Η επίδοση της Εθνικής Εφήβων στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Κρήτης κρίνεται επιτυχημένη και η τέταρτη θέση ικανοποιεί εν μέρει το προπονητικό επιτελείο και τους παίκτες.

Το μέλος του τεχνικού τιμ, Γιώργος Λιμνιάτης, μίλησε στην εκπομπή το "10 το κακό" με τους Γιάννη Φιλέρη και Παντελή Διαμαντόπουλο, για την παρουσία της ομάδας στη διοργάνωση και για τις προσδοκίες που έχουν καλλιεργηθεί για τους νεαρούς διεθνείς.

Αναλυτικά οι δηλώσεις του Γιώργου Λιμνιάτη στον ραδιοφωνικό σταθμό Sport24 Radio 103,3:

Για την παρουσία της Εθνικής Εφήβων στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα: Νομίζω ότι το γεγονός ότι είμαστε στεναχωρημένοι ενώ είμαστε τέταρτη καλύτερη ομάδα στον κόσμο είναι γιατί πιστεύαμε ότι μπορούσαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο. Μας αφήνει μία απογοήτευση αλλά σε γενικές γραμμές πρέπει να είμαστε χαρούμενοι για τον τρόπο που έπαιξε αυτή τη ομάδα, που μάζεψε τον κόσμο στο γήπεδο και για τα σχόλια των αντίπαλων προπονητών. Ο κόσμος σε μία τόσο δύσκολη στιγμή μας στήριξε αφάνταστα και το ευχαριστούμε πάρα πολύ.

Για την εικόνα στον μικρό τελικό: Αυτό που είπα και πιο πριν είμαστε πολύ στεναχωρημένοι κυρίως για την εικόνα μας στο χθεσινό παιχνίδι, διεκδικούσαμε ένα μετάλλιο και δεν παρουσιαστήκαμε. Ίσως είναι και ο λαός μας που απογοητεύεται πάρα πολύ εύκολα. Σε ένα τέτοιο τουρνουά η διαχείριση των συναισθημάτων πρέπει να είναι άμεση. Κάναμε μία προετοιμασία που βασικότατοι παίκτες μας ήταν απόντες με βασικότατη απουσία αυτή του βασικού μας πλέι μέικερ του Κόνιαρη. Με τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο τραυματία. Αναγκαστήκαμε να παίξουμε και στον μικρό τελικό χωρίς τον Βασίλη. Αν δείτε το πόδι του είναι θαύμα που έπαιξε. Είναι διαμάντι αυτό το παιδί. Τώρα θα παίξει και με τους 18χρονους.

Για τον Τέιλορ Ντόρσεϊ: Η ουσία είναι ότι έχουμε παραδείγματα Αμερικάνων παικτών που είναι επαγγελματίες και έρχονται σε επαγγελματικές ομάδες και ο χρόνος προσαρμογής τους απαιτεί ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο Τάιλερ αν και τόσο μικρός και αγωνιστικά και σαν χαρακτήρας, νιώθω περήφανος που κοουτσάρισα αυτό το παιδί. Πόσο ταπεινός είναι. Είναι από την πατρίδα του μπάσκετ, έχει τα προσόντα να κάνει του κεφαλιού του, αλλά είναι Ευρωπαίος - Αμερικάνος. Το μακροπρόθεσμο είναι ότι ενσωματώνεις ένα παιδί που μπαίνει από τόσο νωρίς στο κλίμα της Εθνικής ομάδας. Όλα αυτά δείχνουν και την ποιότητα του ανθρώπου.

Για τις άλλες ομάδες: Η Κροατία νομίζω ήταν μαζί με τους Τούρκους και τους Σέρβους σε δεύτερο βαθμό, που είχαν μεγάλη ποιότητα. Συγχαρητήρια στους Κροάτες γιατί αντιμετώπισαν πολλά προβλήματα. Έμειναν ζωντανοί, πάλεψαν, συσπειρώθηκαν. Και η παρουσία τους στον τελικό και ο τρόπος που νίκησαν τους Τούρκους τους αξίζουν συγχαρητήρια.

Για τους παίκτες της Εθνικής που δεν παίζουν στις ομάδες τους: Το ταλέντο σε αυτές τις ηλικίες είναι καλό, αλλά αν δεν παίζεις δεν κάνεις δουλειά. Το παράδειγμα του Τολιόπουλου είναι καλό. Είναι πολύ ωραίο να σε θέλει μία μεγάλη ομάδα, στην ουσία ίσως καλύτερα το βήμα – βήμα παρά το βήμα από τα χαμηλά στα ψηλά. Είναι προσωπικές αποφάσεις. Έχουν να κάνουν με τον άνθρωπο. Είναι πολύ σημαντικός παράγοντας το οικονομικό.

Στο τέλος, ο Γιώργος Λημνιάτης σχολίασε: Στο αεροδρόμιο δεν μας περίμενε κανείς. Δεν είναι μόνο τα μετάλλια. Δεν το λέω για μένα ή για τον Ηλία Παπαθεοδώρου, αλλά για τα παιδιά.