσιμος... Παραδείγματα είναι όλα, μπορεί να βρεθεί κάτι εξαιρετικό και από το εξωτερικό που τώρα δεν περνάει από το μυαλό μας. Ένας Έλληνας σαφώς θα ήταν καλύτερη λύση, αλλά εδώ δεν είμαστε για να κάνουμε υποδείξεις ως προς τα ονόματα... Γράφουμε αυτό που προκύπτει από τα συμπεράσματα των τελευταίων ετών. Η Εθνική θέλει τον δικό της άνθρωπο, τον προπονητή της, αυτόν που θα ασχολείται 24 ώρες επί 365 μέρες μαζί της, σε συνεργασία με την Ομοσπονδία και τους ανθρώπους που θα επιλέξουν.

Μπούρου, μείνε...

Πάμε παρακάτω, δίχως να επεκταθούμε ιδιαίτερα. Το ερώτημα που πλανάται από το βράδυ της Παρασκευής είναι ένα: τελειώνει από την Εθνική ο Μπουρούσης; Και λέμε εμείς; Γιατί να σταματήσει ο Γιάννης; Τον πήραν τα χρόνια; Μόνο 33 είναι... Ίσως χρειαστεί ένα καλοκαίρι να ξεκουραστεί, αλλά μπορεί και να μην το έχει ανάγκη. Η Εθνική πάντως τον χρειάζεται, όχι μόνο για το 2017, αλλά μέχρι να σταματήσει το μπάσκετ. Στην πραγματικότητα στην Εθνική πρέπει να σταματήσει, όταν το αποφασίσει κάποια στιγμή. Έτσι δε που αγωνίζεται, μπορεί να παίζει και μέχρι τα 38 του. Ρίξτε μια ματιά στην Αργεντινή. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες θα έχει στο ρόστερ της τον 39χρονο Μανού Τζινόμπιλι, τον 36χρονο Λουίς Σκόλα.

Ο Μπουρούσης, ο Πρίντεζης, ο Σλούκας, ο Παπανικολάου, ο Παππάς, ο Γιάνκοβιτς και πολλοί άλλοι, μαζί με όσους ήταν φέτος (παλιούς και νέους) και τους επόμενους που έρχονται, μπορούν να δημιουργήσουν μια απέραντη δεξαμενή υποψήφιων παικτών, ακόμα και για το επόμενο καλοκαίρι. Βάλτε και έναν προπονητή που θα τους εμπνεύσει και θα αγαπάει την Εθνική και θα γίνουν... θαύματα. Χρειάζεται απλά σωστός προγραμματισμός και όραμα. Όλα τα άλλα θα έρθουν μόνα τους.