ΜΠΑΣΚΕΤ

Fair Play: Όταν ο κανόνας καταλήγει να γίνεται εξαίρεση

Fair Play: Όταν ο κανόνας καταλήγει να γίνεται εξαίρεση

Ο Βένος Μαστόρος κατάφερε να κάνει... είδηση αυτό που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα αποτελούσε τον κανόνα. Τι λέει ο 19χρονος πλεϊμέικερ στο Sport24.gr για το "fair play" στο παιχνίδι του Δούκα με τον Φάρο Κερατσινίου.

Για να ξεχωρίσει κάποιος στο παρκέ χρειάζεται ποιότητα. Είτε αθλητική, είτε ηθική. Το πρώτο είναι κάτι που συναντάμε πολύ συχνά, το δεύτερο πάλι τείνει να εκλείψει τα τελευταία χρόνια. Σε τέτοιο βαθμό που κινήσεις σαν αυτή του Βένου Μαστόρου στο παιχνίδι του Δούκα με τον Φάρο Κερατσινίου αποτελούν είδηση.

Ο 19χρονος πλεϊμέικερ των "μπλε" έκανε κάτι που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να αποτελεί τον κανόνα, κι όχι την εξαίρεση. Σήκωσε το χέρι στη διάρκεια του β' δεκαλέπτου για να διορθώσει την απόφαση του πρώτου διαιτητή του αγώνα, Τάσου Πηλοΐδη, ο οποίος έδωσε την κατοχή στην ομάδα του. " Εγώ έβγαλα", είπε αμέσως στον "γκρίζο", ο οποίος αφού πρώτα σάστισε λίγο, υπέδειξε την αλλαγή απόφασής του, πριν δώσει το χέρι στον νεαρό αθλητή και μαζί τα συγχαρητήριά του για τη συγκεκριμένη κίνηση.

" Δεν το σκέφτηκα καθόλου να σου πω την αλήθεια. Απλά παραδέχθηκα το προφανές, ότι δηλαδή έβγαλα την μπάλα εκτός παρκέ στη διεκδίκηση", αναφέρει ο Βένος Μαστόρος για το γεγονός, μιλώντας στο Sport24.gr πριν προσθέσει πως " θέλω να είμαι δίκαιος, αυτό έχω μάθει να κάνω και απλά συνέχισα το παιχνίδι".

Ένα παιδί που μετακόμισε προ τεσσάρων ετών στην Αθήνα από την Κω, για χάρη της αθλητικής και ακαδημαϊκής υποτροφίας που πήρε από τα Εκπαιδευτήρια, δείχνει τον δρόμο στους μεγαλύτερους ηλικιακά αθλητές της Α2 -κι όχι μόνο. Γι αυτό άλλωστε έσπευσαν να τον συγχαρούν τόσο ο ίδιος ο Τάσος Πηλοΐδης, όσο κι οι άνθρωποι του Φάρου Κερατσινίου για την κίνησή του.

Fair Play: Όταν ο κανόνας καταλήγει να γίνεται εξαίρεση

Είπαμε, επί της ουσίας δεν άλλαξε κάτι, ηθικά όμως έδειξε πως πρόκειται για έναν αθλητή που σέβεται τον αντίπαλο και τον διαιτητή, μα πάνω απ' όλα τον εαυτό του και τον σύλλογο στον οποίο αγωνίζεται. " Ο διαιτητής ήρθε αμέσως να μου δώσει το χέρι του, σαν ένδειξη ευγνωμοσύνης, αλλά δεν πιστεύω ότι χρειαζόταν", συνεχίζει υποδεικνύοντας αυτό που αναφέραμε παραπάνω: τον σεβασμό στον διαιτητή.

Ουδείς παραγνωρίζει άλλωστε πως κι οι "γκρίζοι" κάνουν αρκετά λάθη μέσα σε έναν αγώνα, όπως ακριβώς κι οι παίκτες. Πολλές φορές όμως τούς ασκείται πολύ μεγαλύτερη πίεση από τους αθλητές, με σκοπό ένα σφύριγμα, μια αμφισβητούμενη φάση, ένα φάουλ παραπάνω ή παρακάτω. Κάτι που στην ουσία δεν θα έπρεπε να είναι έτσι. Βλέπετε, όσο λιγότερη πίεση έχει στους ώμους του ένας διαιτητής, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να κάνει λάθος και να αδικήσει -ακούσια- μία εκ των δύο ομάδων.

Σκεφτείτε πόσο διαφορετικοί θα ήταν, για παράδειγμα, οι τελικοί του πρωταθλήματος εφόσον οι τρεις διαιτητές δεν είχαν να διαχειριστούν (και) την πίεση των παικτών των "αιωνίων".

Αντί επιλόγου: Ο Δούκας κάνει μεγάλη προσπάθεια να "ακουστεί" σε όλη τη χώρα και να "χτίσει" κάτι μεγάλο στο "Δαΐς". Από τη μία κατέκτησε -για πρώτη φορά στην ιστορία του- το Πανελλήνιο Εφήβων, από την άλλη βλέπει τους παίκτες του να λειτουργούν, όπως ο Βένος Μαστόρος. Αν σε αυτά προσθέσουμε το ταλέντο παικτών όπως ο Ιάκωβος Μιλεντίγιεβιτς, ο Γιάννης Αγραβάνης και ο Γιώργος Καμπερίδης , ποιος ο λόγος να μην χαμογελούν διάπλατα στα Εκπαιδευτήρια γι αυτά που έρχονται;

Photo Credits: Doukas BC

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ